π. Χαράλαμπος Λίβυος Παπαδόπουλος
Προσπάθησε ξανά. Απότυχε ξανά. Απότυχε καλύτερα…
Οι μεγάλες στιγμές στην ζωή μας συγγενεύουν με μεγάλες ατυχίες και αποτυχίες. Όταν μικρέ μια μέρα θα κοιτάξεις πίσω την ζωή σου, και πλέον θα έχεις ώριμα μάτια θα δεις οτι τα λάθη, οι ήττες και οι αποτυχίες, σε προχώρησαν μπροστά και σε ώθησαν για κάτι άλλο που ήξερε ο Θεός μα εσύ τότε ούτε καν φανταζόσουν. Ο Steve Jobs είχε πει σε αποφοίτους, «Δεν υπάρχει αυτό που αποκαλούμε αποτυχία - αποτυχία είναι απλά η ζωή που προσπαθεί να μας αλλάξει κατεύθυνση…» Εγω θα πρόσθετα ο Θεός που ανοίγει άλλους παράδοξους δρόμους. Και η αγαπημένη πονεμένη και «αποτυχημένη» Σαρλότ Ράμπλινγκ, μας φωνάζει μέσα από την δοξασμένη και πληγωμένη της ζωή, «οτι είμαστε εδώ το οφείλουμε σ΄αυτές τις στιγμές που μας δυσκόλεψαν. Αυτές οι στιγμές είναι η προίκα της ζωή μας...»
Γι αυτό θέλω να σου πω ότι δεν είμαι περήφανος μόνο στις επιτυχίες σου μα και στις φαινομενικές ήττες σου, γιατί αγαπώ αυτό που είσαι και οχι εκείνο που ήθελε ο εγωισμός μου να είσαι. Και γιατί αγαπώ εσένα, με όλα τα σημάδια της διαδρομής σου, που πίστεψε με δεν κρίθηκε σήμερα, απλά σήμερα ξεκίνησε. Και να σου πω και κάτι; Ποτέ δεν θα σε χρησιμοποιούσα για να νιώσω εγω "επιτυχημένος". Δεκανίκι του δικό μου κενού δεν θα γινόσουν ποτέ. Σε αγαπώ γι αυτό που είσαι!!!
Να θυμάσαι μικρέ, οτι στα λάθη μας μαθαίνουμε, και οτι για να φτάσεις στον παράδεισο θα χρειαστεί να περάσεις πολλές φορές από την κόλαση. Καλό ταξίδι ζωης...
Η συγκεκριμένη δημοσίευση έγινε viral (!) μέσα σε λίγες ώρες, όπως όλα όσα γράφει ο π. Χαράλαμπος. Αυτή έγινε περισσότερο απ'όλες....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή τη φορά έγινε πραγματικά κακός χαμός.Το βρήκα μέχρι και στο news247 και στο Πρώτο Θέμα.Τα σχόλια από κάτω δείχνουν κάποια ενδιαφέροντα πράγματα.Ή ίσως και όχι.
ΔιαγραφήΔιαφωνώ με τον τίτλο και το πνεύμα του κειμένου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά τη γνώμη μου ο π. Χαράλαμπος παρασύρεται από το μέσον του Facebook και την δική του επιτυχία.
Δεν έχει τίτλο το κείμενο.Τον τίτλο τον έβαλα εγώ από μία φράση του κειμένου.
ΔιαγραφήΕμένα μου άρεσε.Αν το παιδί πραγματικά προσπάθησε και δεν τα κατάφερε.Τώρα,αν απλά βαριόταν και δεν άνοιξε βιβλίο είναι άλλο θέμα.Αλλά δε νομίζω ότι θα πήγαινε καν να δώσει.
Είναι μια παγίδα αυτό το πράγμα.Από ένα σημείο και μετά γράφεις αυτό που θέλουν να διαβάσουν και όχι αυτό που θες να γράψεις.
Με αυτόν τον τλιτλο το είδα να κυκλοφορεί στο f/b και σχεδόν σε όλες τις σελίδες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ επιτυχία της ανάρτησης (του πατέρα) αντιφάσκει με το γεγονός της αποτυχίας (του γιού) που θίγεται στο κείμενο.
Μια αποτυχία είναι αποτυχία και έτσι βιώνεται στην πραγματικότητά της. Σημαίνει κάτι για τον ίδιο που απέτυχε πρωτα απ'όλα. Αυτό είναι το σημείο που πριν απ'όλα αξίζει να αναδειχθεί. Αυτό όμως χάνεται στο κείμενο που εστιάζει κυρίως στην θέση του πατέρα και αναδεικνύει την μεγαλοκαρδία του!
Η αποτυχία όπως και η επιτυχία είναι εξίσου σημαντικές, όχι γιατί μας δίνουν ευκαιρίες να διακηρύξουμε την αγάπη μας (και μάλιστα μεγαλοφώνως) αλλά γιατί και οι δύο σκιαγραφούν το μεγάλο γεγονός της εξατομίκευσης και της προσωπικής ιστορίας.
Κι εγώ χαιρόμουν πως πρωτοτύπησα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι βρήκε ευκαιρία για κοινωνική ποιμαντική ο π.Λίβυος.Δηλαδή με αφορμή την αποτυχία του γιου του ήθελε να αναδείξει τον τρόπο που οι γονείς θα ήταν καλύτερα να αντιμετωπίσουν το γεγονός.Και μπορώ να πω και από προσωπική πείρα,ότι πολλές φορές οι γονείς εύκολα δίνουν μια στο παιδί που έχει αποτύχει και το ρίχνουν από τον γκρεμό.
Ο π. Λίβυος έχει υπερβεί εδώ και καιρό τα όρια του ποιμνίου του. Είχα από καιρό μια αμφιβολία για την χρησιμότητα μιας τέτοιας μέσω f/b, ποιμαντικής. Τώρα νομίζω ότι καταλήγω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, οι γονείς έτσι είμαστε....
Θεώρησε καλό να χρησιμοποιήσει την τεχνολογία για να πλησιάσει περισσότερο κόσμο.Αν αυτό τον απορρόφησε δεν μπορώ να το πω,θα πρέπει να το δει ο ίδιος..Δε διαβάζω το fb του,μόνο το μπλογκ του.Γενικά δεν έχω καταλάβει τη χρησιμότητα του fb.
Διαγραφή