H 25η Φεβρουαρίου του 1921 είναι μία από τις τραγικές και οδυνηρές ημερομηνίες στην ιστορία της Γεωργίας. Την ημέρα αυτή η Γεωργία έχασε και πάλι την πρόσφατα αποκτημένη ανεξαρτησία της, η οποία διήρκεσε λιγότερο από τρία χρόνια. Λίγο μετά την απελευθέρωση της από την περισσότερο από έναν αιώνα κυριαρχία της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της το Μάιο του 1918, ο Κόκκινος Στρατός εισέβαλε στη Γεωργία τον Φεβρουάριο του 1921. Η Σοβιετική εισβολή στη Γεωργία ήταν μια στρατιωτική εκστρατεία του Σοβιετικού ρωσικού Κόκκινου Στρατού με στόχο την ανατροπή της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης (των μενσεβίκων) της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γεωργίας και την εγκαθίδρυση ενός καθεστώτος μπολσεβίκων στη χώρα.Οι σοβιετικές δυνάμεις πήραν την γεωργιανή πρωτεύουσα Tbilisi(τότε γνωστή ως Tiflis στους περισσότερους μη-γεωργιανόφωνους), μετά από σκληρές μάχες και κήρυξε την Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Γεωργίας στις 25 Φεβρουαρίου 1921.
Ρώσοι στρατιώτες στην Τιφλίδα στις 25 Φλεβάρη του 1921
Γεωργιανοί Ευέλπιδες στην αυλή της εκκλησίας όπου το πρώην κοινοβούλιο της Γεωργίας στέκεται παρόν
Όταν ο 11ος Στρατός της Ρωσίας εισήλθε στη Γεωργία,ο γεωργιανός στρατός, της Λαϊκής Φρουράς της Γεωργίας και άλλοι εθελοντές προσπάθησαν να πολεμήσουν τον εχθρό. Οι κύριες μάχες έλαβαν χώρα κοντά στα Kojori και Tabakhmela, όπου Γεωργιανοί δοκίμοι (Junkers στα γεωργιανά) έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην καταπολέμηση του ρωσικού στρατού.Οι Γεωργιανοί αντιμετώπισαν γενναία τους Ρώσους και κατάφεραν να συγκρατήσουν τον εχθρό για κάποιο χρονικό διάστημα, αλλά, παρά την αφοσίωσή τους και τη σημαντική τους προσπάθεια, ο 11ος στρατός εισέβαλε στην πρωτεύουσα. Αν και υπήρχε σημαντικός αριθμός πολύ αξιόλογων Γεωργιανών αξιωματικών που είχαν υπηρετήσει στο Αυτοκρατορικό Ρωσικό στρατό, ο στρατός ως σύνολο δεν ήταν καλά εξοπλισμένος και νικήθηκε τελικά.
Ο Κόκκινος Στρατός της Ρωσίας στην Τιφλίδα
Γεωργιανοί Δόκιμοι
Maro Makashvili
Στις 24 Φεβρουαρίου, ο Γεωργιανός διοικητής, Giorgi Kvinitadze, υπέκυψε στο αναπόφευκτο και διέταξε υποχώρηση για να σώσει το στρατό του από την πλήρη περικύκλωση και την πόλη από την καταστροφή. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Maro Makashvili, 20χρονη κόρη του ποιητή Konstantine Makashvili, η οποία αγωνίστηκε κοντά στη Τιφλίδα ως εθελόντρια νοσοκόμα, έχασε τη ζωή της στο πεδίο της μάχης, ως αποτέλεσμα έκρηξης βόμβας.
Ivane Javakhishvili
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια των δύσκολων καιρών ο Ivane Javakhishvili, Γεωργιανός ιστορικός και ένας από τους ιδρυτές του Κρατικού Πανεπιστημίου της Τιφλίδας, απευθύνθηκε στους μαθητές του που είχαν συγκεντρωθεί στην αυλή του πανεπιστημίου στις 23 Φεβρουαρίου, 1921.
"Γιοι μου , καθήκον μου είναι
να σας καλέσω να μελετήσετε, όμως υπάρχουν ορισμένες στιγμές στη ζωή, που θα πρέπει να κάνετε στην άκρη τα πάντα, να πάρετε τα όπλα και να πολεμήσετε τον εχθρό. Σήμερα σας καλώ να πάρετε τα όπλα και να υπερασπιστείτε τη χώρα σας", είπε το εξέχων δημόσιο πρόσωπο στην ομιλία του.
Οι Γεωργιανό δόκιμοι που έπεσαν στο πεδίο της μάχης κοντά Kojori, θάφτηκαν με μεγάλο σεβασμό στην αυλή της εκκλησίας στη Λεωφόρο Rustaveli, έναν από τους κεντρικούς δρόμους της Τιφλίδας. Ο ναός στη συνέχεια καταστράφηκε από το σοβιετικό καθεστώς το 1930. Το κτίριο του Κοινοβουλίου της Γεωργίας σήμερα βρίσκεται εκεί.
Στις 17, Μαρτίου του 1921 η κυβέρνηση της Γεωργίας έφυγε από τη χώρα και μετανάστευσε στην Ευρώπη, προκειμένου να συνεχίσει τον αγώνα της από εκεί, ωστόσο δεν ήταν σε θέση να απελευθερώσει τη χώρα από την μπολσεβίκικη κυριαρχία που κράτησε 70 χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου