Πέθανε εξόριστος στο Παρίσι, ο 1ος Πρόεδρος του Ιράν

 

https://xristianiki.gr/%cf%80%ce%ad%ce%b8%ce%b1%ce%bd%ce%b5-%ce%bf-1%ce%bf%cf%82-%ce%b9%cf%83%ce%bb%ce%b1%ce%bc%ce%bf%ce%ba%ce%bf%ce%b9%ce%bd%cf%89%ce%bd%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%ae%cf%82-%cf%80%cf%81%cf%8c%ce%b5%ce%b4%cf%81/

Είχε καταγγείλει συναλλαγή Χομεϊνί-Ρήγκαν στο θέμα των Αμερικανών ομήρων

Πέθανε εξόριστος στο Παρίσι, ο 1ος Πρόεδρος του Ιράν Αμπολχασάν Μπανί Σαντρ την περασμένη Παρασκευή  8 Οκτωβρίου. Ο Μπανί Σαντρ μετείχε στο φοιτητικό κίνημα εναντίον του Σάχη της δεκαετίας του 60 και κατέφυγε εξόριστος στο Παρίσι λόγω της αντικαθεστωτικής του δραστηριότητας. Συνδέθηκε με τον επίσης εξόριστο Αγιατολλάχ Χομεϊνί, του οποίου έγινε στενός σύμβουλος.  Ο Χομεϊνί δεν αποκάλυπτε τότε το καθεστώς που σκόπευε να εγκαταστήσει και συσπείρωνε την αντιπολίτευση σε ευρεία αντικαθεστωτική βάση.   

Ο Μπανί Σαντρ ήταν άνθρωπος βαθιά δημοκρατικός και θρησκευόμενος. Στο βιβλίο του “Μονοθεϊστική Οικονομία”, που είχε συγγράψει πριν από την Ισλαμική Επανάσταση, οραματιζόταν μια κοινωνία όπου τα μέσα παραγωγής θα ήταν κοινά σε όλους και ο κάθε πολίτης θα μπορούσε να είναι ιδιοκτήτης μόνο του προϊόντος της εργασίας του. Τα υψηλά εισοδήματα που δεν ήταν προϊόντα προσωπικής εργασίας θα θεωρούνταν παράνομα και κάθε ιδιοκτησία που δεν ήταν προϊόν προσωπικής εργασίας θα περιερχόταν στο “ισλαμικό κράτος”, όπως ο ίδιος το αντιλαμβανόταν. Θεωρούσε ότι η ιδεώδης αυτή κοινωνία μπορούσε να γίνει σταδιακά πραγματικότητα σε δώδεκα γενεές.

Είναι προφανής η επίδραση των θεωρητικών του ουτοπικού σοσιαλισμού όπως ο Προυντόν, τα έργα των οποίων είχε υπόψη του ως διανοούμενος σπουδασμένος στη Δύση και έμμεσα, μέσω αυτών, αυτή του χριστιανικού ανθρωπισμού.

Μετά την πτώση του Σάχη, εκλέχτηκε 1ος Πρόεδρος του Ιράν στις 4 Φεβρουαρίου 1980, με το 80% της λαϊκής ψήφου. Όμως, ενάμισι χρόνο μετά, στις 22 Ιουνίου 1981, ανατράπηκε από τους σκληροπυρηνικούς, κυρίως επειδή επιδίωκε τον περιορισμό της ανάμιξης των κληρικών στην άσκηση της εξουσίας και προφανώς, επειδή οι κοινωνιστικές αντιλήψεις του θεωρήθηκαν επικίνδυνες.  Φοβούμενος για τη ζωή του, κατέφυγε και πάλι στο Παρίσι, όπου ήταν εξόριστος και επί Σάχη, καταγγέλλοντας τον Χομεϊνί ότι δεν τήρησε τις δεσμεύσεις και υποσχέσεις του πριν αναλάβει την εξουσία. Εκεί του παραχωρήθηκε πολιτικό άσυλο και απεβίωσε σε ηλικία 88 ετών.

Η συναλλαγή Χομεϊνί-Ρήγκαν

Ο Μπανί Σαντρ έχει καταγγείλει υπόγειες συναλλαγές και επαφές του καθεστώτος Χομεϊνί με τις ΗΠΑ στο βιβλίο του “Η σειρά μου να μιλήσω: Το Ιράν, η Επανάσταση και οι μυστικές συμφωνίες με τις ΗΠΑ”.

Αναφέρθηκε στην πιο γνωστή υπόθεση των ομήρων που συνέλαβαν φοιτητές εισβάλλοντας στην αμερικανική πρεσβεία, το 1980. Κατάγγειλε ότι ενώ ο ίδιος συνομιλούσε με τον Αμερικανό Πρόεδρο Κάρτερ για την απελευθέρωσή τους, υπεύθυνοι της προεκλογικής εκστρατείας του αντιπάλου του Κάρτερ, Ρόναλντ Ρήγκαν, συνεννοήθηκαν απευθείας με τον Χομεϊνί αυτοί να μην απελευθερωθούν όσο διαρκούσε η προεκλογική εκστρατεία, προκειμένου ο Κάρτερ να χρεωθεί την αποτυχία και να μη πιστωθεί την επιτυχή απελευθέρωσή τους.

Ισχυρίζεται επίσης ότι ο γνωστός και μη εξαιρετέος Χένρι Κίσινγκερ διαπραγματευόταν την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους στην αραβόφωνη ιρανική περιοχή του Χουζεστάν. (Προφανώς εμπνεόμενος από την ιδέα των Ναζί να στείλουν τους Εβραίους στη Μαγαδασκάρη…)

Και ότι ο σύμβουλος του Κάρτερ Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι είχε προκαλέσει την επίθεση του Ιράκ κατά του Ιράν, σε συνεννόηση με τον Σαντάμ Χουσεΐν.

Ο Μπανί Σαντρ επανήλθε στο θέμα όταν η υπόθεση των ομήρων δραματοποιήθηκε με την ταινία “Αργώ” του Μπεν Άφλεκ, αποκαλύπτοντας επιπλέον ότι “Δύο σύμβουλοί μου, ο Χουσεΐιν Ναβάμπ Σαφαβί και ο Σαντρ αλ Χεφαζί εκτελέστηκαν από το καθεστώς Χομεϊνί γιατί ήξεραν το μυστικό”.

Τα συστημικά ΜΜΕ προσπάθησαν να απαξιώσουν τους ισχυρισμούς του Μπανί Σαντρ. Αξίζει όμως να σημειωθεί ότι δεν είναι ο μόνος που τους προβάλλει. Τα ίδια έχουν επιβεβαιώσει:

Ο πρώην πρωθυπουργός του Ισραήλ Γιτζάκ Σαμίρ, σύμφωνα με έρευνα σε βάθος του δημοσιογράφου Ρόμπερτ Πάρι   

Ο βιογράφος του τότε υπερσυντηρητικού επικεφαλής των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών Αλεξάντρ δε Μαρένς, που διαβεβαίωσε ότι ο εν λόγω του είπε πως οι υπηρεσίες του συνέβαλαν στην πραγματοποίηση των επαφών. (πράγμα που συνάδει με την παρουσία του Χομεϊνί στη Γαλλία).

Ο Παλαιστίνιος ηγέτης Γιασέρ Αραφάτ εκμυστηρεύτηκε στον Κάρτερ το 1996, ότι οι υπεύθυνοι της προεκλογικής εκστρατείας του Ρήγκαν του ζήτησαν να μεσολαβήσει να μην απελευθερωθούν οι όμηροι, με αντάλλαγμα τη δέσμευσή τους για ενίσχυση της οργάνωσής του PLO με όπλα.

Επίσης, είναι πια επιβεβαιωμένο ότι τα ίδια έκαναν οι Ρεπουμπλικάνοι όταν ο Ρίτσαρντ Νίξον διεκδικούσε την Προεδρία το 1968, πείθοντας τους Νοτιοβιετναμέζους να μη συμφωνήσουν σε ειρήνευση στον πόλεμο του Βιετνάμ, όσο προέδρευε ο απερχόμενος δημοκρατικός πρόεδρος Τζόνσον.