Ο γάμος λοιπόν, στην όποια μορφή του, έχει σκανδαλωδώς και ανεξηγήτως επιβιώσει ως θεσμός στην πληθώρα των ανθρωπίνων κοινωνιών. Έχει προσαρμοστεί σε κάθε είδους παλαβομάρα που μπορεί να σκεφτεί ο ανθρώπινος νους, από τον λευκό γάμο μέχρι την πολυγαμία.
Η πολυγαμία, να κάνουμε μια ιδιαίτερη μνεία σε αυτό το σημείο, είναι προφανώς ο εξυπνότερος τρόπος που σκέφτηκαν κάποιες κοινωνίες για να τιμωρήσουν τους προκλητικά πλούσιους και ισχυρούς. Διότι κύριε, έχεις συγκεντρώσει τόσο πλούτο και δύναμη στα χέρια σου ενώ ο λαός λιμοκτονεί; Σου στήνουμε παγίδα, δίνοντάς σου το δικαίωμα να έχεις πολλές γυναίκες εφόσον τις συντηρείς και εσύ επειδή είσαι αχόρταγος και επιδειξίας πέφτεις στη παγίδα και μετά έχεις δέκα συζύγους και άλλες τόσες πεθερές να αντιμετωπίσεις. Ευφυέστατο!
Στην πραγματικότητα βέβαια, κάθε γάμος είναι πολυγαμία. Και εξηγούμαι. Τι νομίζει ο περισσότερος αφελής κόσμος πως είναι ο γάμος; Η ένωση δύο ανθρώπων που είναι ερωτευμένοι μεταξύ τους(μεταξύ τους, το τονίζω αυτό) ή που τέλος πάντων έβαλαν κάτω τα πράγματα και είπαν δε θα βρω καλύτερη, δε θα βρεις καλύτερο, δουλειές καλές έχουμε, ας κάνουμε και μια οικογένεια. Λίγο πεζό αυτό αλλά ισχύει.
Φυσικά η άποψη αυτή, της ένωσης δύο ανθρώπων σε οικογένεια, είναι εντελώς και πέρα για πέρα εσφαλμένη. Όταν παντρεύεσαι κάποιον/α, δεν παντρεύεσαι μόνο αυτόν. Παντρεύεσαι και ένα σωρό άλλους ανθρώπους. Παντρεύεσαι τους γονείς, τα αδέρφια, τους πιο μακρινούς συγγενείς, τους φίλους(κάποιους από αυτούς τέλος πάντων) κλπ. Τα δύο μέρη του γάμου δηλαδή, κουβαλάνε και όλους αυτούς τους τύπους, στους οποίους παραχωρούν και κάποιο χώρο στην κοινή ζωή τους.
Εδώ να κάνω μια παύση και να πω σε έναν καλό φίλο που διαβάζει τα κείμενα αυτά να σταματήσει να φαντασιώνεται όργια με όλους τους προαναφερθέντες. Για άλλο πράγμα γράφω. Όλοι ετούτοι οι τύποι εισχωρούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στη ζωή του ζευγαριού. Με την παρεμβατικότητά τους, με τις "σοφές" συμβουλές τους, με τις απόψεις τους, με τα κουτσομπολιά τους, με τα προβλήματά τους που θα ζητήσουν να τα λύσει το ζευγάρι(ή ο ένας εκ των δύο), με τη συμπαράσταση που θα αιτηθούν να τους δώσει το ζεύγος και πάει λέγοντας.
Καταλαβαίνετε πως ο ύπουλος θεσμός του γάμου, ενώ φαινομενικά φαίνεται να ενώνει τις ζωές δύο ανθρώπων, στην πραγματικότητα συνενώνει και διαμορφώνει ένα πολύπλοκο σύμπλεγμα ανθρώπων κάνοντάς το ακόμα πιο περίπλοκο και παγιδεύοντας τους άμυαλους παντρεμένους σε έναν ιστό που υφαίνεται από δεκάδες δίποδες αράχνες.
Πρόκειται για μια κοινωνική εκδοχή του γόρδιου δεσμού, ο οποίος όμως δε μπορεί ούτε να λυθεί ούτε να κοπεί. Το διαζύγιο, που πολλοί αφελείς θεωρούν ως λύση, είναι απλώς το τίναγμα του εντόμου που έχει πιαστεί στον ιστό και έχει ως αποτέλεσμα την τέλεια παγίδευσή του.
Αυτά για την ώρα και θα επανέλθω με περισσότερη και εις βάθος ανάλυση του θέματος.
ΥΓ. Απαραίτητη διευκρίνηση για τις μέρες που ζούμε: Εσύ που διαβάζεις αυτά τα κείμενα και σκέφτεσαι "μα καλά, είναι δυνατόν κληρικός να γράφει τέτοια πράγματα;" πάσχεις και από έλλειψη χιούμορ και από παντελή απουσία στοιχειώδους ευφυίας. Με άλλα λόγια δεν έχεις καταλάβει τίποτα απολύτως.
Εφωσον το λεω σωστα η πολυγαμια ως "αναγνωρισιμο-αποδεκτο" κοινωνικο φαινομενο ειναι ουσιαστικα δημιουργημα θρησκειων οπως του ισλαμ! Εαν θυμαμαι σωστα και στους Μορμονους επιτρεπεται η πολυγαμια! Δε ξερω εαν αυτο "τιμωρει" το πλουσιο παντως σιγορα τιμωρει τη γυναικα υποβιβαζοντας της την αξιοπρεπεια της! Το φαινομενο που ανεφερες οπου οι συγγενεις πανε και ανακατευονται στη ζωη του ζευγαριου και ως συνηθως τα πεθερικα για να το παιξουν "απο μηχανης θεοι" στην επιλυση των προβληματων του ζευγαριου ειναι παλιο κλασσικο φαινομενο τουλαχιστον εδω στην Ελλαδα! Θα ηθελα ομως να αναφερω και κατι χωρις να παρεξηγηθω και να θεωρηθω μισιγυνης! Πολλες γυναικες ζητανε απο τους αντρες τους να μην εχουν πολλα-πολλα με τις μητερες τους και να μην πολυερχονται μεσα στο σπιτι του ζευγαριου ωστε να παρατηρουν και να "ελεγχουν" καταστασεις φοβουμενες την ανακατωσουρα που ειναι πιθανον να επιφερουν και για αυτο "προσδοκουν" οταν θα παντρευτουν να μη πεσουν σε εναν αντρα που να ειναι "μαμακιας". ΟΜΩΣ πολλες γυναικες και δε ξερω εαν ειναι οι ιδιες στις οποιες αναφερομαι ζητανε απο το συζυγο τους να τα εχουν "καλα" με τη ΔΙΚΗ τους τη μητερα στην οποια οι γυναικες επιτρεπουν να "εισχωρει" στα ενδοοικογενειακα προβληματα υπογειως χωρις να φαινεται η παρουσια της! Με λιγα λογια εαν η σχεση ειναι βασισμενη εξ'αρχης στην εξαπατηση και στη κοροιδια τοτε εχει και ημερομηνια ληξης η σχεση αυτη! Λεμε οτι οι νεοι ανθρωποι πρεπει να ειναι ικανοι να αναλαμβανουν ευθυνες αλλα εαν δεν εχουν "απαγκιστρωθει" απο την εξαρτηση απο τους γονεις τους τοτε πως θα μπορουν να αναλαβουν ευθυνες? Αμα μεγαλωσαν ετσι ωστε οι γονεις τους να τους εχουν παντοτε "ετοιμες" λυσεις σε ολα τα προβληματα που αντιμετωπιζουν χωρις να εχουν μαθει οι ιδιοι να αγωνιζονται και να κουραζονται στη ζωη τους τοτε πως θα μαθουν να ειναι πραγματικα υπευθυνοι! Για αυτο ειπαμε οτι ο ανθρωπος πρεπει να ξερει να αγωνιζεται στη ζωη του για να αποκτησει κατι πραγματικα καλο για να μπορει κιολας να το χαρει αληθινα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο αντιλαμβανομαι οτι εχω ισως καταντησει κουραστικος οταν αναφερομαι στο θεμα της τεμπελιας του συγχρονου ανθρωπου ωστοσο αποτελει μια απο τις βασικες αιτιες των πεισσοτερων κοινωνικων προβληματων εδω στην Ελλαδα και ειναι ενα θεμα που δε συζητιεται απο το περισσοτερο κοσμο επειδη λογικα θιγει πολλους ανθρωπους εδω στη χωρα μας που ανηκουν σε διαφορες κοινωνικες η επαγγελατικες ταξεις οι οποιες υποθετω οτι εχουν στιγματιστει ως τεμπεληδες και πολυ απλα δεν αντεχουν να τους το λενε οι υπολοιποι! Οποτε και ενα αλλο ακομα προβλημα στη συγχρονη εποχη ειναι ο εθελοτυφλισμος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΞαναλεω κιολας ακομη μια φορα οτι δεν επιζητω να αποκτησω το τιτλο της "αυθεντιας" ουτε του "επιλητη" πασης φυσεως προβληματων απλως μιλαω και εγω βαση των προσωπικων μου βιωματων και εμπειριων! Δεχομαι να ακουσω καθε αντιθετη αποψη δεδομενου του γεγονοτος οτι ο καθε ανθρωπος εχει τις δικες του προσωπικες εμπειριες που σε αλλες περιπτωσεις ειναι ομοιες και σε αλλες περιπτωσεις ειναι διαφορετικες απο τις εμπειριες των αλλων ανθρωπων! Προσωπικη μου αποψη παντως ειναι οτι για να βρισκουμε στο καθε προβλημα τις αιτιες του θα πρεπει να κοιταμε τα πραγματα σε βαθος και οχι επιφανειακα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘελοντας να διηγηθω μια δικη μου εμπειρια καποτε οταν ημουν σε μια δουλεια οπου εργαστηκα για ενα διαστημα ειχα πιασει συζητηση με μια γυναικα που εργαζομασταν στον ιδιο χωρο και συζητουσαμε περι της σχεσης μεταξυ αντρων και γυναικων! Αυτη η γυναικα προφανως ειχε ασχημα βιωματα απο σχεσεις που ειχε κανει και γυρισε και μου ειπε τη φραση "ολοι οι αντρες ειναι παρτακυδες". Οπως καταλαβαινεις απο μεσα μου σχολιασα αρνητικα τη θεση της χωρις να καλοθυμαμαι τι γυρισα ακριβως και της απαντησα πανω σε αυτο που ειπε! Ωστοσο φαινεται η δικια σου το καταλαβε οτι αμολυσε μπαρουφα και προσπαθησε να το "σωσει" αυτο που ειπε γυρνωντας μετα και προσθετοντας "και εμεις οι γυναικες δεν ειμαστε σωστες". Ωστοσο εγω εβγαλα τα δικα μου τα συμπερασματα! Ουσιαστικα στις περισσοτερες σχεσεις ο καθε ενας ειτε ειναι αντρας ειτε γυναικα θελει να εχει το πανω χερι στη σχεση! Απο το παρελθον καθομαι και ακουω για "αμοιβεαιες υποχωρησεις" στη σχεση και ουτω καθ'εξης ομως απο οσο εχω καταλαβει ολο αυτο θα λεγαμε οτι ειναι μια "ουτοπικη" κατασταση! Οι υποχωρησεις που γινονται ειτε απο τον αντρα ειτε απο τη γυναικα δεν μπορουν να ειναι "μετρησιμες" ωστε να μπορεις να τις βαλεις στη ζυγαρια! Αλλος μπορει να κανει περισσοτερες και αλλες λιγοτερες ομως εαν τις βαλεις στη "ζυγαρια" να υπολογισεις ποσο περισσοτερες κανει ο ενας και ποσο λιγοτερες κανει ο αλλος τοτε δημιουργειται η αισθηση οτι ολη η σχεση ουσιαστικα ειναι ενα εμποριο! Και στο εμποριο δεν υφισταται η Αληθινη Αγαπη! Η Αληθινη Αγαπη δεν εχει νομους ανθρωπινων μαθηματικων και λογικης! Ειναι κατι ξενο απο την ανθρωπινη λογικη! Εδω ομως τιθεται και ο παρακατω σοβαρος προβληματισμος! Εαν ενας κανει τις περισσοτερες υποχωρησεις σε μια σχεση και βλεποντας οτι ο αλλος δε κανει τις αναλογες για μη χρησιμοποιησουμε τη λεξη "ισες" υποχωρησεις τοτε ειναι δικαιολογημενο η οχι να αισθανεται ο αδικημενος στη σχεση? Μηπως και αυτος δεν αγαπαει αρκετα τον/τη συμβια του αναλογως του φυλου? Εβαλα τη λεξη "ισες" υποχωρησεις σε εισαγωγικα για να μην αναγαγω τις υποχωρησεις ως κατι μετρησιμο! Η Αληθεια παντως ειναι οτι αμα εχει φτασει καποιος στη Τελεια Αγαπη δεν εχει ουτε προσδοκιες ουτε και αξιωσεις απο τον αλλον! Δε ζηταει ουτε καν να τον αγαπαει! Αυτο πραγματικα αποτελει Θαυμα που δεν εκλογικευεται ουτε και εξηγειται με τιποτα! Στην ουσια και τα υπολοιπα Σημεια που επιτελει ο Θεος δεν εκλογικευονται παρα τις ανουσιες "εκλογικευσεις" που προσπαθει καθε φορα να δωσει ο καθε ανθρωπος προκειμενου να αμφισβητησει ουσιαστικα το Δημιουργο του και το Εργο του!
ΑπάντησηΔιαγραφή