Σύμφωνα με τη θεολογία μας, ο θάνατος εισήλθε στην ανθρώπινη ιστορία ως αποτέλεσμα του προπατορικού αμαρτήματος.Και είναι κάτι φρικτό και αφύσικο κατά την υμνολογία μας.
Όλοι συγκλονιστήκαμε από το φρικτό δυστύχημα που συνέβη στη Θήβα(εδώ). Τώρα δεν είναι ώρα για βαθιές φιλοσοφίες και υψηλές θεολογίες.Τώρα είναι ώρα να αφουγκραστούμε τον πόνο του πατέρα και συζύγου,τους γονείς και συγγενείς των θυμάτων,να συμπάσχουμε(όσο είναι δυνατόν) μαζί τους,ιδιαίτερα οι πιο κοντινοί τους άνθρωποι και να σιωπήσουμε.
Επιπροσθέτως ας σκεφτούμε κι αυτό.Τα αίτια του ατυχήματος εντοπίζονται,για την ώρα, στις υψηλές ταχύτητες και τα φθαρμένα ελαστικά.Η αμέλεια δηλαδή στη σωστή συντήρηση του αυτοκινήτου κόστισε τη ζωή σε τέσσερις ανθρώπους.Τρεις νέους ανθρώπους και ένα βρέφος.
Ο ατομισμός σαν τρόπος ζωής δεν υπάρχει.Γιατί πολύ απλά οι ζωές των ανθρώπων περιπλέκονται και αλληλοεπιδρούν η μία με την άλλη με τρόπο που δεν μπορούμε να φανταστούμε.Υπάρχει αυτονομία αλλά όχι ανεξαρτησία.Και ένα λάθος,μια πράξη ή μια παράλειψη από μέρους μας μπορεί να επηρεάσει ζωές σε βαθμό που ούτε μπορούμε να φανταστούμε.
"Από τον πλησίον μας εξαρτάται η ζωή και ο θάνατός μας",έλεγε ο Μ.Αντώνιος,"ο πλησίον μας είναι το θεμέλιο" για να μπούμε στη Βασιλεία του Θεού έλεγε ο Ιωάννης ο Κολοβός.Και σήμερα με τις αποστάσεις εκμηδενισμένες ο όρος "πλησίον" έχει γίνει πολύ ευρύτερος.
Ας έρθει εκείνη η ώρα που ο πλησίον μας θα είναι για μας τόσο σημαντικός όσο ο εαυτός μας.
Μια πολύ ενδιαφέρουσα οπτική του θέματος:para-cosmos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου