Η ινδική κοινότητα των Σιχ στην Ελλάδα αριθμεί σήμερα γύρω στις 12 χιλιάδες άτομα. Ο πληθυσμός τους περιορίστηκε περίπου στο ήμισυ μετά από την οικονομική κρίση, καθώς πολλοί μετανάστες μη βρίσκοντας δουλειά αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους ή να μεταναστεύσουν σε τρίτες χώρες. Κατάγονται κυρίως από τη βορειοδυτική ινδική πολιτεία του Παντζάμπ και αποτελούν τη μεγάλη πλειοψηφία των Ινδών μεταναστών που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα. Μερικοί έχουν δικές τους μικρές επιχειρήσεις κυρίως ινδικά εστιατόρια, γραφεία ταξιδιών, παντοπωλεία, και οικοδομικές εταιρίες, αλλά οι περισσότεροι εργάζονται ως γεωργοί στα κτήματα της Αττικής, της Πελοποννήσου και της Στερεάς Ελλάδας,
Η μεγάλη πλειοψηφία τους ανήκει στη θρησκεία των Σιχ, που ίδρυσε ο Γκούρου Νανάκ τον 15ο αιώνα και συνεχίστηκε από τους εννέα πνευματικούς δασκάλους (γκουρού) που τον διαδέχτηκαν. Ο δέκατος πνευματικός δάσκαλος Guru Gobind Singh ονόμασε την ιερή γραφή των Σιχ, το Guru Granth Sahib ως διάδοχό του τερματίζοντας τη γραμμή των ανθρώπινων γκουρού και κάνοντας τη γραφή αιώνιο θρησκευτικό πνευματικό οδηγό για τους Σιχ. Πρόκειται για μια μονοθεϊστική και πανθεϊστική θρησκεία που εμπεριέχει στοιχεία του Ινδουισμού και του Ισλάμ. Οι θεμελιώδεις διδασκαλίες που εμπεριέχονται στην ιερή γραφή Guru Granth Sahib, περιλαμβάνουν την πίστη και τον διαλογισμό στο όνομα του δημιουργού, τη θεία ενότητα και την ισότητα όλων των ανθρώπων, την αφοσίωση στο καθήκον, την απόδοση δικαιοσύνης για το όφελος και την ευημερία όλων, καθώς και την έντιμη εργασία για βιοπορισμό, ενώ διάγουν οικογενειακή ζωή. Ο Σικχισμός απορρίπτει τους ισχυρισμούς ότι οποιαδήποτε συγκεκριμένη θρησκευτική παράδοση έχει μονοπώλιο στην Απόλυτη Αλήθεια και με τον τρόπο αυτό καθίσταται πιο διαλεκτικός απέναντι στις άλλες θρησκείες.
Οι Σιχ της Ελλάδας έχουν δημιουργήσει δικούς τους ναούς και εντευκτήρια γνωστά ως ‘γκουρουντβάρας’ στην Αττική, την Πελοπόννησο, την Κρήτη και άλλες περιοχές, στα οποία αναπτύσουν πνευματικές δραστηριότητες και παρέχουν σύμφωνα με τα έθιμα της χώρας τους δωρεάν τροφή στις γιορτές τους και σε όσους τους επισκέπτονται. Οι πιο παραδοσιακοί φορούν το χαρακτηριστικά τους πολύχρωμα τουρμπάνια και δεν κόβουν τα γένια τους ενώ οι πιο μοντέρνοι ξυρίζονται και φορούν δυτικά ρούχα.
Ως επί το πλείστον διάγουν αυστηρά φυτοφαγική και υγιεινή ζωή και με τις οικονομίες τους βοηθούν τις οικογένειές τους στην Ινδία τις οποίες πολλές φορές κάνουν χρόνια να τις δουν. Η κοινότητα των Σιχ είναι ιδιαίτερα αγαπητή στην Ελλάδα για τη φιλήσυχη ζωή και τις ηθικές αρχές που τη διακατέχουν. Οι Σιχ φημίζονται για την εργατικότητα και την εντιμότητά τους, και σε αντίθεση με άλλες μεταναστευτικές κοινότητες, η εγκληματικότητα στον χώρο τους είναι σχεδόν μηδαμινή.
Παρά τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες που βιώνει η χώρα τα τελευταία χρόνια, και πολύ περισσότερο οι μετανάστες, οι Σιχ έχουν επανειλημμένα δείξει την αλληλεγγύη τους προς την τοπική κοινωνία που επέλεξαν για δεύτερη πατρίδα τους. Στις πρόσφατες καταστροφές που έπληξαν την Αττική, δεκάδες Ινδοί μετανάστες εργάτες βοήθησαν στον καθαρισμό σπιτιών, δρόμων, κτλ. αμέσως μετά από τις πλημμύρες στη Μάντρα Αττικής και τις πυρκαγιές στο Μάτι. Ταυτόχρονα συγκέντρωσαν από το υστέρημά τους χρήματα που προσέφεραν ως οικονομική υποστήριξη στους πληγέντες αποδεικνύοντας ότι γι’ αυτούς οι πανανθρώπινες αξίες παραμένουν πάνω από εθνικούς, θρησκευτικούς, και κοινωνικούς περιορισμούς.
Ορισμένοι Σιχ που ζουν πολλά χρόνια στην Ελλάδα έχουν πάρει την ελληνική υπηκοότητα και έχουν κάνει μικτές οικογένειες με Έλληνες. Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν βαφτιστεί Ορθόδοξοι Χριστιανοί, μιλούν άπταιστα ελληνικά και τα παιδιά τους διαπρέπουν στα ελληνικά σχολεία και πανεπιστήμια. Πολλά από αυτά τα παιδιά γεννήθηκαν εδώ και αναγνωρίζουν την Ελλάδα ως πρώτη τους πατρίδα. Η ελληνική κοινωνία θα πρέπει να τα υποστηρίξει ώστε να μπορέσουν να συμβάλουν στην οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη του τόπου διαμορφώνοντας μια ενσώματη γέφυρα φιλίας μεταξύ της Ελλάδας και της Ινδίας.
Κύρια φωτογραφία άρθρου (Μυρτώ Γκαζιάνη): Ο εορτασμός του Βαϊσάκχι από την κοινότητα των Σιχ στον Ταύρο 2018.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου