Την Κοίμηση της Θεοτόκου γιορτάζουμε σήμερα,τη μεγαλύτερη θεομητορική γιορτή. Η Παναγία από πολύ μικρή ηλικία ανέλαβε το πιο δύσκολο έργο.Να γίνει αυτή που θα γεννήσει στον κόσμο το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος,τον Χριστό,να γίνει η γέφυρα που θα ενώσει τη γη με τον ουρανό.
Η Παναγία λοιπόν,γέννησε τον Χριστό,είδε τα θαύματά Του,θρήνησε στα Πάθη Του,χάρηκε στην Ανάστασή Του.Οι Απόστολοι την σέβονταν και ζητούσαν της παρηγοριά της.Εντυπωσιακό είναι ότι η Παναγία δεν μας άφησε ούτε διδασκαλίες ούτε κείμενα.Δε ζήτησε αρχηγική θέση ούτε τιμές.Έζησε,θα λέγαμε,σιωπηλή.Όχι γιατί δεν είχε τίποτα να πει για τον Χριστό,αλλά επειδή όλα όσα δίδαξε ο Ιησούς,τα βίωνε,τα ζούσε καθημερινά και σε βάθος.
Σε μια εποχή σαν τη δική μας που όλοι μιλάμε και γράφουμε πολύ,που όλοι θεωρούμε πως τα ξέρουμε όλα,χωρίς να έχουμε ιδέα στην πραγματικότητα για τι μιλάμε,και προσπαθούμε να διδάξουμε και άλλους,σε μια εποχή που θεολόγοι,κήρυκες,φιλόσοφοι,πολιτικοί,δημοσιογράφοι φλυαρούν χωρίς να λένε και να κάνουν τίποτα,αξίζει να δούμε αυτή την πτυχή της ζωής αυτής της ταπεινής γυναίκας από το Ισραήλ.Αυτής που δίδαξε με τη ζωή και τη σιωπή.Αυτής που σήμερα τιμάται αμέσως μετά την Αγία Τριάδα.
Ας προσπαθήσουμε,λοιπόν,να βιώσουμε όσο γίνεται περισσότερο την προσευχή,την αγάπη προς τον Θεό και τον συνάνθρωπο,να δίνουμε παράδειγμα με τη ζωή μας και ας κάνουμε λιγότερο τον δάσκαλο στους άλλους,κουνώντας τους το δάχτυλο.Αγιότητα και διάθεση για αγώνα χρειάζεται σήμερα ο κόσμος και όχι φιλοσοφίες και ιδεολογίες.Από αυτές έχουμε πλεόνασμα,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου