Αν με ρωτούσε κάποιος ποια είναι η σημαντικότερη αρετή,όχι μόνο για τον πνευματικό αγώνα,αλλά και για τους περισσότερους τομείς τις καθημερινής ζωής,θα έλεγα τα εξής δύο πράγματα.
Πρώτον,θα έλεγα:"εμένα βρήκες να ρωτήσεις,άει παράτα με!" και δεύτερον,εφόσον πρέπει κάτι να πω,επιλέγω την ανθεκτικότητα,την αντοχή.
Η ανθεκτικότητα είναι αυτή που σε βοηθά να παραμένεις προσηλωμένος στον στόχο σου και να μην παρεκκλίνεις.Αυτή γεννά την υπομονή.Αν αντέχεις τα χτυπήματα,τις κακουχίες,τις ενοχλήσεις τότε μπορείς να καλλιεργήσεις και την υπομονή.Αν είσαι ανθεκτικός δεν εξοργίζεσαι.Η οργή είναι δείγμα ανθρώπου ρηχού.Δεν ελέγχεις ούτε τα λόγια ούτε τα έργα ούτε και τις σκέψεις σου.Και πέφτεις σε λάθη.Και χάνεις τ' αυγά και τα πασχάλια.
Η ζωή,σε όλες τις εκφάνσεις της,είναι μαραθώνιος.Όχι κατοστάρι(προσέξατε την "ολυμπιακή" παρομοίωση,ε;).Δεν πετυχαίνει ο πιο δυνατός ή πιο γρήγορος.Ούτε καν ο πιο έξυπνος.Αυτός που αντέχει φτάνει στο στόχο του.Οι άλλοι κάπου χάνονται.
Άριστη η επισήμανση. Και πώς αποκτιέται η ανθεκτικότητα παρακαλώ; Δώσε οδηγίες απόκτησης!
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
Όταν την αποκτήσω θα σου πω!
Διαγραφή