O Tζόνι Ντεπ και η πρώην σύζυγός του Άμπερ Χερντ αποφάσισαν να πάνε στα δικαστήρια για να λύσουν τις διαφορές τους και να γίνουν ρεζίλι σε παγκόσμιο επίπεδο. Και τι δεν ακούστηκε σε αυτή τη δίκη. Τι να ψάχνει ο Ντεπ για ναρκωτικά στα γεννητικά όργανα της Χερντ, τι να πηγαίνει η Χερντ και να κάνει...κακάκια στο κρεβάτι του Ντεπ, τι μπουκάλια να πετάνε και τασάκια να εξσφενδινίζονται. Τα δε μπινελίκια...πόσο ευφάνταστα, πόσο γλαφυρά! Κι όλα αυτά γιατί χώρισαν άσχημα(όπως οι περισσότεροι του Χόλιγουντ) και γιατί η Χερντ είχε τη "φαεινή" ιδέα να μπει στο κίνημα του metoo.
Πέρα από το ρεζιλίκι όμως, το οποίο δεν ξέρω κατά πόσο ενδιαφέρει τέτοιους τύπους, οι δυο τους έχασαν και ρόλους που τους απέφεραν πολλά χρήματα.
Παρένθεση. Δεν καταλαβαίνω γιατί ένας ηθοποιός να χάνει το ρόλο του αναλόγως με το πόσο καθίκι είναι στη ζωή του. Αν καταδικαστεί για κάποιο έγκλημα, ναι, προφανώς και θα χάσει τους ρόλους αλλά αν είναι να ψάχνουμε τι είναι στη ζωή τους για να τους δώσουμε ή όχι ρόλους τότε καήκαμε. Θα πρέπει να παίζουν μόνο ρομπότ ή κινούμενα σχέδια. Βέβαια τότε θα πρέπει να ελέγχουμε τι μέρος του λόγου είναι οι σχεδιαστές και οι χειριστές τους.
Τέλος πάντων. Το ζευγάρι έβαλε τα χεράκια του και έβγαλε τα ματάκια του. Ειδικά η Χερντ η οποία είχε πάρει ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό από το διαζύγιό της, το οποίο ποσό έλεγε πως θα το δώσει σε φιλανθρωπίες αλλά τελικά φαίνεται πως φιλανθρώπισε...την τσέπη της.
Οι δυο τους αποφάσισαν να προξενήσουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ζημιά ο ένας στον άλλον, ζημιώνοντας παράλληλα τον εαυτό τους περισσότερο.
Περιττό να σας κάνω σύνδεση με την περί ηλιθιότητας σειρά κειμένων μου και τον ηλίθιο που σου κάνει ζημιά ακόμα κι αν προκαλέσει στον εαυτό του μεγαλύτερη. Το πράγμα μιλάει από μόνο του κι εσείς είστε έξυπνα παιδάκια. Δεν είστε;
Το θεμα ειναι γιατι να καθομαστε να ασχολουμαστε με το τι κανουν ολοι αυτοι οι ηθοποιοι του Χολιγουντ οταν εχουμε σοβαροτερα προβληματα στο κεφαλι μας τοσο σε συλλογικο οσο και ατομικο επιπεδο? Εαν θα ασχοληθουμε με το τι καναν αυτοι στη ζωη τους εχουμε να ωφεληθουμε σε κατι? Τουλαχιστον σε υλικο επιπεδο δε κερδιζουμε κατι! Αυτοι υποθετω οταν δημοσιευουν ακομη και τα καραγκιοζιλικια που κανουν στη ζωη τους ΔΙΑΦΗΜΙΖΟΥΝ ουσιαστικα τους εαυτους τους και ακομη και να μη κερδισουν υλικα κατι απο αυτο σιγουρα θα αποτελεσουν το αντικειμενο "ενδιαφεροντος" και περιεργειας των ανθρωπων εκεινων που δεν εχουν σοβαροτερες δουλειες να κανουν στη ζωη τους η δεν εχουν σοβαρα προβληματα στο κεφαλι τους! Εκεινοι που δουλευουν περισσοτερο απο 8 ωρες τη μερα στη ζωη τους η εχουν προβληματα υγειας και ενδοοικογενειακα προβληματα δεν ασχολουνται με τα καραγκιοζιλικια και τις ηλιθιοτητες των διαφορων ηθοποιων εκτος και εαν τα προβληματα τους τους εχουν ζορισει ψυχολογικα μεχρι το επακρο και ψαχνουν τροπους να "αποδρασουν" απο τη δικη τους πραγματικοτητα ζωντας μεσα απο τις ζωες των αλλων! Αυτοι οι ηθοποιοι εχουν εξασφαλισει το οικονομικο τους οχι μονο ως προς την εξασφαλιση της στοιχειδους επιβιωσης αλλα και να μπορουν να ικανοποιουν και τα διαφορα "γουστα" που εχουν! Η συμπεριφορα τετοιων ηθοποιων δε γνωριζω εαν υποδηλωνει σε ολες τις περιπτωσεις τη παρουσια της ηλιθιοτητας τους αφου η διαφημιση που κανουν για τον εαυτο τους εχει καποιο σκοπο παντως σιγουρα υποδηλωνει την ελλειψη αξιοπρεπειας! Η μονη πραγματικη ωφελεια που θα αποκομισουν οσοι απλως παρατηρησουν τη ζωη τους ειναι να τους δουν ως παραδειγματα ΠΡΟΣ ΑΠΟΦΥΓΗΝ. Δυστυχως ομως στις μερες μας τετοιοι ανθρωποι λειτουργουν ως προτυπα προς μιμηση! Και υποθετω οτι ουσιαστικα και αυτος ειναι ενας ακομα σκοπος που εχουν περα μονο απο το υλικο κερδος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρεπιπτοντως εαν εχω αφησει αλυτα τα προβληματα της ζωης μου και ωστοσο καθομαι να ασχοληθω και να λυσω τα προβληματα των αλλων ειτε ασημων ειτε διασημων τοτε πως θα μπορουσε να χαρακτηριστει αυτη μου η ενεργεια αν μη τι αλλο ως ηλιθιοτητα? Επισης εαν δουλευω και αρκετες ωρες τη μερα ωστοσο και παλι θα "κλεψω" λιγο χρονο για να ασχοληθω με τις ζωες των αλλων δεν ειμαι περισσοτερο ηλιθιος και απο εναν ανθρωπο που ειναι αργοσχολος και τεμπελης και μπορει να κατσει να αναλωσει τον χρονο του σε πραξεις ευτελους πολυπραγμωσυνης κοινως κουτσομπολιου? Μηπως τελικα ηλιθιοτητα ειναι και το να επιλεγει ο ανθρωπος ανουσια "ψυχαγωγικα" ενδιαφεροντα ως χομπυ για να "ξεπερασει" τα καθημερινα του προβληματα? Εν τελει βαση του γεγονοτος οτι ο καθε ανθρωπος εχει διαφορετικα ενδιαφεροντα ο ενας απο τον αλλον και ο καθε ενας βλεπει σημαντικη τη ζωη απο τις ορισμενες εκφανσεις που ελκουν το καθε ανθρωπο σε διαφορετικο υποκειμενικο επιπεδο τοτε ο καθε ενας εχει τα δικα του κριτηρια με τα οποια θα επιλεξει να ζησει τη ζωη του! Και βαση αυτων των κριτηριων θα κριθει ως "εξυπνος" απο τους ομοιδεατες του η "ανοητος" απο οσους εχουν αντιθετες αποψεις! Νομιζω οτι αυτο το τελευταιο θα βαλει καποιους απο εμας εαν οχι ολους σε προβληματισμο!
ΑπάντησηΔιαγραφή