Ο "Δυτικός Ασθενής"

cosmoidioglossia

Η «αριστερά» και η «δεξιά» που ασχολείται και βλέπει τον κόσμο μέσα από το πρίσμα: καπιταλισμός (τα πάντα είναι σοσιαλισμός) vs κομμουνισμός (τα πάντα είναι καπιταλισμός) ζει ακόμη την ιδεολογική σύγκρουση του ψυχρού πολέμου. Δεν μπορεί να συγχρονιστεί με το σήμερα και αποτελεί παράγοντα καθυστέρησης. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν καταλήξει να ζουν την εποχή μας ως εξής (στη «Δύση» φυσικά, μονάχα στη «Δύση» τα συναναντάμε αυτά): τίποτα δεν είναι «πραγματικά αριστερό» για τους «αριστερούς» και τίποτα «πραγματικά δεξιό» για τους «δεξιούς» ενώ, την ίδια στιγμή, τα πάντα είναι (και κυριαρχεί παντού) καπιταλισμός για τους μεν και σοσιαλισμός για τους δε.Μπαίνουμε τέλος, σιγά-σιγά, στη φάση όπου τα πάντα θα είναι φασισμός (αλλά και ο φασισμός, καπιταλισμός θα είναι για τους μεν και σοσιαλισμός για τους δε, οπότε ένα και το αυτό). Από τη μια μεριά είναι για να γελάς, από την άλλη για να απελπίζεσαι. Τα πράγματα αυτά πάντως δεν συμβαίνουν δίχως λόγο. 

Από την άλλη, εχουμε μια «Ευρώπη της Δύσεως», που προσπαθεί από το 1990-91, δηλαδή από την Γερμανική επανένωση και έπειτα, να προσφέρει μια ψευδαίσθηση ενότητας, συνοχής και τάξης μέσω της «ανάπτυξης», του «ολοκληρωτισμού» και τέλος της «τρομοκρατίας» (δηλαδή της ιδεολογικοποίησης της ασφάλειας) την ίδια στιγμή που προϋποθέτει και προϋπολογίζει μεταναστευτικές ροές, και παράλληλα μια Αμερική που επιδίωκε να εξάγει «δημοκρατία» προσπαθώντας να πείσει πως στις πολυφυλετικές και πολυθρησκευτικές κοινωνίες οι άνθρωποι ψηφίζουν με βάση οικονομικά και κοινωνικά κριτήρια και συμφέροντα [1] και πως η μεταβολή στη δημογραφική δομή δεν επηρεάζει τις ιδέες [2], δίχως καλά-καλά να έχει καταφέρει να εφαρμόσει αυτά τα πράγματα στον ίδιο της τον εαυτό [3]. 


Τέλος, έχουμε μια «δεξιά» που προσπαθεί να μας πείσει πως οι εξελίξεις εντός της «Δύσης» τις τελευταιες δεκαετίες και ο πυρήνας των αντιλήψεων ενός «μεταδυτικού» παγκόσμιου πολιτισμού που προωθείται αποτελούν συνέπεια μόνο π.χ του λεγόμενου «πολιτιστικού μαρξισμού». Δεν σχετίζονται καθόλου π.χ με Zero Population Growth (μετονομασία Population Connection), με το φιλελεύθερο κράτος της αναπτύξεως (στις λειτουργίες του οποίου έχουμε αναφερθεί παλαιότερα), με τις ανάγκες ενσωμάτωσης πληθυσμιακών ομάδων από κόμματα [3] ή με τη συνοχή της -αμερικανικής π.χ- κοινωνίας, με Planned Parenthood ή/και Neomalthusianism ή population control, με «παγκοσμιοποίηση», επιχειρηματικές ελίτ και υπερεθνικά δίκτυα ή τη σύνδεση της ιδεολογίας της πολυπολιτισμικότητας με δόγματα περί δικαιωμάτων του ατόμου (και τη ριζοσπαστικοποίηση μιας ατομοκεντρικής αντίληψης), με civic nationalism (ο οποίος διέρχεται μεγάλη κρίση) και ζητήματα ουδετερότητας σε θέματα θρησκείας, φύλου, πολιτισμού κ.λπ, με το World Economic Forum, τη Global Governance, τον Liberal Transnationalism, τη Global Citizenship etc (Άλλωστε πολλά από τα προηγούμενα είναι «δυτικά». Και πως να προασπίσει η δύσμοιρη το «δυτικό», όταν σχεδόν όλα όσα την ένοχλούν είναι «δυτικά», έχουν «δυτική» καταγωγή και προωθούνται από «δυτικές» χώρες, υπηρεσίες και θεσμούς, αλλά αρνειται να παραδεχτεί κάτι τέτοιο. Εκτός αν ο progressivism αποτελεί συστατικό στοιχείο του κινέζικού και ινδικού πολιτισμού, από τον Κόλπο της Βεγγάλης μέχρι τις αμμώδεις ερήμους της Τάκλα Μακάν εδώ και χιλιετίες... Α! και του Ισλάμ επίσης - το οποίο προφανώς γέννησε και προωθεί το ρεύμα του Transhumanism. Δύσκολα τα πράγματα για τους «δυτικιστές δεξιούς της Δύσεως»). 

Και φυσικά, ολοκληρωνοντας, έχουμε μια «αριστερά» που, εκτός του ότι είναι ιμπεριαλιστική (δεν έγραψα φιλο-ιμπεριαλιστική), προσπαθεί να μας πείσει πως ούτε σφουγγοκωλάριος του αμερικανισμού ή των Βρυξελλών υπήρξε, ούτε παράρτημα μιας 'transnational capitalist class' -οπως την ονομάζουν ορισμένοι δικοί της- και διεκπεραιωτής της (καθώς έχει εγκαταλείψει την υπεράσπιση της εργασίας σε εθνική-εδαφική βάση χάριν μιας τρανσεθνικής μη εδαφικής σποραδικής τέτοιας: βλ. μετανάστευση) παρά ανταγωνιστής (!), την ίδια στιγμή που προωθεί κάθε έκφανση της ιδεολογίας τους και έχει μεταλλαχθεί από anti-Malthusian και humanist που ήταν σε (neo)Malthusian και Antihumanist (για να μην πούμε πως με έμμεσους τρόπους σε στιγμές προωθεί ή υποστηρίζει liberal eugenics, δίχως να λέει λέξη για τις εκατομμύρια στειρώσεις και forced abortions π.χ στην Ινδία - η World Bank, η International Planned Parenthood Federation (IPPF) και η Σουηδία χρηματοδοτούσαν τέτοια 'Project' τη δεκαετία του 1970). Επίσης, ισχυρίζεται -μαζί με ευρωπαϊστές ή υπερεθνικούς «δεξιούς»- πως περίπου 175 χώρες από τις 195-200 που υπάρχουν συνολικά στον πλανήτη, ούτε λίγο ούτε πολύ είναι «φασιστικές», απλά και μόνον επειδή αποτελούν εθνικά κράτη. Τέλος, αποπολιτικοποιεί τα πάντα (χαρακτηριστική περίπτωση η πρόσεγγιση της στην προσφυγο-μεταναστευτική κρίση). 

Όλα τα προηγούμενα -είναι ενδεικτικά και τα συναντάμε- μόνο στη «Δύση» (η οποία είναι ένα μπάχαλο. Σταθμίζοντας παράλληλα και τις ιδέες περί καπιταλισμού, σοσιαλισμού, φασισμού που αναφέραμε νωρίτερα, δημιουργείται ένα εκρηκτικό χαοτικό και παρανοϊκό μείγμα που φανερώνει έλλειψη και κρίση νομιμοποίησης, περιεχομένων και προσανατολισμού κ.λπ, το οποίο φέρνει στο μυαλό καταστάσεις-προθάλάμους κατάρρευσης). Μη το ψάχνετε. Η λεγόμενη «Δύση» είναι άρρωστη, πάσχει. 

Σημειώσεις      

[1] In multiracial societies, you don't vote in accordance with your economic interests and social interests, you vote in accordance with race and religion - Lee Kuan Yew [Spiegel]. 

[2] In 1965, 84% of Americans were non-Hispanic whites, 4% were Hispanic, and less than 1% were Asian. In 2015, the numbers are astonishingly different: 62% of Americans are white, 18% of Americans are Hispanic, and Asians count as 6% of the populace [Time]. 

[3] Σύνθεση ψήφου Δημοκρατικών (της Clinton) ιεραρχημένη σε ποσοστιαία βάση: Black (88%), Hispanics (65%), Asian (65%), Women (54%), Men (41%), White (37%) [B.B.C]. Σύνθεση ψήφου Ρεπουμπλικανών (του Trump) ιεραρχημένη σε ποσοστιαία βάση: White (58%), Men (53%), Women (42%), Hispanics (29%), Asian (29%), Black (8%) [B.B.C].