Το λάθος που κάνουν οι άνθρωποι με τα όνειρά τους, είναι πως περιμένουν ή υποθέτουν πως πρέπει να τα πραγματοποιήσουν. Τα όνειρα όμως δεν είναι για να πραγματοποιούνται. Οι πιο δυστυχισμένοι άνθρωποι είναι αυτοί που πραγματοποιούν τα όνειρά τους γιατί αυτοί τα βλέπουν απογυμνωμένα από όλη τη πρότερη μαγεία τους.
Τα όνειρα είναι για να υπάρχουν και να μας δίνουν ώθηση να συνεχίσουμε. Όσο θεωρούμε πως μπορούμε να τα πιάσουμε, παίρνουμε δύναμη και συνεχίζουμε τη ζωή μας. Αλλά και όταν συνειδητοποιούμε ότι τα χάσαμε μια και για πάντα, η ανάμνησή τους μας δίνει μια ανακούφιση και μια ανάπαυση μέσω αυτής της γλυκιάς νοσταλγίας που μας πιάνει όταν τα θυμόμαστε.
Έτσι λοιπόν, τα όνειρα δεν είναι στόχος, όπως νομίζουμε οι περισσότεροι, αλλά ζωοποιός δύναμη και κινητήρια ενέργεια για να μπορούμε να συνεχίζουμε να ζούμε. Δεν είναι λόγος απογοήτευσης η μη πραγματοποίησή τους αλλά τόπος ξεκούρασης η ανάμνησή τους.
Αυτό είχα ανάγκη να τό ακούσω
ΑπάντησηΔιαγραφήο καθε ανθρωπος εχει τη ταση να ονειρευεται! Προσωπικα θα ελεγα οτι ειναι καπως υποκειμενικο για το καθε ανθρωπο εαν η πραγματοποιηση ενος ονειρου τον οδηγει στην ευτυχια η οχι! Το τι κανει εξαλλου ευτυχισμενο το καθε ανθρωπο στη ζωη του ειναι υποκειμενικο! Υποθετω οτι υπαρχουν ανθρωποι που η μη ικανοποιηση των ονειρων τους μπορει να τους δημιουργησει μεσα τους απωθημενα τα οποια μπορει να τους προκαλεσουν με τη σειρα τους σε ασχημα ψυχολογικα καταλοιπα και αυτα τα καταλοιπα να τους οδηγουν να ασχολουνται με αλλα πραγματα στη ζωη τους για να καλυψουν τα απωθημενα που εχουν μεσα τους χωρις αποτελεσμα! Ενας ανθρωπος για παραδειγμα μπορει να θελει να σπουδασει κατι συγκεκριμενο που το ειχε ονειρο στη ζωη του και οταν βλεπει οτι δε τα καταφερε η δε καταφερνει να το πραγματοποιησει να παει να σπουδαζει αλλες επιστημες και τεχνες για να καλυψει το απωθημενο που του εμεινε μεσα του! Προσωπικα δε μπορω να πω με βεβαιοτητα εαν στο καθε ανθρωπο τα ονειρα λειτουργουν ως στοχοι η ως κινητηριος δυναμη που του δινουν ωθηση να αγωνιστει αλλα φανταζομαι οτι οταν εκπληρωσει στη ζωη του καποιες επιδιωξεις ειτε ονομαζονται ονειρα ειτε στοχοι δε πρεπει να μενει πνευματικα εφυσηχασμενος και ψυχικα και σωματικα αδρανης αλλα θα πρεπει να βαζει καινουργιους στοχους και επιδιωξεις στη ζωη του! Αυτο υποθετω δε θα πρεπει να γινεται με βαση του σκεπτικου να κανουμε κατι στη ζωη "ετσι απλα για να βρισκομαστε σε δουλεια" αλλα πολυ περισσοτερο για να αποφυγουμε την αργια αφου οπως ελεγαν και οι προγονοι μας "αργια μητηρ πασης κακιας". Η θεση σου Παπα-Κωστα οτι τα ονειρα δεν ειναι στοχοι αλλα ζωοποιος δυναμη θα ελεγα οτι θυμιζει καπως τη φιλοσοφια του ποιηματος "Ιθακη" του Καβαφη βαση της οποιας αυτο που εχει αξια στη ζωη ειναι το ταξιδι και οχι ο προορισμος! Οταν κανεις το ταξιδι λαμβανεις εμπειριες και οταν φτασεις στο προορισμο δεν εχεις πλεον να λαβεις τιποτα πλεον! Πολλες φορες αναλογιζομενος αυτη τη φιλοσοφια του Καβαφη μου ερχεται στο μυαλο κατι που με τρομαζει! Ο μηδενισμος που υπαρχει στη φιλοσοφια του βουδισμου ζεν. Οταν σου λεει ο αλλος οτι αφου τελειωσει το ταξιδι τοτε τελειωνουν "ολα" σε πιανει μια εσωτερικη τρομαρα που σου λεει οτι το ταξιδι πρεπει να συνεχιστει χωρις ουσιαστικο τελειωμο η μαλλον για να το θεσω σωστα χωρις ΑΝΑΠΑΥΣΗ. Εφωσον το αναφερω σωστα οταν ερθει η ωρα που ολοκληρωθει το αληθινα πνευματικο εργο του καθε πνευματικου ανθρωπου ως μοναδα και ως συνολο τοτε ο πνευματικα ολοκληρωμενος ανθρωπος θα βιωσει και την ΑΝΑΠΑΥΣΗ του δημιουργου του ο οποιος εχει ολοκληρωσει και το εργο του και την ανακαινιση της κτισεως! Υποθετω οτι η ημερα της Αναπαυσης του Θεου ειναι και η ιδια ημερα με την Ανακαινιση της Κτισεως και του ανθρωπου! η Αναπαυση επομενως του ανθρωπου δεν ειναι τελος εφωσον γραφω σωστα! Ο φοβος που μας προκαλει το τελος "ολων" μας κανει να κανουμε το ταξιδι μεσα στο μυαλο μας "ατελειωτο" η μαλλον για να το θεσω πιο σωστα να ξεκιναμε καθε φορα καινουργιο ταξιδι οταν εχει τελειωσει το ταξιδι που κανουμε! Παρεπιπτοντως ποτε πρωτομπηκε ο φοβος μεσα μας? Οταν χασαμε την αγαπη μεσα μας και το προορισμο για τη Τελεια Αγαπη! Ετσι οταν μπηκε ο φοβος μεσα μας τραβηξαμε εναν αλλο ποορισμο και ενα αλλο μονοπατι στο οποιο προσπαθουσαμε μονιμως να αναζητησουμε απο μονοι μας τη γνωση του εαυτου μας χωρις τη βοηθεια πλεον του Δημιουργου μας κατι το οποιο ουσιαστικα συμβαινει πολλες φορες και στην εποχη μας! Το ταξιδι αυτο που εχει ως συνοδοιπορο το φοβο κανει τη διαδρομη κουραστικη και η αγωνια της προσμονης ενος αγνωστου τελους κανει το φοβο ακομα χειροτερο! Ο φοβος αναγκαζει τον ανθρωπο εντος της ψυχης του να κανει το ταξιδι ατελειωτο για να αναζηταει συνεχως απαντησεις σε αποριες που του δημιουργουνται καθε φορα! Στο ποιημα του Καβαφη βλεπουμε οτι το ταξιδι τελειωνει στην Ιθακη! Στις διαφορες παραλλαγες ομως του Ελληνικου μυθου βλεπουμε οτι το ταξιδι του Οδυσσεα συνεχιζεται και μετα την αφιξη του στην Ιθακη! Αυτον τον μυθο αναπλαθει με το δικο του τροπο ενας αλλος Ελληνας συγγραφεας ο Καζαντζακης στη δικη του την "Οδυσσεια". Ο ταξιδιωτης δηλαδη ειναι ενα ανησυχο πνευμα που αρνειται να ησυχασει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδω στο κειμενο εχω κανει ενα μικρο συντακτικο λαθος! Ηθελα να γραψω "να τους προκαλεσουν με τη σειρα τους ασχημα ψυχολογικα καταλοιπα" και εγραψα κατα λαθος "να τους προκαλεσουν με τη σειρα τους ΣΕ ασχημα ψυχολογικα καταλοιπα". Εβαλα κατα λαθος τη λεξη ΣΕ.
ΔιαγραφήΝα με συμπαθας Παπα-Κωστα εαν στο κειμενο μου υπαρχουν και ορθογραφικα λαθη! Σε ενα σημειο μετα τη μεση του κειμενου εχω γραψει "ποορισμος" αντι να γραψω "προορισμος". Δεν ειμαι πολυ καλος με τη χρηση του πληκτρολογιου.
ΔιαγραφήΚαι εχω γραψει και 2 φορες τη λεξη "πλεον" στη φραση "δεν εχεις ΠΛΕΟΝ να λαβεις τιποτα ΠΛΕΟΝ" που βρισκεται σχεδον στη μεση του κειμενου.
ΔιαγραφήΠροσωπικα προβληματιζομαι εαν η αρνηση μας να ησυχασουμε αποτελει εναντιωση στο θελημα του Δημιουργου μας που θελει να μας ησυχασει και να μας αναπαυσει! ο Καιν προσπαθουσε να κανει θυσια στο Θεο και αποτυγχαινε και ο Θεος του ελεγε εφωσον αναφερω σωστα ΗΣΥΧΑΣΟΝ. Επρεπε δηλαδη μεσα του να επιτευξει την εσωτερικη ησυχια! Στη παλη του με το Θεο ο ανθρωπος αφηνεται στο θελημα του Θεου η παει κοντρα στο θελημα του Θεου? Αφηνει το Θεο να τον ησυχασει και να τον αναπαυσει η προσπαθει μονιμως να ειναι ανησυχος με το να αναζηταει συνεχως να ξεκιναει καθε φορα καινουργια ταξιδια με αγνωστους προορισμους? Οι προορισμοι κιολας που ονειρευεται να φτασει ο ανθρωπος υπαρχουν κιολας η μηπως ειναι αναμνηστικες εικονες του παρελθοντος οπως ειναι οι εικονες των αστεριων που υπαρχουν στον ουρανο και τα συγκεκριμενα "αστερια"-ονειρα που κυνηγαει κιολας να κατακτησει ειναι πλεον ανυπαρκτα? Μηπως τελικα καποια απο αυτα που ονειρευομαστε να επιτυχουμε στη ζωη μας ειναι και ουτοπιες? Μιας και αναφεραμε κιολας τις προαλλες τη λειτουργια της φαντασιας του ανθρωπου υποθετω οτι τα ονειρα τα δημιουργουμε μεσα μας με τη λειτουργια της φαντασιας μας! Επομενως η δημιουργια των ονειρων αποτελει σωστη η λαθος χρηση της φαντασιας μας? Η απλα μας αρεσει να ονειρευομαστε πραγματα που ειναι μη υλοποιησιμα? Το θεμα ομως κιολας ειναι οτι λογω του οτι ο καθε ανθρωπος εχει τις δικες του δυνατοτητες μπορει να υλοποιησει αυτο που ειναι εντος των οριων των δυνατοτητων του!
ΑπάντησηΔιαγραφή