Όταν έφτασε τριών ετών η Μαρία,οι γονείς της,Ιωακείμ και Άννα,εκπλήρωσαν την υπόσχεσή τους στο Θεό και Του αφιέρωσαν το παιδί που θαυματουργικά τους δόθηκε στα γεράματά τους.Το παιδί για το οποίο τόσο πολύ παρακάλεσαν τον Θεό,το παρέδωσαν στους ιερείς του Ναού.Άφησαν την κόρη τους να μείνει στο Ναό για τα επόμενα δώδεκα χρόνια.
Δύσκολη η απόφαση τους.Οδυνηρή.Κανείς φυσιολογικός γονιός δεν θέλει να αποχωριστεί το παιδί του.Και με όσα ξέρουμε ο Ιωακείμ και η Άννα σίγουρα δεν ήταν τρελοί.Επέλεξαν όμως να τηρήσουν τη συμφωνία τους με τον Θεό,να αφήσουν το θέλημά τους για το θέλημα του Θεού.
Πόσες φορές παρακαλάμε τον Θεό για κάτι,να μας βοηθήσει σε μια δύσκολη κατάσταση,σε κάποιο πρόβλημα και όταν πράγματι μας βοηθήσει δεν κάνουμε τον κόπο,όχι να προσφέρουμε κάτι,αλλά ούτε ένα "ευχαριστώ" δεν ψιθυρίζουμε.
Πόσες φορές,ενώ λέμε ότι πιστεύουμε,οι πράξεις μας δείχνουν το αντίθετο και δεν τολμάμε να αφήσουμε τα προβλήματά μας στο Θεό;
Ο Ιωακείμ και η Άννα εμπιστεύτηκαν τον Θεό,άφησαν επάνω Του το πρόβλημα της ατεκνίας και αργότερα παραμέρισαν το θέλημά τους και Του αφιέρωσαν το παιδί τους.Και ο Ζαχαρίας,πληροφορημένος προφανώς από το Άγιο Πνεύμα,κατάλαβε πόσο σπουδαίο προοριζόταν να γίνει το τρίχρονο κοριτσάκι που έβλεπε μπροστά του.Και έδωσε εντολή να μείνει η Μαρία στα Άγια των Αγίων,στο μέρος δηλαδή του Ναού όπου μόνο ο Αρχιερέας έμπαινε μια φορά το χρόνο για να τελέσει την εξιλαστήρια θυσία.
Η εντολή αυτή ήταν αντίθετη στο γράμμα του Νόμου αλλά και σε κάθε λογική,η πίστη όμως υπερβαίνει και τη λογική και τους νόμους.Και ο Θεός έδειξε την ευαρέσκειά Του στέλνοντας τον Αρχάγγελο Γαβριήλ να τρέφει τη Θεοτόκο και να την προετοιμάσει για την ώρα του Ευαγγελισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου