Ποτέ δεν ξαναφόρεσε παπούτσια και ποτέ δεν ξανακάθησε στη Θεία Λειτουργία.Παρά το βαρύ κρύο του Ρωσικού χειμώνα περνούσε τα βράδια έξω από το κελί του στο δάσος, όπου προσευχόταν αδιάλειπτα.Άρχισε να επιτιμά φανερά ό,τι στραβό έβλεπε , προκαλώντας πολλές φορές δυσφορία στους υπόλοιπους αδελφούς και τους επισκέπτες προσκυνητές.Πολλοί ήταν όμως εκείνοι που μετά τις παρατηρήσεις του Ιωσήφ μετανοούσαν. Άλλοι το νόμιζαν τρελό και του συμπεριφέρονταν αναλόγως, ενώ άλλοι αντιλαμβανόμενοι την άσκησή του, τον ευλαβούνταν.
Όσιος Ιωσήφ του Ζαονικίεβσκ,ο διά Χριστόν Σαλός
Ίκαρος Πετρίδης,Εμπαίζοντες,εκδ.Μορφή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου