Να είσαι ευγνώμων σημαίνει να αναγνωρίζεις την Αγάπη του Θεού σε όσα μας έχει δώσει - και μας έχει δώσει τα πάντα. Κάθε ανάσα που παίρνουμε είναι ένα δώρο της αγάπης Του, κάθε στιγμή της υπάρξεως είναι μια χάρη
Τόμας Μέρτον
Παρασκευή 31 Μαρτίου 2023
Κυνήγι
Πιθανότατα δε θα πραγματοποιήσουμε τα όνειρά μας. Σίγουρα όχι όλα και μάλλον ούτε τα περισσότερα από αυτά. Τώρα αυτό δεν είναι λόγος στεναχώριας. Άλλωστε τα όνειρα έχουν αυτό το καλό. Όσο μένουν απραγματοποίητα τόσο μας ωθούν να τα κυνηγάμε και επομένως να βρίσκουμε ενέργεια και δύναμη να κάνουμε διάφορα πράγματα στη προσπάθειά μας να επιτύχουμε την πραγματοποίησή τους. Έτσι, ακόμα κι αν δεν καταφέρουμε να πραγματοποιήσουμε τα όνειρά μας, στη προσπάθεια αυτή, κάνουμε ένα σωρό πράγματα που δε θα τα είχαμε κάνει αλλιώς. Από την άλλη το απραγματοποίητο όνειρο έχει πάντα μια ιδανική θέση στο μυαλό μας ενώ το όνειρο που πραγματοποιείται πολλές φορές φέρνει μεγάλη απογοήτευση...
Πέμπτη 30 Μαρτίου 2023
Το πρόβλημα του θανάτου
https://www.isagiastriados.com/index.php/articles/7620-to-megalytero-provlima-mas
π. Ανδρέα Αγαθοκλέους
Το θέμα του θανάτου, ασφαλώς, δεν είναι ευχάριστο. Γιατί δεν είναι στη φύση μας να πεθαίνουμε. Δεν πλαστήκαμε για το θάνατο αλλά για τη ζωή. Προερχόμενοι από τον Ζωοδότη Θεό και δημιουργημένοι κατ’ εικόνα Του, δεχτήκαμε και την αθανασία ως δυνατότητα και όχι ως δεδομένο.
Δεχόμενοι το κακό στην ύπαρξή μας ήλθε και το γεγονός του θανάτου ως αποτέλεσμα. Κι όμως, ενώ είναι κακό από μόνο του, μεταποιείται σε καλό «με το να μην γίνει το κακόν αθάνατο».
Όλ’ αυτά τα φιλοσοφικά και θεολογικά δεν λένε τίποτα, βέβαια, πάνω από το φέρετρο του αγαπημένου μας. Εκεί συντρίβεται η όποια θεωρία μπροστά στη σκληρή πραγματικότητα. Τι να σκεφτείς; Τι να πεις; Η σιωπή, συνήθως, είναι η απάντηση μπροστά στα μεγάλα υπαρξιακά ερωτήματα που βασανίζουν, αιώνες τώρα, τον άνθρωπο.
Είναι αλήθεια ότι ο ερχομός του Χριστού στον κόσμο μας για να μας δώσει ακόμα μια διδασκαλία για τις ανθρώπινες σχέσεις ή και για τον Θεό, θα ήταν χωρίς νόημα αν δεν μας λύτρωνε από το μεγαλύτερο πρόβλημά μας, το θάνατο.
Αναζήτηση
Όλοι ψάχνουν τη χαρά στη ζωή τους αλλά λίγοι τη βρίσκουν. Δεν είναι τόσο ότι αυτή είναι δυσεύρετη ή σπάνια όσο ότι είτε την ψάχνουν σε λάθος μέρη είτε την μπερδεύουν με άλλες καταστάσεις όπως την καταξίωση, τα πλούτη, την άνεση, την αναγνώριση. Αν ψάχνεις να βρεις καλό ψάρι ούτε σε κρεοπωλείο το αναζητάς ούτε το μπερδεύεις με τις μπριζόλες. Πρέπει να ξέρουμε τι αναζητούμε και πού θα πρέπει να το αναζητήσουμε.
Τετάρτη 29 Μαρτίου 2023
H "ψευδοσυγχώρεση"
Επειδή στη ζωή ενός ζευγαριού, η αγάπη χωρίς συγκρούσεις είναι μια γλυκιά ψευδαίσθηση, ο χρυσός κανόνας σε περίπτωση κρίσης είναι η συγχώρεση, ώστε οι απογοητεύσεις να μην μετατραπούν σε ωρολογιακές βόμβες...! Προσοχή όμως στην ψεύτικη συγχώρεση που δεν έχει καμία σχέση με την αληθινή και ειλικρινή συγχώρεση.
Στη ζωή ενός ζευγαριού, πίσω από ένα όμορφο χαμόγελο, υπάρχουν μερικές φορές αδυναμίες «αυτές του άλλου», που διανθίζουν την καθημερινότητα. Διαφωνίες, καυγάδες, εκνευρισμοί που ξεσπούν και οδηγούν και τους δύο συντρόφους σε μια κάποια απομόνωση. Όλα τα ζευγάρια πέφτουν τακτικά σε αυτή την κατάσταση. Όλα τα ζευγάρια, κάποια μέρα, έρχονται αντιμέτωπα με το ζήτημα της συγχώρεσης, είτε πρόκειται για μια μικρή αδιακρισία είτε για μια πολύ βαθύτερη πληγή. Η συγχώρεση δεν γίνεται κατ' εντολήν, επειδή η προσβολή είναι μερικές φορές πολύ μεγάλη ή πολύ δύσκολη για να γίνει αποδεκτή. Αλλά ποτέ δεν είναι πολύ αργά για να βιώσετε τη συγχώρεση. «Ακόμα κι αν η θέληση για συγχώρεση έρχεται μερικές φορές αντιμέτωπη με συναισθήματα όπως ο θυμός, η επιθυμία για εκδίκηση ή η αγανάκτηση. Ακόμα κι αν ο δρόμος μπορεί να είναι περισσότερο ή λιγότερο μακρύς και επίπονος, ανάλογα με τις πληγές και τις εσωτερικές "πηγές" του κάθε ανθρώπου, η συγχώρεση είναι προσιτή σε όλους. Όλοι μπορούν να ακολουθήσουν το μονοπάτι της συγχώρεσης» (Mathilde de Robien).
Η πορεία της συγχώρεσης
Η συγχώρεση είναι μια πορεία δύο κατευθύνσεων. Όση απόσταση πρέπει να διανύσει αυτός που συγχωρεί άλλη τόση πρέπει αν διανύσει και αυτός που θα ζητήσει συγχώρεση. Αν ένας από τους δύο δεν είναι διατεθειμένος να περπατήσει το δικό του κομμάτι, η διαδρομή μένει ανολοκλήρωτη και δε φτάνουμε ποτέ στον προορισμό μας
Τρίτη 28 Μαρτίου 2023
ΑΠΟ ΤΟ 95% ΤΟΥ ΜΕΣΟΥ ΟΡΟΥ ΤΗΣ Ε.Ε. ΤΟ 2007 ΣΤΟ 68% ΤΟ 2022
Μόλις στο 68% του μέσου όρου και 3ο χαμηλότερο της Ευρωπαϊκής Ένωσης μετά από Βουλγαρία και Σλοβακία ήταν κατά το 2022 το κατά κεφαλήν Ακαθόριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕΠ) σε μονάδες αγοραστικής δύναμης στην Ελλάδα. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat που παρουσιάζει η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Τούτο σημαίνει ότι ακόμα και αν σε απόλυτους αριθμούς τα έσοδα των Ελλήνων φαίνονται σχετικά υψηλά, εξανεμίζονται από το κόστος ζωής σε σχέση με άλλες χώρες και ιδίως σε σειρά πρώην χωρών του ανατολικού συνασπισμού, όπως η Ρουμανία, η Σλοβενία και η Κροατία στα Βαλκάνια, η Πολωνία και οι Βαλτικές χώρες.
Η καταστροφή και η εξαθλίωση που επήλθε λόγω της αποκαλούμενης “εσωτερικής υποτίμησης” των Μνημονίων φαίνεται από το γεγονός ότι το έτος 2007, το ελληνικό κατά κεφαλήν ΑΕΠ σε μονάδες αγοραστικής δύναμης έφτανε το 95% του μέσου όρου της Ε.Ε., για να κατρακυλήσει στο 75% το 2011 και να συνεχίσει την πτώση του στη συνέχεια.
Δευτέρα 27 Μαρτίου 2023
Κυβερνήσεις...
Οπότε, για να δούμε πως έχει το πράγμα μέχρι τώρα. Ο πρωθυπουργός λέει πως η χώρα χρειάζεται αυτοδύναμη κυβέρνηση για να πάει μπροστά και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης πως μια κυβέρνηση συνεργασίας μπορεί να μας οδηγήσει σε ένα καλύτερο μέλλον. Κάτι έχω χάσει τα τελευταία χρόνια. Γιατί θα ορκιζόμουν πως η χρεωκοπία, ουσιαστικά, της χώρας προκλήθηκε από ισχυρές κυβερνήσεις μεγάλης πλειοψηφίας ενώ οι τελευταίες κυβερνήσεις συνεργασίας (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ(ΔΗΜΑΡ μετά) και ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ) φέρανε οι μεν πρώτες κάτι απίστευτα εξοντωτικά μετρά για να διορθώσουν τα χάλια που αυτοί οι ίδιοι είχαν δημιουργήσει εξαθλιώνοντας τον λαό ενώ η τελευταία έχει να επιδείξει εκπληκτικά προοδευτικά ανδραγαθήματα όπως τη γελοιότητα με το δημοψήφισμα και τον κουλ Αλέξη που έβγαλε έρπη στις αμείλικτες διαπραγματεύσεις, τις κλειστές τράπεζες και άλλα τραγικά και ευτράπελα. Οπότε το πρόβλημα μάλλον δεν είναι η συνταγή αλλά τα υλικά. Δεν είναι ποιο ή ποια κόμματα κυβερνούν αλλά από ποιους στελεχώνονται αυτά τα κόμματα. Τελικά δεν είναι η πολιτική αλλά ποιοι πολιτικοί επιλέγονται. Ρε, μήπως να δοκιμάσουμε κάποια μορφή ακυβερνησίας; Τόσα πειράματα έχουν γίνει σε αυτή τη χώρα τα τελευταία δέκα με δεκαπέντε χρόνια.
Ελευθερία
https://antifono.gr/eleftheria-agios-maximos/
Διονύσης Σκλήρης
Η επιμονή του αγίου Μαξίμου του Ομολογητή (π. 580-662) να προσπαθήσει να διατυπώσει μία κατανόηση της ελευθερίας στην οποία δεν περιλαμβάνεται η επιλογή αφενός αποτελεί το πλέον εμβληματικό εγχείρημα να αποδοθεί μία ολόκληρη νηπτική παράδοση η οποία θεωρούσε την ελευθερία ως κάτι διαφορετικό από το ἴδιον θέλημα και, αφετέρου, παρουσιάζει ενδιαφέρουσες προκλήσεις ως προς την πολύ διαφορετική αντίληψη της ελευθερίας κατά τη νεωτερικότητα. Στα δύο αυτά αλληλένδετα στοιχεία θα προσπαθήσουμε να επικεντρώσουμε.
Η απόλυτη οντολογική ελευθερία υπερβαίνει την επιλογή
Γιατί, όμως, ο άγιος Μάξιμος επιμένει ότι η πληρέστερη μορφή ελευθερίας είναι ανώτερη από την επιλογή; Ο λόγος είναι ότι το αρχέτυπο αυτής της κατανόησης είναι η άκτιστη θεία ελευθερία. Η έννοια της επιλογής προϋποθέτει δεδομένα, ώστε να επιλέγει κανείς μεταξύ αυτών. Ωστόσο, αυτή η έννοια της ελευθερίας αντιτίθεται στην άκτιστη πραγματικότητα του Θεού, στον Οποίο δεν υπάρχει κανένα δεδομένο που να προϋποτίθεται σε Αυτόν, καθώς είναι άναρχος και άχρονος. Επομένως, ο Θεός είναι ελεύθερος όχι επειδή έχει απόλυτη επιλογή, αλλά ακριβώς επειδή έχει μία πιο θεμελιώδη ελευθερία η οποία προηγείται της επιλογής. Αν το θέταμε με μια ανθρωπομορφική παρομοίωση, θα λέγαμε ότι η θεία ελευθερία δεν είναι το να μπορεί να διαλέγει κανείς δρόμους, αλλά το να μπορεί να φτιάχνει δρόμους που δεν υπήρχαν. Θα μπορούσε βεβαίως να θεωρήσει κανείς φιλοσοφικώς ότι ο Θεός έχει εκάστοτε μία απόλυτη απειρία επιλογών από την οποία κάθε φορά επιλέγει ένα στοιχείο από το άπειρο. Όμως, μία παρόμοια θεώρηση θα εισήγαγε ενδεχομενικότητα στο θείο είναι και για αυτό το λόγο θεωρείται ως ορθότερο ότι ο Θεός δεν θέλει επιλέγοντας μεταξύ απείρων επιλογών, αλλά ότι, αντιθέτως, η ελευθερία του είναι μία καθαρή θετικότητα που δεν περνάει μέσα από την απόρριψη άλλων ενδεχομένων. Αυτή είναι και η σημασία των λόγων των όντων. Οι λόγοι των όντων είναι θελήματα του Θεού, σύμφωνα με την αρεοπαγιτική παράδοση, τα οποία δεν αποτελούν επιλογές Του για την κτίση, αλλά καθαρές θετικότητες, οιονεί εκρήξεις της αγάπης του Θεού στις οποίες δεν διαμεσολαβεί διαλογισμός (βλ. Πρὸς Θαλάσσιον, Corpus Christianorum Series Graeca (στο εξής CCSG) 7,95,8, PG 90,296A. Για το θέμα αυτό στα Αρεοπαγιτικά συγγράμματα, βλ. Περὶ θείων ὀνομάτων, 5, 8, PG 3,824C. Πρβλ. SUCHLA Beate Regina, Corpus Dionysiacum I. De Divinis Nominibus, De Gruyter, Βερολίνο και Νέα Υόρκη 1990, σ. 188,6-10). Σημειωτέον, παρεμπιπτόντως, ότι οι έννοιες «ελευθερία» και «θέληση» δεν ταυτίζονται κατ’ ανάγκη. Μπορεί να υπάρχει μία οντολογική έννοια της ελευθερίας η οποία να είναι βαθύτερη από την ψυχολογική έννοια ελευθερίας που εντοπίζεται στο επίπεδο της θελήσεως. Η ελευθερία διέπει το όλο είναι του Θεού, χωρίς να ταυτίζεται οπωσδήποτε και αποκλειστικά με το κοινόν θέλημα των τριών Υποστάσεων.
Ιστορική αλήθεια και προπαγάνδα
Ένα παράδειγμα. O Γρηγόριος ο Ε', Οικουμενικός Πατριάρχης όταν ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση ανέχτηκε τη παρουσία της Φιλικής Εταιρείας στη Κων/πολη, δεν έγινε μέλος της αλλά και αρνήθηκε να δώσει στις τουρκικές αρχές στοιχεία για τη δράση της(τα οποία κατείχε). Αφόρισε την ελληνική επανάσταση για να αποτρέψει τη σφαγή των χιλιάδων Ελλήνων της Κων/πολης (κάτι που επετεύχθη αφού έπεισε το Σεϊχουλισλάμη Χατζή Χαλίλ να μην εκδώσει σχετικό φετβά, κάτι που ο Χατζή Χαλίλ πλήρωσε με τη ζωή του) ενώ τα χρήματα που του προσέφερε ο Ζωσιμάς για να διαφύγει, ζήτησε να δοθούν στην Επανάσταση. Σε επιστολή του προς τον επίσκοπο Σαλώνων Ησαΐα της 28ης Δεκεμβρίου 1820, ο Γρηγόριος Ε΄ έγραφε: «...Κρυφά υπερασπίζου αυτόν (σσ. Η του Παπανδρέου πράξις πατριωτική), εν φανερόν δε άγνοια υποκρίνου, έστι δε ότε και επίκρινε τοις θεοσεβέσι αδελφοίς και αλλοφύλοις ιδία. Πράυνον βεζύρην λόγοις και υποσχέσεσιν αλλά μη παραδοθήτω εις λέοντος στόμα. Άσπασον συν ταις εμαίς ευχαίς τους ανδρείους αδελφούς, προτρέπον εις κρυψίνοιαν δια τον φόβον των Ιουδαίων». Σώζονται επίσης και επιστολές του του Μαρτίου 1821 προς τους επισκόπους Βλαχίας, Παλαιών Πατρών Γερμανό, Τριπόλεως και Αμυκλών Δανιήλ στις οποίες τους παρότρυνε να συνεχίσουν την πολιτική «ειλικρινούς ευπειθείας και υποταγής [...] εις την κραταιάν βασιλείαν. Τελικά απαγχονίστηκε από τον Σουλτάνο ως προδότης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Αυτός τελικά με ποιους ήταν; Μπερδευτήκατε; Αν ναι, είναι φυσιολογικό. Είναι επειδή συνήθως διαβάζετε άρθρα κλπ τα οποία λόγω άγνοιας ή πονηριάς προσπαθούν να εξηγήσουν καταστάσεις του 1800 με όρους και λογική του 2000. Επίσης κάποια επιλέγουν συγκεκριμένους ιστορικούς(συνήθως μαρξιστές) να παραπέμψουν ενώ αγνοούν άλλους χωρίς καμία σοβαρή δικαιολογία εκτός από το ότι γράφουν(οι "άλλοι" πάντα)μύθους. Ακόμα κόβουν και ράβουν την ιστορική πραγματικότητα για να τη χωρέσουν στην ιδεοληψία τους. Κάπως έτσι η Επανάσταση ήταν ταξική και όχι εθνική(στη πραγματικότητα ήταν εθνική με έντονα ταξικά χαρακτηριστικά, κάτι που προκύπτει από τα απομνημονεύματα των αγωνιστών). Και οι κοτζαμπάσηδες ήταν πάντα κακοί και με το μέρος των Τούρκων. Λες και τα χρήματα για τον Αγώνα έπεφταν από τον ουρανό στα χέρια των φτωχών μόνο Ελλήνων. Καλό θα είναι αντί να διαβάζετε τη βλακεία του καθενός(εμού συμπεριλαμβανομένου) να κάνετε ένα κόπο και να βρείτε τα κείμενα των αγωνιστών για να έχετε μια καλύτερη άποψη. Και μη ξεχνάτε ότι κι αυτοί , όλοι όσοι έζησαν εκείνη την εποχή, άνθρωποι ήταν και είχαν πολλά σκοτεινά σημεία και έκαναν λάθη. Και ο Κολοκοτρώνης και ο Μακρυγιάννης και άλλοι πολλοί. Και σε τέτοιες ταραγμένες εποχές μη περιμένετε ότι θα φερόντουσαν σαν ήρωες χολιγουντιανής υπερπαραγωγής. Και στραβοπατήματα έκαναν και στα όρια της προδοσίας έφταναν και φιλοδοξίες είχαν. Έτσι γίνεται σε τέτοιες καταστάσεις.
Το βασικότερο όλων όμως. Η ιστορία διαβάζεται και αναλύεται με τους όρους της εποχής που έγιναν τα γεγονότα και όχι με τα σύγχρονα και όταν χρησιμοποιείται για να προωθηθεί ή να δικαιολογηθεί η ιδεολογία, τότε δεν ονομάζεται ιστορική αλήθεια αλλά προπαγάνδα.
Κυριακή 26 Μαρτίου 2023
Άγιος Ιωάννης της Κλίμακας- Αρχάγγελος Γαβριήλ
Σήμερα, τέταρτη Κυριακή των νηστειών, η Εκκλησία αφιερώνει τη μέρα αυτή στο άγιο Ιωάννη τον Σιναϊτη, συγγραφέα της Κλίμακας. Πρόκειται για ένα από τα σπουδαιότερα ασκητικά συγγράμματα και μια από τις καλύτερες πραγματείες η οποία εισχωρεί στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής, των αρετών αλλά και των παθών της. Εξαιρετικό ανάγνωσμα, για το οποίο όμως πρέπει πάντα να θυμόμαστε καθώς το διαβάζουμε, πως γράφτηκε κυρίως για μοναχούς και ασκητές. Μάλιστα στο ίδιο αυτό βιβλίο, ο άγιος Ιωάννης αναφέρει πως όταν κάποιοι κοσμικοί τον ρώτησαν πώς μπορούν να ακολουθήσουν αυτά που ταιριάζουν σε μοναχούς, αυτοί που ήταν παντρεμένοι και με ένα σωρό κοινωνικές μέριμνες, του απάντησε τα εξής: Όσα καλά μπορείτε να τα κάνετε. Κανέναν να μη περιγελάσετε, κανέναν να μη κλέψετε, σε κανένα να μη πείτε ψέματα, κανέναν να μη περιφρονήσετε, κανέναν να μη μισήσετε. Να μη παραλείπετε τον εκκλησιασμό, να δείχνετε συμπόνια στους φτωχούς, κανέναν να μη σκανδαλίσετε. Σε ξένο πράγμα και σε ξένη γυναίκα να μην πλησιάσετε. Αρκεστείτε στη δική σας γυναίκαι. Αν ζείτε έτσι δεν είστε μακριά από τη Βασιλεία των Ουρανών".
Σάββατο 25 Μαρτίου 2023
Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου
Το σημαντικότερο όμως είναι ότι σε αυτή τη γιορτή, ότι αυτή τη μέρα αποκαλύπτεται πλήρως πως ο Θεός επεμβαίνει στην ανθρώπινη ιστορία, μάλλον εισέρχεται στην ανθρώπινη ιστορία, όχι σαν ένας αφέντης απεριόριστης δύναμης και αδιαμφισβήτητης εξουσίας αλλά σαν ένας συνεργάτης. Εξομοιώνεται με τον άνθρωπο μέσω όμως της συνεργασίας ενός ανθρώπου. Και ο άνθρωπος αυτός, η γυναίκα αυτή δεν είναι άλλη από την Θεοτόκο. Την Παναγία.
Παρασκευή 24 Μαρτίου 2023
Πέμπτη 23 Μαρτίου 2023
Άσκηση
H άσκηση είναι ίδια. Είτε είναι σωματική είτε πνευματική. Και έχει τα ίδια χαρακτηριστικά αλλά και τον ίδιο σκοπό. Τη βελτίωση, την ενδυνάμωση. Και όπως στη σωματική άσκηση, πριν ακόμα κουραστούμε πολύ, ακόμα μια μικρή φωνούλα που μας λέει ότι δεν αντέχουμε να συνεχίσουμε τη γυμναστική, έτσι και στη πνευματική, όταν αρχίσουμε πια και μπαίνουμε σε ένα κάποιο δρόμο, ακούμε μια φωνή μέσα μας που προσπαθεί να μας πείσει πόσο κουραστήκαμε. Μη βιαστείτε να απορρίψετε τη σωματική άσκηση ως υποδεέστερη της πνευματικής. Είναι εξίσου σημαντική καθώς η υγεία του σώματος και η ανθεκτικότητά του βοηθά στην υγεία του νου και τα δυο τους συνεργάζονται ώστε να μπορέσουμε να αγωνιστούμε για την πνευματική μας προκοπή. Ο νους δεν έχει κεντρική θέση με τη πνευματική ανάπτυξη, σε αντίθεση με το τι πιστεύεται από κοσμικούς ανθρώπους ή και από δυτικούς θεολόγους, αφού τη θέση αυτή τη κατέχει η καρδιά, αλλά παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην επίτευξή της.
Τετάρτη 22 Μαρτίου 2023
Πολιτικοί και πολιτική
Ναι, είναι εύκολο αυτή την εποχή να βρίζεις τους πολιτικούς και την πολιτική. Να σηκώνεις τη πέτρα του αναθέματος και να τους λούζεις με μια σειρά από κοσμητικά επίθετα ώστε να αποδείξεις πόσο σπουδαίος υπερασπιστής της δημοκρατίας είσαι. Ναι, είναι ωραία να μένεις πάντα ένας οργισμένος δεκαπεντάχρονος που ζητά δικαιώματα και ποτέ δεν αναλαμβάνεις ευθύνες. Αλλά αν θες να ωριμάσεις κι εσύ και οι άλλοι πολίτες αυτού του ρημαδότοπου ώστε κάποια στιγμή να εκλέξεις και κάποια ώριμη κυβέρνηση, οφείλεις να έχεις κατά νου κάτι απλό. Η πολιτική είναι είτε εργαλείο που κόβει ψωμί και το μοιράζει στους ανθρώπους είτε όπλο που κόβει τους ίδιους τους ανθρώπους.
Η βασίλισσα Χατσεψούτ
Αρχαία Αίγυπτος, ένας πολιτισμός άρρηκτα συνυφασμένος με τις πυραμίδες, τα ιερογλυφικά, τη βασίλισσα Κλεοπάτρα… Πόσο καλά, όμως, γνωρίζουμε την Αρχαία Αίγυπτο;
Η Χατσεψούτ υπήρξε η πρώτη γυναίκα στην ιστορία της Αιγύπτου που πήρε τον τίτλο του Φαραώ. Καλουμένη και Άμμεσις από τον Μανέθωνα, ήταν η πέμπτη Φαραώ της 18ης δυναστείας της Αρχαίας Αιγύπτου. Η Χατσεψούτ απεικονίζεται κατ’ εντολή της να φοράει ενδυμασία Φαραώ και την ψεύτικη γενειάδα.
Η βασιλεία της ήταν ειρηνική με την κατασκευή μεγάλων έργων, όπως ο ναός της στο Ντέιρ ελ Μπάχρι, ασχολήθηκε με την οικονομική ανάπτυξη της Αιγύπτου, και είναι γνωστή για την αιγυπτιακή αποστολή που οργάνωσε στη Γη του Πουντ στην κεντροανατολική Αφρική.
Τρίτη 21 Μαρτίου 2023
Το μέλλον είναι πάντα ευοίωνο
Το μέλλον είναι πάντα ευοίωνο. Ή μάλλον θα πρέπει να είναι ευοίωνο για να είναι μέλλον. Αλλιώς δε λογίζεται σαν μέλλον αλλά σαν καταδίκη. Δεν έχει καμία σημασία τι δείχνουν τα σημάδια του παρόντος και οι προβλέψεις. Το μέλλον όταν το κοιτάμε οφείλει να είναι λαμπερό και γοητευτικό. Αλλιώς δεν θα έχουμε τη δύναμη να αντέξουμε το παρόν, τη στιγμή την τωρινή, που είναι το σημαντικότερο και το μόνο πράγμα που οφείλουμε να ζούμε πραγματικά. Χωρίς ένα όμορφο μέλλον το παρελθόν και το παρόν, κυρίως αυτό, μαυρίζουν. Και το παρελθόν μπορείς να το αγνοήσεις, το παρόν όμως αν το αγνοήσεις, αγνοείς την ίδια σου τη ζωή. Γι' αυτό οφείλουμε να είμαστε εξτρεμιστικά αισιόδοξοι για το μέλλον μας μόνο και μόνο για να μπορέσουμε να ευχαριστηθούμε το παρόν ακόμα κι αν αυτό είναι μαύρο και μας καταθλίβει για την ώρα.
Όταν η ιστορία πονάει
https://anastasiosk.blogspot.com/2023/03/blog-post_241.html#more
π. Βασίλειος Θερμός
Ψυχίατρος παιδιών καί εφήβων.
Δρ. Θεολογικής Σχολής του Παν/μιου Αθηνών.
Καθηγητής στην Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθηνών
Καθώς πλησιάζει η επέτειος της εθνεγερσίας θα ακουστούν και θα γραφτούν πολλά ωραία και αληθινά. Και θα διαμαρτυρόμαστε εύλογα γιατί η νέα γενιά «δεν μαθαίνει σωστά την Ιστορία». Μήπως, άλλωστε, τήν μάθαμε εμείς οι παλιότεροι; Ελάχιστα στοιχεία για την Πελοπόννησο και την Στερεά Ελλάδα διδαχθήκαμε ως προς το 21. Τι ξέρουμε για τα αντίστοιχα κινήματα εθνικής ανεξαρτησίας στην Μακεδονία, στην Κρήτη, στην Κύπρο; Ποιος απόφοιτος Λυκείου είναι σε θέση να αρθρώσει στοιχειώδεις πληροφορίες πχ για την ιστορία των Επτανήσων ή του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης και της Αιγύπτου;
Αλλά πέρα από αυτά τα ελλείμματα, τα οποία δεν ξέρω αν υπάρχει πρόθεση να θεραπευτούν ποτέ, αποφάσισα σήμερα να αναρτήσω ένα κείμενο ενοχλητικό για όλους μας.
Με αφορμή τα διακόσια χρόνια από το 1821 και τα εκατό χρόνια από το 1922 διάβασα πολύ. Και τα λίγα οδυνηρά τα οποία αμυδρά γνώριζα έγιναν πολλά και βαριά. Τόσο που αδυνατώ να τά κρατήσω μέσα μου και αποφάσισα να τά μοιραστώ, με αναγνώστες τους οποίους μάς συνδέει η κοινή μέχρι τώρα άγνοια. Απότοκος της κακής παιδείας, φυσικά. Εντός και εκτός σχολείου.
Θα είμαι επιγραμματικός για να μην κουράσω.
Τα έχουμε δει...πολλάκις
Δε με ενδιαφέρει αν ο Πολάκης(τον οποίο μάλλον αντιπαθώ) θα είναι στα ψηφοδέλτια. Ούτε αν τον αγαπάει πολύ ο Τσίπρας. Στο κάτω κάτω όποιος δεν τον γουστάρει δεν τον ψηφίζει. Άλλωστε ο Πολάκης δεν είναι το πρόβλημα της πολιτικής ζωής αυτού του τόπου. Ένα απλό σύμπτωμα είναι. Πρόβλημα είναι ο τρόπος λειτουργίας του κράτους που και θύματα προκαλεί και ευθύνες δεν αναλαμβάνει ουσιαστικά. Και η προσπάθεια από το κυβερνών κόμμα να μεταφερθεί το βάρος της κουβέντας στον "πολακισμό" καθόλου δε μου αρέσει και μου αφήνει την εντύπωση πως ούτε τώρα θα γίνει κάτι ουσιαστικό για τη βελτίωση της ζωής μας. Ήδη έχει ξεκινήσει η κουβέντα για το "βαθύ κράτος" σε μια προσπάθεια να πέσει η ευθύνη αποκλειστικά στους δημόσιους υπαλλήλους, αγαπημένος στόχος του κυβερνώντος κόμματος και των οπαδών του, ενώ παράλληλα θα υποβαθμιστεί ο ρόλος του ανύπαρκτου κρατικού μηχανισμού και του υπεύθυνου υπουργείου στο ατύχημα. Και αυτό δείχνει μια γενικότερη αντίληψη και αντιμετώπιση των πραγμάτων. Μια πολύ άσχημη αντίληψη και αντιμετώπιση για την ακρίβεια...
Δευτέρα 20 Μαρτίου 2023
Κυριακή 19 Μαρτίου 2023
Πειρασμός
Ένα από τα δυσκολότερα ζητήματα με το οποίο η Εκκλησία οφείλει όχι απλά να ασχοληθεί αλλά και να βρει διέξοδο είναι η αστικοποίησή της. Κληρικοί και λαϊκοί έχουν αγκαλιάσει πλήρως τον αστικό τρόπο ζωής που έννοιες όπως η κοινοκτημοσύνη, βασική αρχή των πρώτων χριστιανικών κοινοτήτων, φαντάζουν όχι απλά μακρινές αλλά σχεδόν αδιανόητες. Σήμερα προκρίνονται οι πολυτέλειες εντός του ναού, οι καλλίφωνοι ψάλτες, οι εμφανίσιμοι ιερείς, η αισθητική και η εικαστική τέρψη. Ακόμα ακόμα και η διοργάνωση εκδρομών και συναυλιών. Ο πνευματικός λόγος είτε παραθεωρείται, στη καλύτερη περίπτωση, είτε ιδεολογικοποιείται στη χειρότερη. Όλο αυτό το φαινόμενο αποτελεί τόσο μεγάλη αλλοίωση του χριστιανικού πνεύματος που αγγίζει τα όρια της αίρεσης. Η ταύτιση του εκκλησιαστικού λόγου με εθνικιστικά ή καπιταλιστικά ρεύματα δεν έχει κανένα εκκλησιολογικό ή θεολογικό έρεισμα. Η δε ρηχότητα που εκφράζεται με την επιφανειακή πρόσληψη της εκκλησιαστικής ζωής η οποία δίνει τον πρώτο λόγο στα εξωτερικά γνωρίσματα, μουσική, ένδυση κλπ φλερτάρει έντονα με ένα είδος παγανιστικού πνεύματος εντελώς αντίθετο με τη ζωή και τη διδασκαλία των Πατέρων. Η ανατροπή αυτής της κατάστασης, η οποία θα μπορούσε να αποτελέσει έναυσμα και για την ανατροπή του θλιβερού πολιτικού τοπίου θα είναι αντικείμενο άλλου σημειώματος.
Σάββατο 18 Μαρτίου 2023
Ζήλεια
Βασικό μας πρόβλημα μας είναι η ζήλεια. Αυτή που χρησιμοποιείται τόσο σαν δικαιολογία αλλά και αιτία ταυτόχρονα να βγάλουμε μίσος, συμπλέγματα και απωθημένα σε κάποιον αλλά και σαν δικαιολογία να μην κάνουμε τίποτα για να γίνουμε εμείς καλύτεροι.
Θυμάμαι τα βλέμματα που έριξαν κάποιες κοπέλες σε μια άλλη κοπέλα όταν αυτή ήρθε αργοπορημένη στο μάθημα με αποτέλεσμα όταν έκατσε στη θέση της να γίνει μια σχετική ανακατωσούρα και ο καθηγητής είπε "ε, βέβαια ήρθε η όμορφη κοπέλα και δημιουργήθηκε αναστάτωση". Ήταν τέτοια τα βλέμματα, που ένιωσα ξαφνικά μια ψύχρα να έρχεται στο σβέρκο μου(καθόμουν πίσω από την...ομορφούλα) και γυρνώντας να δω από πού έρχεται αυτό το κρύο είδα τέσσερα πέντε ζευγάρια ματιών να κοιτάν όπως το φίδι που ετοιμάζεται να δαγκώσει τον ποντικό. Αυτή είναι μια χαρακτηριστική και επαναλαμβανόμενη σκηνή. Ο καθένας μπορεί να διηγηθεί κάποια παρόμοια.
Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως
Γιατί πάνω στο σταυρό ο Χριστός απέθεσε τα πάθη και τις αμαρτίες του κόσμου. Όπως κι εμείς μέσω της νηστείας, προσπαθούμε, κι ας μη το καταφέρνουμε πολλές φορές, να αφήσουμε τα δικά μας πάθη στα χέρια του Χριστού ώστε να μας βοηθήσει Αυτός να τα σηκώσουμε. Γιατί χωρίς τη βοήθειά Του από κανένα πάθος και από καμία αδυναμία δε μπορούμε να απαλλαχθούμε. Αυτή λοιπόν τη μέρα θυμόμαστε ποιος είναι ο σκοπός της νηστείας.
Από την άλλη ο σταυρός μας θυμίζει ότι ο Χριστός, τέλειος άνθρωπος και τέλειος Θεός, ήρθε και θυσιάστηκε για εμάς. Για να απαλλαγούμε από τα δεσμά της αμαρτίας και να μπορέσουμε να σωθούμε. Είναι και μία υπενθύμιση πως ο Χριστός είναι πάντοτε μαζί μας. Στις καλές στιγμές αλλά και στις κακές. Χαίρεται στις χαρές μας και θλίβεται στις λύπες μας. Είναι όμως πάντα μαζί μας ακόμα κι αν εμείς δεν αντιλαμβανόμαστε πάντα τη παρουσία Του. Και αυτά μας τα υπενθυμίζει σήμερα η Εκκλησία για να πάρουμε κουράγιο και να συνεχίσουμε τον αγώνα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.
Παρασκευή 17 Μαρτίου 2023
Τα σκυλιά του Τσερνόμπιλ
https://www.protagon.gr/themata/ta-metallagmena-skylia-tou-tsernobil-44342681180
Το 1986, μετά την έκρηξη στο πυρηνικό εργοστάσιο του Τσερνόμπιλ, οι άνθρωποι έφυγαν πανικόβλητοι από την περιοχή, αλλά πολλοί από αυτούς άφησαν πίσω τα σκυλιά τους. Τα περισσότερα πέθαναν από τη ραδιενέργεια ή τα σκότωσαν οι άνθρωποι, φοβούμενοι ότι θα μετέφεραν τη ραδιενέργεια και εκτός της περιοχής. Κάποια επιβίωσαν, όμως, και άρχισαν να αναπαράγονται μέσα στην απαγορευμένη ζώνη. Και παρέμειναν εκεί. Οι επιστήμονες προσπαθούσαν επί χρόνια να κατανοήσουν πώς επιβίωσαν αυτά τα ζώα σε τόσο υψηλά επίπεδα ραδιενέργειας. Και τώρα ανακάλυψαν ότι τα σκυλιά αυτά μεταλλάχθηκαν προκειμένου να προσαρμοστούν. Τα μέλη μιας επιστημονικής ομάδας που μελέτησαν επί χρόνια τα αδέσποτα του Τσερνόμπιλ παρατήρησαν ότι αυτά δεν ζουν σε αγέλες, όπως οι λύκοι ή τα άγρια σκυλιά, προτιμούν όμως να ζουν το ένα κοντά στο άλλο, μια συμπεριφορά που δεν παρατηρείται συχνά στα άγρια ζώα.
Αντιμετωπίζοντας το δράκο
Όπως και στα παραμύθια έτσι κα στη ζωή, ο δράκος πεθαίνει τελικά. Ζει πολύ, παίρνει μαζί του πολλές ζωές αλλά τελικά πεθαίνει. Πάντα βρίσκεται κάποιος να τον σκοτώσει. Αντίθετα όμως από τα παραμύθια ο ιππότης που τον σκοτώνει δε σώζει τη δεσποσύνη και ζουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. Συνήθως τοποθετεί δικό του δράκο στη θέση του παλιού ή ακόμα χειρότερα γίνεται ο ίδιος δράκος. Γι' αυτό θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί με τέτοιου είδους αυτόκλητους σωτήρες και να τους μελετήσουμε καλά πριν τους εμπιστευθούμε. Απαιτείται μεγάλη, απόλυτη σχεδόν, ηθική ακεραιότητα ώστε ο δρακοκτόνος να μην υπηρετεί κάποιο άλλο θηρίο ή να μη γίνει ο ίδιος κάποιου είδους κτήνος. Προτιμότερο είναι να ακολουθήσουμε τον - δύσκολο ομολογουμένως- δρόμο όπου δε θα περιμένουμε κάποιον ιππότη να φονεύσει το δράκο αλλά θα τον πολεμήσουμε εμείς οι ίδιοι. Και έχω τη πεποίθηση ότι τα σπαθιά, τα ακόντια, τα βέλη και άλλα όπλα σε φυσική μορφή δε μπορούν να σκοτώσουν ένα δράκο χωρίς να προετοιμάσουν την οδό για το επόμενο τέρας.
Πέμπτη 16 Μαρτίου 2023
Περιμένοντας- μάταια;- την κάθαρση
https://www.enoriako.info/index.php/2018-07-02-09-20-01/1464-tragodia-xoris-katharsi
Τζέρπος Γιάννης
Βράδυ της 28-2-2023 . Λίγο πριν να λαλήσει το ορνίθι λέγανε « οι παλιοί » , λίγο πριν το ρολόι του τοίχου να σημάνει την δωδεκάτην λέμε « οι σημερινοί » .΄Ωρα χαλάρωσης. Στη βολή λοιπόν του καναπέ . ΄Αντε να ακούσομε τις ειδήσεις από την τηλεόραση και να παραδοθούμε στον ύπνο . Η αύριον μεριμνήσει τα εαυτής ..
-Αγαπητοί θεατές . Διακόπτουμε την κανονική ροή του προγράμματός μας για να σας μεταδώσουμε έκτακτη είδηση από τη περιοχή « Ευαγγελισμός » των Τεμπών .
Νέα από τη θέση « Ευαγγελισμός ! » . Πολύ ωραία ! Δε μπορεί ! Ευχάριστη είδηση μας περιμένει . Χαρούμενο μήνυμα , χαρμόσυνο άγγελμα θα ακούσομε . Το λέει η ίδια η λέξη : « Ευ – αγγελισμός » . Επί τέλους βρε αδερφέ . Να ακούσουμε και κάτι καλό , μια νότα αισιοδοξίας ,να ευφρανθεί η ψυχή μας , να πάμε για ύπνο ήρεμοι , νηφάλιοι . Αρκετόν τη ημέρα τούτη η κακία αυτής . Ευαγγελίζου πατρίδα -Ελλάδα χαρά μεγάλη.
Η Ελλάδα όμως, αλλοίμονο ! ΄Εμεινε με την ανάσα κομμένη και βούλιαξε στα λασπόνερα της απελπισίας και της φρίκης . Αδιανόητο ! Δεν το χωράει ο νους του ανθρώπου ! Δυο αμαξοστοιχίες , για δέκα και πλέον λεπτά της ώρας , κινούνταν ,με φορά αντίθετη ,στις ίδιες ράγες . Δε στάθηκε δυνατό να τις δει κάποιο ελεγκτικό μάτι. Δεν λειτούργησε καμιά δικλείδα ασφαλείας . Αναπόφευκτη στάθηκε η μετωπική σύγκρουση και η πύρινη λαίλαπα που τύλιξε τις άμορφες μάζες των σιδερένιων κατασκευών και τα εκτροχιασμένα βαγόνια . Και το σημείο μηδέν ; Το σημείο που κλείστηκε το θανάσιμο ραντεβού της ζωής με το θάνατο ; Η Θέση « Ευ - αγγελισμός » . Η θέση του χαρούμενου μηνύματος , του χαρμόσυνου αγγέλματος που μας έταξε η λέξη . Ο χρόνος όμως σταμάτησε εκεί .Τι ειρωνεία !
Και η τηλεόραση κίνησε να παίζει και να φέρνει μπροστά στα μάτια μας εικόνες κολάσεως . Εικόνες που δε μπορεί ούτε η γραφίδα του Δάντη να τις περιγράψει . Θέαμα φριχτό , μακάβριο και αποτρόπαιο :
Τετάρτη 15 Μαρτίου 2023
Σκοτάδι και σιωπή
Ο σύγχρονος κόσμος φοβάται πολύ το σκοτάδι και την σιωπή. Γι' αυτό γεμίζει τη ζωή του με θορύβους, φωνές και φώτα τεχνητά. Γι' αυτό μιλάει συνεχώς ενώ ακούει ελάχιστα. Γι' αυτό και προτιμά τα πράγματα γύρω του να είναι εκτυφλωτικά. Εγκλωβίζεται έτσι σε μια κατάσταση όπου ούτε το πνεύμα, ούτε το μυαλό ούτε και η καρδιά μπορούν να ηρεμήσουν και να ξεκουραστούν. Αυτό έχει ως συνέπεια ταχύτερη γήρανση και μαρασμό τους. Η ησυχία και το σκοτάδι είναι τόσο απαραίτητα όσο και το φως του ήλιου και η μουσική για τη σωστή ανάπτυξη του ανθρώπου. Γι' αυτό είναι σημαντικό να υπάρχουν στις σωστές ποσότητες στη καθημερινότητά μας.
Άνθισαν νωρίτερα οι κερασιές στην Ιαπωνία
Η περίοδος που ανθίζουν οι κερασιές άρχισε επισήμως σήμερα στο Τόκιο, στην Ιαπωνία, δέκα ημέρες νωρίτερα από το συνηθισμένο, καταγράφοντας ρεκόρ πρώιμης ανθοφορίας, κάτι το οποίο επαναλαμβάνεται εδώ και κάποια χρόνια και συνδέεται με την υπερθέρμανση του πλανήτη.
Σύμφωνα με το ΑΜΠΕ, η στιγμή που ξεκινά η ανθοφορία των κερασιών σηματοδοτεί την αρχή του «χανάμι», μιας ιαπωνικής παράδοσης θαυμασμού των νέων λουλουδιών των «σακούρα» (κερασιές) και εορτασμού του ερχομού της άνοιξης με τη διοργάνωση πικ-νικ μεταξύ οικογενειών ή φίλων.
Τρίτη 14 Μαρτίου 2023
Προφήτης ή τσαρλατάνος
Προφήτης δε σημαίνει μάντης ή μελλοντολόγος. Οι προφήτες είχαν και αυτό το χάρισμα αλλά όχι πάντα και όχι όλοι. Η εβραϊκή λέξη για τον προφήτη σημαίνει ο βλέπων(αυτός που βλέπει). Είναι δηλαδή αυτός που έχει το χάρισμα σε κάθε τι που γίνεται να βλέπει το θέλημα και το λόγο του Θεού. Για να έχεις προφητικό λόγο, θα πρέπει να έχει και προφητικό βίο. Πώς ζούσαν οι προφήτες; Συνήθως κυνηγημένοι, συνήθως ασκητικοί, συνήθως φτωχοί, συνήθως με τους υπόλοιπους να τους κοιτούν με καχυποψία αν όχι και με μίσος. Όταν ερμήνευαν τα γεγονότα, δεν τα ερμήνευαν με βάση τη πολιτική τους θέση ή τις προσωπικές τους απόψεις. Την ερμήνευαν με βάση το λόγο του Θεού που συντάραζε τον εσωτερικό τους κόσμο. Όταν -και μόνο όταν- έχεις τα παραπάνω στοιχεία, μαζί με την ευλάβεια, την αγάπη και το μυστικό βίωμα του Θεού(και δεν έχεις ανάγκη ψυχιατρικής παρακολούθησης) μπορείς να εκφέρεις προφητικό λόγο και να έχεις τη θέση προφήτη. Αλλιώς είσαι απλά τσαρλατάνος που θέλεις είτε δημοσιότητα είτε κάποιο άλλο κέρδος. Το πρόβλημα είναι ότι οι αυθεντικοί σπάνια ακούγονται ενώ οι τσαρλατάνοι πάντα έχουν ακροατήριο αφού οι πρώτοι δε ψάχνουν να ικανοποιήσουν κανέναν ενώ οι δεύτεροι αναζητούν εναγωνίως ακροατήριο.
Δευτέρα 13 Μαρτίου 2023
Συντήρηση
Η μακρά περίοδος κρίσης γεννά παρακμή. Κατά την εποχή της παρακμής ξεπροβάλλουν σωτήρες. Από τη παρακμή γεννάται πόλωση. Σε περιόδους πόλωσης ακούγονται μόνο οι φωνές που είναι υπό κάποιο λάβαρο. Από τη πόλωση γεννάται η σήψη. Τότε πληθαίνουν οι κατήγοροι. Στο τέλος η κοινωνία οδηγείται στο θάνατο. Είναι η σειρά των ενταφιαστών. Η κοινωνία υπάρχει και μετά το θάνατο φυσικά. Επιτέλους επικρατεί σιωπή. Η σιωπή αποκαλύπτει την αλήθεια και η κοινωνία απελευθερώνεται. O καλύτερος τρόπος για να μην απελευθερωθεί η κοινωνία είναι να διατηρείται επί μακρόν και τεχνητά σε μια κατάσταση που κινείται μεταξύ παρακμής, κρίσης και πόλωσης ή σε μια υβριδική κατάσταση η οποία να συνδυάζει τα στοιχεία και των τριών αυτών. Έτσι η κοινωνία παραμένει δέσμια των δυνάμεων που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα την οδηγούσαν στο θάνατο και τη λυτρωτική σιωπή η οποία θα επέτρεπε να εμφανιστεί η αλήθεια. Συνεχίζει να επικρατεί η φασαρία των τριών παραπάνω καταστάσεων(κρίσης, παρακμής, πόλωσης) και οι πολίτες τελικά δεν ελευθερώνονται ποτέ αφού δε μπορούν να αντιληφθούν την αλήθεια. Σαν να συντηρείται με μηχανήματα στη ζωή ένας άνθρωπος που δε θέλουμε ούτε να πεθάνει ούτε όμως και να αναρρώσει ποτέ.
Κυριακή 12 Μαρτίου 2023
Ανηθικότητα
Ναι, όσο περνούν οι μέρες και υποχωρεί το αρχικό σοκ από τη τραγωδία στα Τέμπη βλέπεις πως γύρω από το περιστατικό αυτό στήνεται ένα απίστευτα χυδαίο και εξοργιστικό παιχνίδι, πολιτικό, επικοινωνιακό και σε τελική ανάλυση εγωιστικό. Με απίστευτο κυνισμό τα κόμματα και οι ταγμένοι σ' αυτά προσπαθούν είτε να κερδίσουν είτε να περιορίσουν τη ζημιά από την υπόθεση. Πιο ξεδιάντροπα από όλους κινούνται οι δημοσιογράφοι, οι οποίοι μετά διαμαρτύρονται για στοχοποίηση. Οι πολιτικοί κάνουν αυτό που μας έχουν συνηθίσει τουλάχιστον από την εποχή Σημίτη(δεν είναι τυχαία η αναφορά αφού αυτός εγκαινίασε αυτή την εντελώς ανάλγητη συμπεριφορά μετά από τέτοιου είδους γεγονότα).
Υπομονή
https://www.isagiastriados.com/index.php/articles/7584-i-ousia-tis-ypomonis
π. Ανδρέα Αγαθοκλέους
Συνήθως, η συμβουλή σ’ αυτόν που περνά δοκιμασία και πειρασμό, μικρό ή μεγάλο, είναι «Υπομονή». Εννοώντας, προφανώς, μια μοιρολατρική αναμονή της τελικής έκβασης, που υποδηλώνει, όμως, κούραση.
Όσο καλοπροαίρετη και να είναι η επιθυμία μας να συμπαρασταθούμε σ’ αυτόν που υποφέρει, χρειάζεται αυτό που λέμε να προέρχεται από εμπειρία ή, τουλάχιστον, από καρδιακό πόνο. Αλλιώτικα, η σιωπή που αφουγκράζεται το βάθος του προβλήματος μπορεί να βοηθήσει πολύ πιο ουσιαστικά από τα λόγια που λέγονται για να λεχθούν.
Ο Χριστός είπε ότι στα επερχόμενα δεινά οι χριστιανοί καλούνται ν’ αποκτήσουν υπομονή, γιατί με αυτή θα σωθούν (Λουκ. 21, 19). Οι Απόστολοι μίλησαν για την αναγκαιότητά της κι έφερναν παράδειγμα την «υπομονήν Ιώβ» (Ιώβ. 5, 11). Οι όσιοι και οι ασκητές μακαρίζονται για την υπομονήν που επέδειξαν (δες απολυτίκια) και οι μάρτυρες ζούσαν το μαρτύριο ως «ευχάριστο», στηριγμένοι μόνο στο «θεοδώρητο της υπομονής έμπλαστον»[1].
Αγίου Γρηγορίου Παλαμά (Β' Νηστειών)
Τη σημερινή Κυριακή, δεύτερη των νηστειών, η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά. Ο Άγιος Γρηγόριος ήταν ένας από τους μεγαλύτερους μυστικούς διδασκάλους της Εκκλησίας και ο σπουδαιότερος ίσως των Ησυχαστών.
Ακούγοντας κάποιος σήμερα τις λέξεις "μυστικός" και "ησυχαστής" κάνει μάλλον αρνητικούς συνειρμούς. Άλλωστε οι μυστικοί θεολόγοι, τόσο της Ορθόδοξης Εκκλησίας αλλά και των δυτικών ομολογιών, συκοφαντήθηκαν και κατηγορήθηκαν επί πολλούς αιώνες από το κύριο ρεύμα σκέψεως στη Δύση, το οποίο -κακά τα ψέμματα- μεταλαμπαδεύτηκε σχεδόν αυτούσιο και στην Ορθόδοξη Ανατολή από ένα σημείο και μετά. Έτσι ο μυστικός αποκλήθηκε ειρωνικά μυστικιστής και η μυστική θεολογία μυστικισμός. Μία γλωσσική υποβάθμιση της αξίας της μυστικής διδασκαλίας η οποία ολοκληρώθηκε με την ταύτιση του μυστικού με τον αποκρυφιστή, με τον αποκομμένο από τον κόσμο, με τον αντικοινωνικό.
Σάββατο 11 Μαρτίου 2023
Β΄ Στάση Χαιρετισμών - Ι.Μ. Μεταμορφώσεως στη Πλάκα
Χρήστος Καναρόπουλος στην Romfea.gr
Με την ευλογία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πολυανής και Κιλκισίου κ. Βαρθολομαίος προέστη στην Ακολουθία της Β' Στάσης των Χαιρετισμών στον Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στην Πλάκα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, στον οποίο διηκόνησε επί 26 συναπτά έτη ως Ιερατικώς Προϊστάμενος έως και της ημέρας εκλογής του σε Μητροπολίτη.
Κατά τη διάρκεια της κατανυκτικής Ακολουθίας τους ύμνους απέδωσαν θαυμάσια ο Κερκυραϊκής καταγωγής Πρωτοψάλτης του Ιερού Ναού κ. Ιωάννης Άνθης και τα μέλη της πολυφωνικής Κερκυραϊκής Χορωδίας μετά αρμονίου υπό τη διεύθυνση του Χοράρχου κ. Διονυσίου Βυθούλκα.
Τον Σεβασμιώτατο πλαισίωσαν ο Παν. Αρχιμ. Ισίδωρος Μπαϊρακτάρης, ο Παν. Αρχιμ. Ισίδωρος Κάτσος, ο και Προϊστάμενος του ως άνω Ιερού Ναού και ο Αιδ. Πρεσβ. π. Κωνσταντίνος Λαγός, Εφημέριος του Ναού.
Το φως και το σκοτάδι
https://anastasiosk.blogspot.com/2023/03/blog-post_777.html
π. Εφραὶμ Τριανταφυλλόπουλος
Ο ΑΓΙΟΣ ἄνθρωπος σὲ βλέπει ὅπως ἀκριβῶς εἶσαι. Μέσα στὴν ἀλήθειά σου. Βλέπει τὰ πάθη σου καὶ τὰ χαρίσματά σου. Ξέρει φορές, καὶ ἂν πρέπει νὰ σοῦ φανερώσει κάτι ἢ ὄχι. Γι' αὐτὸ καὶ ἕνας ἅγιος ποτὲ δὲν θεατρίζει, εἰρωνεύεται ἢ ξεμπροστιάζει (ἀκόμη χειρότερα μὲ τὸ ἄλλοθι μιᾶς τάχατες "σαλότητας" ἐν Χριστῷ), ὅπως διάφοροι "χαρισματοῦχοι" τῶν ἡμερῶν μας.
Ο ΕΜΠΑΘΗΣ, ἔχοντας κρατούμενα ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ ἀπωθημένα δὲν ζεῖ μέσα στὸ φῶς τοῦ Χριστοῦ ὅπως οἱ ἅγιοι, ἀλλὰ μέσα στὸ σκότος τοῦ νοῦ του. Ἔτσι βλέπει τὸ δικό του σκοτάδι στοὺς ἄλλους καὶ τὰ δικά του πάθη καὶ ἀπωθημένα τὸν "ἐκδικοῦνται" ἐμφανιζόμενα στὸ πρόσωπο τοῦ κάθε πλησίον. Ἔτσι ἀδικεῖ καί τὸν ἑαυτό του καί τὸν πλησίον.
Αλλαγή
Υπάρχει μία λανθασμένη εντύπωση στον κόσμο. Θεωρούν πως οι νέοι θα φέρουν κάτι καινούργιο. Ότι η νεολαία θα δώσει κάποια λύση. Όπως κάποτε πίστευαν ότι τα παιδιά στην κερκίδα είναι η μόνη ελπίδα(καλά να το τραγουδάς αλλά να το πιστεύεις κιόλας...).Στη πραγματικότητα δεν υπάρχει πιο λανθασμένη άποψη από αυτή. Η πλειοψηφία των νέων δεν είναι παρά αντίγραφα των γονιών τους με μια κάποια τάση προς ελευθεριότητα την οποία κακώς τη θεωρούν επαναστατικότητα. Για να γίνω πιο συγκεκριμένος, ένας νέος ο οποίος έχει ως βασικό κίνητρό του να κερδίσει μεγάλο εισόδημα ή μια καλή μόνιμη δουλειά σε καμία περίπτωση δε μπορεί να φέρει κάτι καινούριο. Είναι ήδη κομμάτι του παλιού. Αν ένας νέος στα 17, 18, 19 του χρόνια δεν έχει ως όνειρο ένα κόσμο δικαιοσύνης και ισοτιμίας, τότε ποιες αλλαγές μπορεί να προκαλέσει στη κοινωνία; Ας θυμηθούμε τα νεανικά μας χρόνια και τις συζητήσεις με συνομηλίκους μας ή ας κάνουμε μια βόλτα σε κάποια σχολική ή ακόμα χειρότερα πανεπιστημιακή αίθουσα και να ακούσουμε ποιες απόψεις υπερισχύουν. Θα μας βοηθήσει να απαλλαγούμε από πολλές πλάνες. Η κοινωνία δεν αλλάζει από γέρους, νέους ή μεσήλικες. Η κοινωνία αλλάζει από ονειροπόλους και αγίους. Που πολλές φορές είναι το ένα και το αυτό. Γιατί αυτοί δε φοβούνται να σταθούν απέναντι στη κοινωνία και τις συμβάσεις της ενώ παράλληλα δεν έχουν και καμία κρυφή επιθυμία να την εξουσιάσουν.
Ο Χριστός ως ιερέας
https://www.enoriako.info/index.php/2018-07-02-09-20-01/1463-to-megaleio-tis-ierosynis-tou-xristoy
Συγγραφέας: Erik Varden
Το μεγαλείο της ιεροσύνης του Χριστού
Και η μετοχή σ’ αυτό των ιερέων
(Κήρυγμα που δόθηκε σε μια αναθηματική λειτουργία για τον Χριστό τον Αιώνιο Αρχιερέα κατά την τελευταία ημέρα μιας κατασκηνωτικής ημέρας για τους κληρικούς της επισκοπής της Κοπεγχάγης, από τον επίσκοπο Trondheim Erik Varden)
Εβρ. 10.4-10: Ήρθα για να κάνω το θέλημά σου.
Ματθ. 26.36-42: Όχι όπως εγώ θέλω, αλλά όπως εσύ θέλεις.
Σε μεγάλο μέρος της σημερινής συζήτησης για την Εκκλησία, είναι φανερό ότι η υποτιθέμενη εικόνα του Χριστού είναι σχεδόν αποκλειστικά εγκόσμια! Ακούμε για τον Χριστό τον ενθαρρυντή, τον θεραπευτή, τον παρηγορητή και τον ευγενικό φίλο. Σε αυτή τη βάση επιθυμούμε μια Εκκλησία που να είναι περιεκτική, επιβεβαιωτική και παρηγορητική. Οι εικόνες δεν είναι ψεύτικες. Η προσδοκία δεν είναι ψεύτικη. Αλλά η προοπτική είναι ανεπαρκής.
Αν δεν τη διευρύνουμε, πέφτουμε σε εκείνη την αρχαία παγίδα, την οποία χαρακτήρισε ο Άγιος Παύλος ως μεγάλο κίνδυνο, να "αδειάσουμε τον Σταυρό του Χριστού από τη δύναμή του" (Α΄ Κορινθίους 1.17). Αν η πρόθεση του Θεού ήταν μόνο να μας διορθώσει, να μας επιβεβαιώσει και να μας παρηγορήσει, δεν θα υπήρχε ανάγκη να χυθεί αίμα. Ο Σταυρός δεν θα ήταν παρά ένα επαίσχυντο σκάνδαλο - ίσο με την κρίση που προκάλεσε τον θάνατο του Σωκράτη.
Παρασκευή 10 Μαρτίου 2023
Κύριε υπουργέ...
Κύριε υπουργέ. Όταν ένα τέτοιο τραγικό ατύχημα συμβαίνει επί της υπουργίας σου είναι λογικό και αυτονόητο να παραιτηθείς. Κανείς δε θα σου πει μπράβο που το κάνεις γιατί δεν πρέπει να σου πει κανείς μπράβο. Είναι υποχρέωσή σου να παραιτηθείς. Το λιγότερο που μπορείς να κάνεις. Όταν όμως παραιτείσαι Μάρτιο και ξανακατεβαίνεις υποψήφιος τον Απρίλιο ή τον Μάιο, τότε ακόμα κι αυτό το ελάχιστο που έκανες το σβήνεις μόνος σου. Δείχνει ότι η παραίτηση σου ήταν μόνο κοροϊδία και απάτη. Μια προσπάθεια να σώσεις τη πολιτική σου καριέρα. Αυτή είναι η αλήθεια. Θα μου πείτε είναι μια κάποια βελτίωση. Ναι είναι. Η υποκρισία έχει γίνει πιο έξυπνη και πιο λειτουργική σε αυτή τη χώρα...
ΥΓ. Κι εκείνη η αποφασιστική και οργισμένη αντίδρασή σου υπουργέ μου όταν λίγες μέρες πριν ρωτήθηκες για την ασφάλεια των σιδηροδρόμων....
Πέμπτη 9 Μαρτίου 2023
Η αγάπη του Θεού
"Πρέπει να μάθουμε να συνειδητοποιούμε πως η αγάπη του Θεού μας αναζητά σε κάθε κατάσταση, και αναζητά το καλό μας. Η ανεξιχνίαστη αγάπη Του αναζητά την αφύπνισή μας. Πράγματι, αφού αυτή η αφύπνιση συνεπάγεται ένα είδος θανάτου του εξωτερικού μας εαυτού, θα τρέμουμε τον ερχομό Του ανάλογα με το πόσο ταυτιζόμαστε με αυτόν τον εξώτερο εαυτό μας και προσκολλώμαστε σε αυτόν.
Τόμας Μέρτον
Ανασκόπηση
Να κάνουμε μια ανασκόπηση των τελευταίων τριάντα ετών; Να θυμηθούμε πλοία που βούλιαξαν, ελικόπτερα που έπεσαν, περιοχές που γκριζάρισαν, έναν αγωνιστή που παραδόθηκε για κατευνασμό του "θηρίου", ατυχήματα με λεωφορεία και νταλίκες στις εθνικές οδούς, κτίρια που ισοπεδώθηκαν από τον σεισμό, ανθρώπους που πνίγηκαν από πλημμύρες, που κάηκαν σε πυρκαγιές, για μια χρεωκοπία έστω και άτυπη, την "αναδιανομή του πλούτου" με το κόλπο του χρηματιστηρίου, την εξαϋλωση των εισοδημάτων και των εργασιακών δικαιωμάτων με το πρόσχημα του μνημονίου και δε ξέρω κι εγώ πόσα άλλα. Σε όλα αυτά με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ευθύνη είχε το κράτος. Και σε όλα αυτά -με την αρωγή της "ενημέρωσης" οι ευθύνες μετακυλίστηκαν είτε στον λαό είτε στο...πουθενά. Και την επόμενη φορά που θα τα θυμηθούμε πάλι τα ίδια θα λέμε.
Τρίτη 7 Μαρτίου 2023
Ασυγκίνητοι
Τίποτα τελικά δε φαίνεται να συγκινεί κάποιους. Οι κομματάρχες-δημοσιογράφοι προσπαθούν να βρουν τρόπους να ωφεληθεί το (όποιο) κόμμα από τη τραγωδία των Τεμπών, οι υπεύθυνοι να ρίξουν τις ευθύνες τους αλλού, τα διάφορα σωματεία να καλύψουν τους δικούς τους, άλλοι κοιτάνε να ανεβάσουν τα νούμερα θεαματικότητας, τραγουδιστές βγήκαν να τραγουδήσου - και καλά αυτοί, αυτό ξέρουν αυτό κάνουν, αυτοί που πήγαν να γλεντήσουν - μέσα στο πένθος και η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση διασταυρώνουν τα ξίφη τους μετρώντας πόσους νεκρούς άφησε πίσω τους η διακυβέρνηση της καθεμιάς. Και μείναν οι γονείς να κάνουν κηδείες με κλειστά φέρετρα και να μη μπορούν να βιώσουν το πένθος όπως πρέπει. Ελλάδα, 8 Μαρτίου 2023...
Θα συγχωρώ τους αιτίους για να παρηγορηθεί η ψυχή μου και η ψυχή αυτού που έχει φύγει.
https://anastasiosk.blogspot.com/2023/03/blog-post_96.html
Μεγαλείο ψυχής δείχνει ο π. Χριστόδουλος Παπαϊωάννου Θεολόγος καθηγητής, εφημέριος Αυγόρου, που θρηνεί για την απώλεια του παιδιού του, του 23χρονου Κυπριανού, που άφησε την τελευταία του πνοή στα Τέμπη.
«Είναι δύσκολο για έναν γονιό να χάνει το παιδάκι του που το μεγάλωσε ώρα με την ώρα μέρα με την μέρα. Ο χειρότερος εφιάλτης της ζωής μου, γιατί έχω έξι παιδιά, ήταν να χάσω παιδί. Κι όμως τώρα το βιώνω. Κακία δεν μπορώ να ακούω αυτό το κυνηγητό που γίνεται. Είμαστε όλοι άνθρωποι, όλοι μπορεί να κάνουμε λάθη. Ας τους συγχωρήσουμε. Εγώ εκείνο βρήκα μέσα μου στήριγμα. Ότι βοηθάω και τον εαυτό μου και την ψυχή του Κυπριανού. Δεν μπορεί να σε παρηγορήσει άνθρωπος, ούτε τα φάρμακα, ούτε οι ψυχολόγοι, ούτε τα λόγια των ανθρώπων»..
Δευτέρα 6 Μαρτίου 2023
Στο βωμό του καπιταλισμού
Προφανώς και η τραγωδία στα Τέμπη είναι και πολιτικό θέμα. Δεν συζητείται καν αυτό. Όπως ήταν και τα δυο άλλα ατυχήματα με το σχολικό λεωφορείο και το λεωφορείο με τους οπαδούς του ΠΑΟΚ, όπως ήταν το ατύχημα-πάλι με σχολικό λεωφορείο, στον Μαλλιακό, όπως ήταν οι φονικές πλημμύρες στη Μάνδρα και η πυρκαγιά που σκότωσε πάνω από 100 ανθρώπους στο Μάτι. Και βέβαια πολλές από τις διαδηλώσεις υποκινούνται από την αντιπολίτευση. Όπως και πολλά από τα ρεπορτάζ και τα άρθρα κλπ για το Μάτι ήταν πολιτικά υποκινούμενα από την τότε αντιπολίτευση και σημερινή κυβέρνηση. Έτσι φέρονται τα κόμματα στην Ελλάδα, πιθανώς και αλλού. Το κάθε τι είναι αντικείμενο εκμετάλλευσης για το συμφέρον τους. Παρ' όλα αυτά το θέμα παραμένει πολιτικό γιατί είναι αποτελέσματα πολιτικής και πολιτικού συστήματος. Οδηγούμαστε σε τέτοιου είδους τραγωδίες κάθε τρεις και λίγο διότι ακολουθείται ένα σύστημα το οποίο βάζει την οικονομία πάνω από τις ζωές. Αυτοί που επέβαλλαν και εκείνοι που εφάρμοσαν τα μνημόνια γνώριζαν πολύ καλά σε τι καταστάσεις θα οδηγούσαν αυτά. Και τι συνέπειες θα είχαν. Όμως προτιμήθηκε η οικονομία από τους ανθρώπους. Όπως πάντα προτιμώνται οι αγορές από τις ζωές. Δεν είναι θέμα ανατροπής ενός κόμματος από ένα άλλο. Είναι θέμα αλλαγής ενός ολόκληρου συστήματος. Δεν καλυτερεύει ο καπιταλισμός όσο κι αν τον φτιασιδώσεις με αριστερά προσωπεία. Παραμένει καπιταλισμός και συνεχίζει να θεωρεί την οικονομία σημαντικότερη από τη κοινωνία. Το κόστος από τη ζωή. Τόσο απλά είναι τα πράγματα.
Προσπάθεια της Ν. Κορέας να κλείσει ένα οδυνηρό κεφάλαιο
Η Νότια Κορέα ανακοίνωσε επίσημα το σχέδιό της για να προσφερθούν αποζημιώσεις στους υπηκόους της χώρας που είχαν εξαναγκαστεί να δουλέψουν παρά τη θέλησή τους στην Ιαπωνία κατά τη διάρκεια της αυτοκρατορικής κατοχής, με το οποίο η Σεούλ ευελπιστεί να βάλει τέλος στις διμερείς εντάσεις ώστε να ενισχυθούν οι διμερείς σχέσεις, με φόντο τις εντάσεις με τη Βόρεια Κορέα.
Νότια Κορέα και Ιαπωνία είναι σύμμαχοι-κλειδιά των ΗΠΑ ως προς την ασφάλεια στην περιφέρεια, που οι κυβερνήσεις των τριών κρατών λένε πως απειλείται από τη Βόρεια Κορέα. Ωστόσο, οι διμερείς σχέσεις τους είναι τεταμένες για δεκαετίες, εξαιτίας της αποικιακής κατοχής της κορεατικής χερσονήσου από το Τόκιο (1910-1945).
Δικαίωμα και υποχρέωση
Δεν έχουμε δικαίωμα να είμαστε απογοητευμένοι από την κατάσταση. Έχουμε υποχρέωση να την αλλάξουμε. Πώς; Τρόποι υπάρχουν πολλοί. Ας διαλέξει ο καθένας αυτό που του ταιριάζει και κάπου στη πορεία, δε μπορεί, θα συναντηθούμε. Αρκεί να θέλουμε να αλλάξει η χώρα και όχι απλά αυτοί που κυβερνάνε. Όχι, δεν είναι όλοι ίδιοι. Αυτοί που κυβέρνησαν όμως αποδείχτηκαν όλοι ίδιοι. Είτε τους αρέσει να το ακούν είτε όχι. Γιατί δεν είναι (απλά) κακός ή άχρηστος ο Μητσοτάκης ή ο Τσίπρας ή ο Καραμανλής ή ο Σημίτης. Κακό είναι το σύστημα που με τον ένα ή τον άλλον τρόπο υπηρέτησαν και υπηρετούν.
Κυριακή 5 Μαρτίου 2023
Περί βίας 2
https://edromos.gr/i-diafora-metaxy-katagmatos-kai-aytoanosoy-meros-v/
του Θανάση Ν. Παπαθανασίου*
Φέρνω ως παράδειγμα την έξαρση της ενδοοικογενειακής βίας μετά τα lockdown της πανδημίας. Λέμε ότι οι εγκλεισμοί έφεραν σε αναγκαστική εγγύτητα τα μέλη της οικογένειας και, αντί να συσφίξουν τις σχέσεις, επιδείνωσαν τον ναρκισσισμό και συνακόλουθα την επιθετικότητα. Σωστά. Αλλά χρειάζεται να δούμε και την συστημική μήτρα του ναρκισσισμού: Τον όλο συστημικό πολιτισμό, δηλαδή, του οποίου κανονικότητα είναι η εκτροφή διογκωμένων «εγώ». Σας μεταφέρω λοιπόν επισημάνσεις από ένα βιβλίο του 2021, το οποίο όχι απλώς δεν αποτελεί κάποια αριστερή ακρότητα, αλλά –αντιθέτως– αποτελεί την ναυαρχίδα του status quo, το οποίο αναδιατάσσεται προκειμένου να μη χάσει την ηγεμονία του μετά την πανδημία. Είναι το βιβλίο «Η Μεγάλη Επανεκκίνηση» του Κλάους Σβαμπ, ιδρυτή του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, και του Τιερί Μαλερέ. Όπως θα γνωρίζετε, ο όρος «μεγάλη επανεκκίνηση» έχει πλέον υιοθετηθεί και από συστημικές πολιτικές δυνάμεις. Επισημαίνει λοιπόν ο Κλάους Σβαμπ:
– Είναι μύθος ότι η πανδημία εξίσωσε όλους ως άτομα απέναντι στον «αόρατο εχθρό». Το αντίθετο έκανε: ενέτεινε τις ανισότητες. Οι κοινωνικές τάξεις δεν εκτίθενται όλες εξίσου στον ίδιο βαθμό κινδύνου. Είναι ενδεικτικό ότι στην πολιτεία του Μίτσιγκαν οι μαύροι αποτελούν λιγότερο από το 15% του πληθυσμού. Και όμως το 40% των συνολικών νεκρών από επιπλοκές του covid προήλθε από αυτούς.
Κυριακή της Ορθοδοξίας
Η σημερινή πρώτη Κυριακή των Νηστειών ονομάζεται Κυριακή της Ορθοδοξίας. Γιορτάζουμε τη διατύπωση των δογμάτων της Εκκλησίας τα οποία μας κρατούν στην ορθή πίστη αλλά και το γεγονός της αναστήλωσης των εικόνων και την διακήρυξη πως δε λατρεύουμε τις εικόνες, το ξύλο και το χαρτί, αλλά αποτίνουμε τιμή στο εικονιζόμενο πρόσωπο.
Εικόνα Θεού είναι και ο κάθε άνθρωπος. Δημιουργηθήκαμε κατ' εικόνα και αγωνιζόμαστε να φτάσουμε στο καθ' ομοίωσιν. Έτσι ο κάθε άνθρωπος έχει μια ιδιαίτερη ιερότητα, όχι μόνο η ψυχή του αλλά και το σώμα του. Και όταν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο η εικόνα αυτή καταστρέφεται, είτε από κάποια δολοφονική πράξη είτε από εξίσου δολοφονικές παραλείψεις θλιβόμαστε περισσότερο. Όχι γιατί φοβόμαστε τον θάνατο ή επειδή ξεχνάμε πως υπάρχει η Ανάσταση, την οποία όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί θα βιώσουμε ακολουθώντας τον Χριστό, αλλά επειδή μας θλίβει αυτή η υποβάθμιση του δώρου που ο Θεός έδωσε σε μας. Της ζωής. Όταν χάνονται ζωές στο βωμό του κέρδους ή της αδιαφορίας δεν πρόκειται - για τη χριστιανική οπτική- για μια εγκληματική πράξη. Πρόκειται για βλασφημία.
Σάββατο 4 Μαρτίου 2023
Περί βίας
του Θανάση Ν. Παπαθανασίου*
Ας φέρουμε, παρακαλώ, στον νου μας το εξής σκηνικό: Κάποιοι άνθρωποι κατευθύνονται στο θέατρο για να παρακολουθήσουν μια παράσταση. Φτάνουν, αλλά δεν βρίσκουν θέση. Όλα τα καθίσματα είναι καπαρωμένα. Οι άνθρωποι αυτοί λοιπόν μένουν εκτός θεάτρου. Το ενδιαφέρον όμως εδώ είναι το εξής: Ελεύθερες θέσεις δεν υπάρχουν, διότι κάποιοι άλλοι είχαν σπεύσει πρώτοι, και δεν έπιασαν μία θέση για τον εαυτό τους, αλλά πέντε. Όχι πέντε θέσεις για πέντε άτομα, αλλά πέντε θέσεις για ένα άτομο – για την άπλα του. Το πιάσιμο ωστόσο αυτών των θέσεων δεν έγινε με παράνομη έφοδο και κατάληψη. Έγινε νόμιμα, με συναλλαγή την οποία αναγνωρίζει ο νόμος, ο οποίος νόμος άλλωστε υπόσχεται κοινωνική ειρήνη.
ΤΗΝ ΣΚΗΝΗ αυτή του θεάτρου την δανείστηκα από μια αποστροφή του Μεγάλου Βασιλείου. Και την προχωρώ. Έχουμε ανθρώπους που μένουν εκτός θεάτρου, και προφανώς έχουμε και ανθρώπους οι οποίοι δεν ξεκινούν καν να πάνε στο θέατρο, διότι απλούστατα αν πληρώσουν για το θέατρο, δεν θα πληρώσουν για την ΔΕΗ.
Όπως και να ‘χει πάντως, το σκηνικό αυτό είναι ένα σκηνικό όπου θα πει κανείς ότι δεν υπάρχει βία. Πότε θα μιλήσουμε για βία; Μόλις σκάσει αίφνης ένα περιστατικό που διαταράσσει την υφιστάμενη ειρήνη: Μόλις, για παράδειγμα, κάποιος σηκώσει χέρι. Τότε, προφανώς θα κινητοποιηθούν πολλοί. Κάποιοι για να συλλάβουν τον δράστη, κάποιοι για να προλάβουν την επίθεσή του, κάποιοι για να στηρίξουν το θύμα, και κάποιοι πιο ψαγμένοι για να φροντίσουν και τον ίδιο τον δράστη: για να τον παραπέμψουν σε μια τηλεφωνική γραμμή στήριξης ή σε συνεδρίες ώστε να μπορέσει να διαχειριστεί το τραύμα του και τον θυμό του.
Θα έλεγα ότι αυτή είναι η κυρίαρχη οπτική σήμερα. Την βία δηλαδή την κατανοούμε ως το έκτακτο, ως την παρεκτροπή, ως το ατύχημα: σαν ένα κάταγμα, είτε από γλίστρημα είτε από σπρώξιμο. Με άλλα λόγια: αν κάποιος δεν σηκώσει χέρι ή αν κάποιος δεν επιτεθεί φραστικά, τότε δεν βλέπουμε να υπάρχει βία.
Παρασκευή 3 Μαρτίου 2023
Πένθος
Μπήκαμε πια, με την έναρξη της νηστείας και με το -κατά τη παράδοση των τελευταίων αιώνων- τρίτο Ψυχοσάββατο, στη πιο κατανυκτική και πένθιμη περίοδο του εκκλησιαστικού έτους. Μια περίοδος που θα κορυφωθεί τη Μεγάλη Εβδομάδα που με τη σειρά της θα μας οδηγήσει στην Ανάσταση. Το πένθιμο ύφος της περιόδου αυτής έρχεται να το κάνει ακόμα πιο βαρύ το τραγικό ατύχημα που συνέβη πριν μόλις τρεις ημέρες. Ένα αβάσταχτα θλιβερό γεγονός που μας γεμίζει θλίψη. Που μας κάνει να αναρωτιόμαστε πού βρίσκεται ο Θεός σε τέτοιες στιγμές. Που μας κάνει να αισθανόμαστε αβεβαιότητα και φόβο.
Ευθύνες
Ο σταθμάρχης ήταν ακατάλληλος και έφταιγε. Προφανώς. Φάνηκε εκ του τραγικού αποτελέσματος. Πώς διορίστηκε; Πώς πήρε τη συγκεκριμένη θέση; Ποιος τοπικός βουλευτής έβαλε το χεράκι του ώστε κάποιος να πάρει μια τόσο υπεύθυνη θέση χωρίς να πληροί τις απαραίτητες προϋποθέσεις; Ισχύουν αυτά που γράφονται; Θα γίνει έρευνα και εκεί; Γιατί εδώ μιλάμε για ένα έγκλημα με πολλούς ενόχους. Και ότι κάποιοι υποστηρίζουν πως φταίει μόνο ο σταθμάρχης(αλήθεια γιατί ήταν μόνος του, δε θα έπρεπε αν υπάρχει ακόμα ένας τουλάχιστον για να αποφευχθεί ένα τέτοιο λάθος;) με την αιτιολογία ότι τόσα χρόνια δεν έγινε κάποιο ατύχημα, είναι μια δυσοίωνη προειδοποίηση ότι στο μέλλον θα ξαναζήσουμε ανάλογες τραγωδίες. Ίσως όχι στο σιδηρόδρομο αλλά αλλού. Γιατί όταν το συμφέρον του κόμματος μπαίνει πάνω από το συμφέρον των πολιτών τότε δε βγαίνει σε καλό.
ΥΓ. Έχουμε φτάσει στο σημείο για να συγκρίνουμε τα δύο κόμματα "εξουσίας" να μετράμε πόσους νεκρούς είχε το καθένα στη θητεία του. Ευχαριστώ μα δε θα πάρω.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως
Φτάσαμε λοιπόν μια ανάσα από τα Χριστούγεννα. Όλοι ετοιμαζόμαστε να γιορτάσουμε είτε πιο πνευματικά είτε πιο κοσμικά ανάλογα με το τι πιστ...
-
https://owlcation.com/social-sciences/The-Meaning-of-Sparrows-Identification-and-Folklore Το σπουργίτι είναι ένα συνηθισμένο μικρό πουλ...
-
Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή τέσσερις άνδρες κατεβάζουν τον παράλυτο φίλο τους, μαζί με το...
-
https://slpress.gr/fotorama/25-chronia-apo-ti-genoktonia-tis-royanta/ Στις 7 Απριλίου του 1994, οι μακρόχρονες εντάσεις μεταξύ της π...
