Ο διάσημος Διδάσκαλος Τσουκαχάρα Μποκούντεν διέσχιζε τη λίμνη Μπίουα πάνω σε μια σχεδία μαζί με άλλους ταξιδιώτες.Ανάμεσά τους βρισκόταν ένας σαμουράι,εξαιρετικά φαντασμένος,που δεν σταμάτησε να εκθειάζει τα κατορθώματά του και τη δεξιοτεχνία του στο ξίφος.Αν τον άκουγε κανείς,θα νόμιζε ότι ήταν ο πρωταθλητής όλων των κατηγοριών της Ιαπωνίας.Αυτό έδειχναν να πιστεύουν όλοι οι άλλοι επιβάτες,που άκουγαν γεμάτοι θαυμασμό,ανάμικτο με φόβο.
Όλοι;Όχι βέβαια,γιατί ο Μποκούντεν έμενε παράμερα και δε φαινόταν να νοιάζεται καθόλου για τις φαντασιώσεις του.Ο Σαμουράι το πρόσεξε και πειραγμένος πλησίασε τον Μποκούντεν για να του πει:"Κι εσύ επίσης φοράς δυο ξίφη.Αν είσαι Σαμουράι,γιατί δε λες λέξη;"
Ο Μποκούντεν απάντησε ήρεμα:
"Δεν με ενδιαφέρουν αυτά που λες.Η Τέχνη μου είναι διαφορετική από τη δική σου.Δε θέλω να νικήσω τους άλλους,αλλά να μη νικηθώ".
Ο Σαμουράι έξυσε το κεφάλι του και ρώτησε:
"Τότε ποια είναι η σχολή σου;"
"Η σχολή της μάχης δίχως όπλο".
"Ναι,αλλά σε αυτή τη περίπτωση,γιατί φοράς σπαθιά;"
"Έτσι κυριαρχώ στον εαυτό μου και δεν απαντώ στις προκλήσεις".
Εκνευρισμένος ο Σαμουράι συνέχισε:
"Και νομίζεις πραγματικά ότι μπορείς να χτυπηθείς μαζί μου χωρίς σπαθί;"
"Γιατί όχι,είναι πιθανό μάλιστα να κερδίσω!"
Εκτός εαυτού ο Σαμουράι φώναξε στο κωπηλάτη να οδηγήσει τη σχεδία στην κοντινότερη ακτή.Όμως,ο Μποκούντεν πρότεινε πως θα ήταν προτιμότερο να πάνε σε ένα νησί,μακριά από κατοικημένο χώρο,για να μην προκαλέσουν συγκέντρωση του κόσμου και να είναι πιο ήσυχοι.Ο Σαμουράι δέχτηκε.Όταν η σχεδία έφτασε σε ένα ακατοίκητο νησί,ο Σαμουράι πήδηξε στη γη και τράβηξε το σπαθί του έτοιμος για μάχη.
Ο Μποκούντεν έβγαλε σιγά σιγά τα δυο σπαθιά του ,τα πρότεινε στον κωπηλάτη και έκανε να πηδήξει στη γη,όταν άρπαξε ξαφνικά το κουπί και έσπρωξε γρήγορα τη σχεδία προς το ρεύμα.Τότε ο Μποκούντεν γύρισε προς τον Σαμουράι που χειρονομούσε πάνω στο ερημονήσι και του φώναξε:
"Βλέπεις ,αυτή είναι η νίκη δίχως μάχη!"
Η σοφία των πολεμικών τεχνών,επιλογή Κων/νος Καλογερόπουλος,εκδ.Ιάμβλιχος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου