Η λίστα με τα ψώνια

 

Όταν πηγαίνω για ψώνια πηγαίνω πάντα με λίστα. Και τη λίστα δεν πετάω μέχρι να παρέλθει 24ωρο από την ώρα που άδειασα τα ψώνια στο σπίτι και τα έλεγξε ο δεσμοφ...η γυναίκα μου. Και σας συμβουλεύω να κάνετε το ίδιο για να γλυτώσετε τυχόν συζητήσεις υπαρξιακού περιεχομένου. Να σας εξηγήσω τι εννοώ...Πήγα μια φορά -με λίστα- για ψώνια, αγόρασα ότι είχε γράψει η σύζυγος, τα πήγα σπίτι, τα ακούμπησα και πέταξα τη λίστα. Ήρθε μετά η η γυναίκα μου, η γλυκιά μου η γυναικούλα, τα έβαλε στα ντουλάπια και στα ράφια. Μέχρι εδώ όλα κύλησαν ομαλά. Μετά από κανένα μισάωρο, ίσως καμιά ώρα, θυμήθηκε ότι ήθελε και σιμιγδάλι. Μου λέει,  πήρες σιμιγδάλι; Λέω όχι, δεν το είχες στη λίστα. Στο είχα γράψει μου απαντά, φέρε να δούμε τη λίστα. Την πέταξα λέω και ήδη έχουμε πετάξει κι άλλα σκουπίδια και έχει γίνει η σακούλα χάλια. Οπότε απόδειξη του εγκλήματος δεν υπήρχε. Μετά άρχισε ο μονόλογος-κατηγορητήριο...Στο είχα γράψει αλλά δεν έδωσες σημασία στη λίστα. Αλλά γιατί να δώσεις σημασία στη λίστα; Μήπως έδωσες ποτέ σημασία σε αυτά που σου λέω; Που είσαι πάντα αδιάφορος και μόνο αυτά που διαβάζεις εσύ σε ενδιαφέρουν , που μου έχεις γεμίσει το σπίτι βιβλία και δε μπορούμε να κουνηθούμε και πετάς ένα σωρό χρήματα εκεί, το μέλλον των παιδιών δεν το σκέφτεσαι βρε;  Της λέω από το σιμιγδάλι φτάσαμε στο μέλλον των παιδιών; Είναι η γενικότερη στάση σου, μου απάντησε κι έφυγε. Από τότε όχι μόνο δε πετάω τις λίστες αλλά τις ταξινομώ σε ειδικές καρτέλες οπότε αν κληθώ σε απολογία ένα μήνα μετά να έχω έτοιμη υπερασπιστική γραμμή...