...o αλ-Χαλάτζ δεν ήταν τόσο τυχερός στη λύση του αινίγματος της ύπαρξης και έχοντας καταδικαστεί για βλασφημία,εκτελέστηκε στο σταυρό το 309/922.Συμφωνούσε με τον αλ-Τζουνάιντ στο ότι απέβλεπε σε μια υπέρτατη μυστική εμπειρία επανένωσης με τον Θεό,αλλά ύστερα προχρησε περισσότερο και δίδαξε ότι ο άνθρωπος μπορούσε συνεπώς να θεωρηθεί σαν ένας αληθινός ενσαρκωμένος Θεός,παίρνοντας σαν παράδειγμα όχι-όπως θα υπέθετε κανείς-τον Μωάμεθ αλλά τον Ιησού.Δεν ισχυρήστηκε για τον εαυτό του τη θειότητα,αν και η φράση που οδήγησε στη θανάτωσή του ,"Εγώ είμαι η Αλήθεια"(άνα 'λ-χακ),φάνηκε στους κριτές του ότι είχε αυτό το νόημα.Οι συνθήκες ετούτου του εκπληκτικού παραδόξου αναφέρονται στο έργο του Κιτάμπ αλ-Ταουάσιν.
Αν δεν γνωρίζετε τον Θεό,τουλάχιστον αναγνωρίστε τα σημάδια Του.Είμαι αυτό το σημάδι,είμαι η Δημιουργική Αλήθεια(άνα 'λ-χακ),επειδή μέσω της Αλήθειας είμαι αιώνια μια αλήθεια.Οι φίλοι και οι δάσκαλοί μου είναι ο Ιμπλίς και ο Φαραώ.Ο Ιμπλίις απειλήθηκε με τη φωτιά της κόλασης όμως δεν ανακάλεσε.Ο Φαραώ πνίγηκε στη θάλασσα,κι όμως δεν ανακάλεσε,γιατί δεν αναγνώριζε τίποτα ανάμεσα σε αυτόν και στον Θεό.Κι εγώ,αν και σκοτώθηκα και σταυρώθηκα και παρ'όλο που τα χέρια και τα πόδια μου αποκόπηκαν,δεν ανακαλώ.
Στον αλ-Χαλάτζ έχουμε το σημαντικότερο παράδειγμα-ακόμη πιο έξοχο και από τον Αμπού Γιαζίντ-του "μεθυσμένου" σούφι.Ήταν τόσο απορροφημένος στην υπηρεσία της Θέλησης του Θεού όπως την αντιλαμβανόταν,ώστε αγνοούσε πλήρως τις συνέπειες,οι οποίες στην περίπτωσή του ήταν αναμφίβολα καταστροφικές.Η ιστορία του θανάτου του του προσδίδει εξαιρετική ευγένεια και προκαλεί τη σύγκριση με τη χριστιανική ιστορία της σταύρωση,την οποία θα μπορούσε κάλλιστα να έχει κατά νου του την ώρα που οι βασανιστές του ήταν έτοιμοι να τον θανατώσουν.
Όταν οδηγήθηκε για να σταυρωθεί και είδε το σταυρό και τα καρφιά,στράφηκε στον κόσμο και είπε μια προσευχή,τελειώνοντας με τα λόγια:"Και αυτούς τους υπηρέτες Σου που μαζεύτηκαν για να με θανατώσουν,με ζήλο για τη θρησκεία Σου και επιθυμώντας να κερδίσουν την εύνοιά Σου,συγχώρεσέ τους,ω,Κύριε,και σπλαχνίσου τους.Γιατί αληθινά αν είχες αποκαλύψει σε αυτούς εκείνα που αποκάλυψες σ'εμένα,δε θα έκαναν ό,τι κάνουν,κι αν είχες αποκρύψει από μένα όσα είχες αποκρύψει από δαύτους,δε θα υπέφερα ετούτη την τιμωρία.Δοξασμένος ας Είσαι σε ό,τι κάνεις και δοξασμένος ας Είσαι σε ό,τι επιθυμείς".
Σουφισμός,Α.Τζ.Άρμπερι,εκδ.Κέδρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου