Δεν θα υπάρξει ποτέ μία αληθινά ελεύθερη και φωτισμένη Πολιτεία,παρά μονάχα όταν αναγνωρίσει το άτομο ως υψηλότερη και ανεξάρτητη δύναμη,από την οποία εκπηγάζουν όλη η δική της δύναμη και εξουσία και στο οποίο φέρεται αναλόγως.
Αρέσκομαι να πλάθω στη φαντασία μου μία Πολιτεία που θα μπορεί τουλάχιστον να είναι δίκαιη απέναντι σε όλους και θα αντιμετωπίζει το άτομο με σεβασμό,όπως έναν γείτονα·μία Πολιτεία που δεν θα θεωρούσε ασύμβατο με την δική της τάξη εάν κάποιοι άνθρωποι την κρατούσαν σε απόσταση,δίχως να ανακατεύονται μαζί της μήτε να δέχονται την κηδεμονία της,άνθρωποι που θα εκπλήρωναν όλες τις επιταγές της συντροφικότητας και της καλής γειτονίας.Μία Πολιτεία που θα έδινε τέτοιους καρπούς και θα έκανε υπομονή να τους δρέψει μόλις μεστώσουν,θα άνοιγε το δρόμο για ένα ακόμη τελειότερο και πιο ένδοξο Κράτος,το οποίο επίσης έχω φανταστεί αλλά δεν έχω συναντήσει.
Χένρυ Νταίηβιντ Θορώ,Πολιτική Ανυπακοή,εκδ.Ερατώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου