Τι να πρωτοπιάσει κανείς από αυτόν το θησαυρό;Τι να πρωτομαζέψει;Φτάνει μονάχα ο ν΄ ψαλμός "Ελέησον με ο Θεός κατά το μέγα έλεός σου" για να ξεχάσεις ό,τι άλλο διάβασες.Τι αγιασμένος πόνος,τι συντριβή,τι μάζεμα μέσα στον βυθό της ψυχής!"Να,με ανομίες γεννήθηκα,και με αμαρτίες με γέννησε η μητέρα μου"."Καρδιά καθαρή χτίσε μέσα μου,Θεέ μου,και πνεύμα ίσιο στα έγκατά μου"."Κύριε,τα χείλια μου θα ανοίξεις,και το στόμα μου θα λαλήσει την αίνεσή σου.Γιατί αν ήθελες θυσία,θα σου έδινα σφαχτάρια,μα δεν τα θέλεις.Θυσία για το Θεό είναι πνεύμα συντριμμένο,καρδιά συντριμμένη και ταπεινωμένη ο Θεός δεν θα την αφήσει να χαθεί".
Φώτης Κόντογλου,Μυστικά Άνθη,εκδ.Παπαδημητρίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου