https://ardin-rixi.gr/archives/244707
του Νίκου Ντάσιου
Πριν μερικές δεκαετίες οι Γάλλοι αντιμετώπιζαν την Ελληνο-τουρκική αντιπαράθεση ως μια τριτοκοσμική σύγκρουση που απασχολούσε μερικούς ιστορικούς και οριενταλιστές. Σήμερα αντιλαμβάνονται ότι η Ρωσο-τουρκική ευρασιανική δεσποτική συμμαχία αποτελεί την μεγαλύτερη απειλή για τον συρρικνούμενο δυτικό κόσμο και για ότι έχει απομείνει από την δημοκρατία και την ελευθερία στις δυτικές αξίες.
Ασθμαινόντας, παραδοσιακά ουδετερόφιλες χώρες όπως η Σουηδία, η Φινλανδία και η Δανία προστρέχουν σ’ ένα κοινό σύστημα ασφάλειας μπροστά στον φόβο των δεινών που επέφερε η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Στο μόνο υπαρκτό σύστημα ασφάλειας, αυτό της Δύσης, που έστω και προσχηματικά λειτουργεί η ομοφωνία, του οποίου η επιβίωση προϋποθέτει τον άμεσο μετασχηματισμό του με αποπομπή της Τουρκίας.
Οι μόνοι που αδυνατούν να συλλάβουν τα νέα γεωπολιτικά διακυβεύματα και την θανάσιμη απειλή για την χώρα μας –που όπως κι η Ουκρανία είναι χώρα των συνόρων –, είναι οι εγχώριοι «επιτήδειοι ουδέτεροι». Αυτοί που στο όνομα του αντι-συστημισμού, της ανεξάρτητης εξωτερικής πολιτικής και του αντι-δυτικισμού τους καθίστανται –ακόμα και ακουσίως– απολογητές δεσποτειών που ιστορικά επιβουλεύονται τα ελληνικά συμφέροντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου