Καλώς ή κακώς τα παιδιά,οι νέοι,όλοι μας ερχόμαστε σε επαφή με κουλτούρες,συνήθειες αλλά και τρόπους πνευματικότητας ξένους προς εμάς.Πολλές φορές αυτή η "γνωριμία" γίνεται παρά τη θέλησή μας ή και με έμμεση επιβολή από το κράτος.
Αυτό κατά τη γνώμη μου δεν είναι κακό.Η Ορθοδοξία έχει παράδοση να συνδιαλέγεται με άλλους πολιτισμούς και ακόμα να παίρνει τα θετικά και αξιοποιήσιμα στοιχεία τους.Οι Πατέρες για παράδειγμα,ενώ ήταν αυστηρότατοι με τις θεολογικές-οντολογικές πλάνες των Ελλήνων φιλοσόφων εν τούτοις δε δίστασαν να χρησιμοποιήσουν ορολογίες,ηθικά διδάγματα ή και πρακτικές τους εφόσον δεν έρχονταν σε αντίθεση με τις διδασκαλίες της Εκκλησίας.
Βέβαια για να γίνει κάτι τέτοιο προϋποθέτει την ύπαρξη φωτεινών,ανοικτών πνευμάτων,ταπεινών και βέβαιων για την πίστη τους.Σήμερα σαν αντίδραση σε όλα αυτά βλέπουμε κυρίως φοβικές αντιδράσεις,κραυγές,περιχαράκωση και ηθικισμό.Όλα αυτά κληροδοτήματα από προτεσταντικές επιρροές που ντύθηκαν ορθόδοξο ένδυμα και παρείσφρυσαν κάποια στιγμή στην Ορθόδοξη Εκκλησία.Έτσι όμως η όποια μάχη,και τελικά ο πόλεμος, μόνο ένα αποτέλεσμα μπορεί να έχει.Ήττα και παρακμή.Και δεν έχουμε το δικαίωμα να αφήσουμε την Εκκλησία του Χριστού ούτε να ηττηθεί ούτε και να παρακμάσει.
Ο Χριστός διαλέχτηκε ακόμα και με τη Σαμαρείτιδα.Γυναίκα αιρετική.Έκανε θαύμα στον ειδωλολάτρη εκατόνταρχο.Αυτή είναι η αποστολή μας.Δεν πρέπει να φοβόμαστε την επαφή με άλλους πολιτισμούς και άλλες θρησκείες.Αυτό που έχουμε να φοβόμαστε είναι την περίπτωση να μην έχουμε να αντιπροτείνουμε στις δικές τους προτάσεις,κάτι ζωντανό,φρέσκο και δροσερό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου