Αν δεν θέλουμε να είμαστε τα θύματα μιας αυταπάτης που τη γεννά μια επιφανειακή αντίληψη των πραγμάτων,επιβάλλεται να πούμε πως βρισκόμαστε σε πλάνη όταν ισχυριζόμαστε πως επειδή δημιουργήθηκε ο άνθρωπος "κατ'εικόνα του Θεού"είναι και θεμελιωδώς καλός.Παραμόρφωσε τρομερά την εικόνα του Θεού με τη μεγάλη του ροπή στο κακό.
Ακούμε με αποστροφή όποιον μας μιλά για την αμαρτωλότητα του ανθρώπου.Τίποτε δεν πληγώνει πιο πολύ την υπερηφάνεια του σύγχρονου ανθρώπου από αυτήν την υπενθύμιση.Αναζητήσαμε έτσι απεγνωσμένα άλλες λέξεις-πλάνη της φύσης,απουσία του καλού,λαθεμένη ιδέα-για ν'αποδώσουμε την ανθρώπινη αμαρτία.Με την προσφυγή μας στη ψυχολογία του βάθους προσπαθούμε να εμφανίσουμε την αμαρτία,σαν το αποτέλεσμα των εσωτερικών συγκρούσεων ή των απαγορεύσεων ανάμεσα στον άλλον και το υπέρ-εγώ.Οι αντιλήψεις αυτές δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να μας θυμίζουν την τραγική και τριπλή αλλοτρίωση,που υπάρχει στην ανθρώπινη φύση και που ερμηνεύει τη διάσταση του ανθρώπου με τον εαυτό του,τον πλησίον του,το Θεό.Η θέληση του ανθρώπου έχει υποστεί μια βαθιά φθορά.
.......Ο άνθρωπος είναι αμαρτωλός κι έχει ανάγκη της θείας χάρης της συγνώμης.Η αναγνώριση αυτής της ανάγκης δεν εκφράζει μια καταθλιπτική απαισιοδοξία αλλά ένα χριστιανικό ρεαλισμό.
Παρά την ανθρώπινη μετριότητα,που διατηρεί τον άνθρωπο σ'επίπεδα χαμηλά και εξευτελιστικά,μια λησμονημένη μέσα μας ώθηση μας θυμίζει πως ο άνθρωπος δεν έχει πλαστεί για να παραμείνει σ'αυτά.Όταν σέρνεται στη λάσπη μια τυφλή δύναμη τον κάνει να νιώθει πως προορίζεται για τ'άστρα.Όταν παντρεύεται την παραφροσύνη μια πολυδαίδαλη εσωτερική φωνή του λέγει πως γεννήθηκε για την αιωνιότητα.Η σφραγίδα του Θεού πάνω μας δεν σβήνει εύκολα κι αυτή ακριβώς δεν θα μας επιτρέψει ποτέ να αισθανόμαστε καλοί όταν κάνουμε το κακό ούτε επίσης να αισθανόμαστε φυσιολογικοί όταν παραβιάζουμε τη φύση.
Μ.Λ.Κινγκ-Η δύναμη της αγάπης,εκδ.Δορκάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου