defence-point
Νέα «βόμβα» από τον Ερντογάν, ο οποίος σε νέες δηλώσεις του άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο ανάληψης στρατιωτικής δράσης κατά των Κούρδων σε συνεργασία με την Τεχεράνη, κάτι το οποίο θα μπορούσε να τινάξει στον αέρα κάθε έννοια περιφερειακής ασφάλειας…
Όπως έχουμε αναφέρει και στο παρελθόν, οι Κούρδοι είναι μειονότητα στην Τουρκία, τη Συρία, το Ιράκ και το Ιράν και η κίνησή τους στην κατεύθυνση της χειραφέτησης, αποτελεί θανάσιμο κίνδυνο σε όλες τις χώρες που τους φιλοξενούν, αφού η επιτυχής προώθηση της κουρδικής ομάδας ακόμα και σε ένα από τα κράτη, αυξάνει νομοτελειακά τις φυγόκεντρες δυνάμεις στους υπολοίπους.
Παράλληλα, δημιουργεί ένα «σημείο αναφοράς» που θα μπορούσε να αποτελέσει το πρόπλασμα δημιουργίας κουρδικού κράτους που σταδιακά θα απορροφούσε όλους τους κουρδικούς πληθυσμούς, οδηγώντας όλες τις χώρες από τις οποίες προέρχονται σε εδαφικές απώλειες.
Η αναφορά αυτή του Ερντογάν ταιριάζει απόλυτα με την επίσκεψη του Ιρανού αρχηγού του γενικού επιτελείου και της τουρκικής ηγεσίας, με αποτέλεσμα πλέον η «εγκάρδια συνεννόηση» Άγκυρας και Τεχεράνης, υπό τις ρωσικές «ευλογίες» να λαμβάνει άλλη τροπή.
Κι αυτό διότι είναι εξαιρετικά πρόωρο να κατηγορηθεί η Μόσχα για υποκίνηση ενεργειών εναντίον των Κούρδων, τους οποίους δεν θα ήθελε να χάσει, αν και η ασφαλέστερη μέθοδος για να προβάλει τον ρόλο της θα μπορούσε να είναι η πρόκληση μιας κρίσης στην οποία θα μπορούσε στη συνέχεια να μεσολαβήσει, με πιθανότητες επιτυχίας υψηλότερες από τους άλλους παράγοντες του διεθνούς συστήματος…
Στις δηλώσεις του Ερντογάν, στο επίκεντρο βρίσκεται ασφαλώς το ιρανικό PJAK που αποτελεί βραχίονα του PKK και χωρίς να κατονομάζεται, ασφαλώς και το συριακό YPG που είναι η αντίστοιχη «θυγατρική» του PKK στη βόρεια Συρία, με τη διαφορά ότι έχουν εξασφαλίσει τη συμμαχία με τους Αμερικανούς.
Είναι προφανές, ότι οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες γνώριζαν τις διεργασίες, γι’ αυτό οι ΗΠΑ παρενέβησαν προς τους Κούρδους του βοείου Ιράκ, ζητώντας τους να αναστείλουν τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος με αντικείμενο το ερώτημα της ανεξαρτησίας από τη Βαγδάτη.
Με απλά λόγια, καθότι το Ιράκ που διαθέτει κυβέρνηση σιιτικής πλειοψηφίας και είναι απόλυτα ελεγχόμενο από τους Ιρανούς, εντάσσεται αυτομάτως στην «εικόνα» του περιεχομένου των διαβουλεύσεων Άγκυρας και Τεχεράνης, άρα οι όποιες αποφάσεις θα αφορούν και το δικό του μέλλον.
Όλα δείχνουν ότι στην περιοχή σιγοβράζει μια ακόμα σοβαρότατη κρίση με επίκεντρο τους Κούρδους, ενώ λίγο νοτιότερα, η «θερμοκρασία» ανεβαίνει επικίνδυνα μεταξύ των ισραηλινών και των αντιπροσώπων (proxy) των Ιρανών στον Λίβανο, της σιιτικής Χεζμπολάχ, καθώς οι Ιρανοί φέρονται έφτιαξαν να κατασκεύασαν εργοστάσια παραγωγής πυραύλων…
Ο υπαινιγμός είναι σαφέστατος, διότι με μια πιο προσεκτική ανάγνωση, αυτό το οποίο θα αξιολογήσουν στην Τεχεράνη, είναι τα θετικά και τα αρνητικά από την γεωγραφική επέκταση ενός συνολικότερου αποσταθεροποιητικού σεναρίου, με το άνοιγμα ενός ακόμα μετώπου στην περιοχή.
Ωστόσο, ο αντίλογος είναι ότι λογικά δεν εξυπηρετεί η εμπλοκή στις συγκρούσεις του στρατιωτικά ισχυρότατου Ισραήλ, κατά του Ιράν και της Χεζμπολάχ, ενώ τα δυο μέτωπα επί της ουσίας ενοποιούνται, λόγω των εξαιρετικών σχέσεων των Ισραηλινών με το κουρδικό στοιχείο, αν και όχι με το PKK…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου