Δεν υπάρχει λοιπόν άλλη οδός σωτηρίας από την εξαγόρευση των λογισμών στους πατέρες και τη μη καταφρόνηση της παραδόσεως των προγόνων.Γιατί και αυτοί δεν κινήθηκαν από τη δική τους θέληση,αλλ'άπό το Θεό και τις θεόπνευστες Γραφές για να παραδώσουν στους μεταγενέστερους(αυτή τη συνήθεια),το να συμβουλεύονται (δηλαδή) τους προοδευμένους(στην αρετή).Αυτό μπορούμε να το μάθουμε και από πολλά άλλα μέρη της θεόπνευστης Γραφής,προπαντός όμως από την ιστορία του αγίου Σαμουήλ του προφήτη.
Αυτός,αν και(αφιερώθηκε)από νήπιο στο Θεό από τη μητέρα του και αξιώθηκε να συνομιλεί με το Θεό,δεν πίστεψε στο λογισμό του.Μολονότι μια και δυο φορές τον κάλεσε ο Θεός,τρέχει προς τον γέροντα Ηλεί,παίρνει οδηγίες απ'αυτόν, και τον συμβουλεύεται πώς ν'αποκρίνεται στο Θεό(Α' Βασ.3:9).Και εκείνον,που τον διάλεξε ο Θεός σαν άξιό Του,θέλει με τους κανόνες και τη διδαχή του γέροντα να καθοδηγείται,κι έτσι να οδηγηθεί στην ταπείνωση.
Μικρός Ευεργετινός,εκδ. Ι.Μ.Παρακλήτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου