Αρχίζει λοιπόν η νηστεία από Δευτέρα.Ένας παλιός παπάς στα Κύθηρα έλεγε:"τώρα,μας πήρε η νηστεία" δείχνοντας τη δυσκολία του στην άσκηση.Γιατί η νηστεία είναι άσκηση και όχι αρετή όπως λένε κάποιοι,εντός Εκκλησίας,οι οποίοι θέλουν να μειώσουν την αναγκαιότητα της τήρησης της νηστείας.Η νηστεία είναι ένα από τα θεμέλια της χριστιανικής ζωής.Τιθασεύοντας το πιο πρωτόγονο πάθος,αυτό της λήψης τροφής,θέτουμε τη βάση για την τιθάσευση κι όλων των άλλων παθών.Κι αφού τα ελέγξουμε μπορούμε στη συνέχεια να τα μεταμορφώσουμε.
Κάποιοι έχουν το χάρισμα της νηστείας.Μπορούν δηλαδή πολύ εύκολα να στερηθούν την κανονική λήψη τροφής οπότε αμέσως περνάνε στην πνευματική νηστεία.
Προσωπικά με ενοχλεί αφάνταστα η έλλειψη γάλακτος και τυριού.Το κρέας δε μου πολυλείπει.
Τέλος πάντων,δεν μπορώ να πω ότι εισέρχομαι στη νηστεία γεμάτος χαρά.Ζορίζομαι.Όχι ότι τριγυρνάω και παραμιλάω αλλά δε χαίρομαι κιόλας.
Προσωπικά βλέπω τη νηστεία σαν τη προπόνηση με makiwara.Η makiwara είναι ένα ξύλο δεμένο με σκοινί το οποίο βοηθά στη σκλήρυνση των άκρων.Δείτε το παρακάτω:
Έτσι όσοι ασκούνται σκληραίνουν τα χέρια και τα πόδια αλλά μαθαίνουν να συνηθίζουν και τον πόνο.Όπως με τη νηστεία ασκείται η ψυχή αλλά και συνηθίζεις στην αντιμετώπιση των κακουχιών.
Και στις δυο περιπτώσεις αν το παρακάνεις παθαίνεις ζημιά.Θέλει διάκριση και προσοχή.Δεν πέφτεις με τα μούτρα.Με μέτρο προχωράς και σιγά σιγά κάνεις όλο και πιο σκληρή εξάσκηση.
Έτσι τη βλέπω τη νηστεία.Σαν μια επίπονη αλλά και απαραίτητη άσκηση.Όσες φορές την έχω αντιμετωπίσει έτσι,την έχω "βγάλει" μια χαρά.Στις άλλες περιπτώσεις απλά υποφέρω,γκρινιάζω και γενικά πάει η νηστεία χαμένη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου