Κυριακή 21 Αυγούστου 2016

Πνιγμός


Το σκοτάδι πλακώνει την ψυχή μου
Ο ίδιος ο αέρας πνίγει την πνοή μου
Ανυπόφορες ο νότες στα αυτιά μου
Πόνος αφόρητος σπαράζει τα σωθικά μου



Να ουρλιάξω θέλω μα δεν μπορώ
Ήχος απ'το στόμα μου δε βγαίνει
Σε βρώμικη κλεισμένος  φυλακή
Τη λύτρωση θα φέρει του θανάτου η ποινή.

στις
Ετικέτες

3 σχόλια:

  1. Ανώνυμος22 Αυγούστου 2016 στις 1:33 π.μ.

    Είναι φανερό. Τσακώθηκε με τη γυναίκα του ο ποιητής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. παπα-Κώστας 22 Αυγούστου 2016 στις 7:51 π.μ.

      Χαχα!Όχι,όχι!Απλά ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα.Με πιάνουν κάτι μαυρίλες που και που.Άλλωστε με τη γυναίκα μου δεν έχουμε τελειώσει τον πρώτο καυγά που ξεκινήσαμε πριν από καμιά δεκαριά χρόνια...

      Διαγραφή
  2. Ανώνυμος22 Αυγούστου 2016 στις 5:47 μ.μ.

    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Διακλαδώσεις

  Όταν κάποιος καλείται να κάνει μία επιλογή στη ζωή του, αυτομάτως σκοτώνει όλες τις άλλες ζωές που θα είχαν προκύψει αν είχε επιλέξει διαφ...