Ένα φορτηγό φορτίου ανθρωπίνων περιττωμάτων που συγκεντρώθηκαν γύρω από το Νακούρου, μια πόλη στην Rift Valley της Κένυας αδειάζει σε πάγκους ξήρανσης από εργαζόμενους της Εταιρείας Νακούρου Υπηρεσιών Νερού και την Υγιεινής ( NAWASSCO ).
Τα ανθρώπινα απόβλητα είναι η κύρια πρώτη ύλη που χρησιμοποιείται σε αυτό το μέρος επεξεργασίας για να γίνουν πλίνθοι.
Η ιλύς αφήνεται να στεγνώσει για 2-3 εβδομάδες. Η θερμότητα στο θερμοκήπιο μειώνει την περιεκτικότητα σε υγρασία από περίπου 95 τοις εκατό σε κάτω από 20 τοις εκατό.
Η ξηρανθείσα ιλύς στη συνέχεια κατεργάζεται σε κλίβανο σε θερμοκρασίες περίπου 700 βαθμών Κελσίου, με το συνοδευτικό πριονίδι να απανθρακώνεται στους 300 βαθμούς Κελσίου.
Ο John Ιρούνγκου είναι ο διευθυντής του χώρου της Εταιρείας Νακούρου Υπηρεσιών Νερού και Υγιεινής.
«Η απανθράκωση ουσιαστικά είναι μια διαδικασία με την οποία αυξάνεται η περιεκτικότητα σε άνθρακα των υλικών σας. Σε αυτήν την περίπτωση χρησιμοποιούμε την κάμινο τυμπάνου όπου η ιλύς τροφοδοτείται, το τύμπανο έχει κάποιες οπές στο κάτω μέρος, αυτές οι τρύπες επιτρέπουν στο οξυγόνο να εισέλθει , με ελεγχόμενο τρόπο, έτσι το οξυγόνο θα υποστηρίξει μόνο την καύση, αλλά σε ένα ορισμένο επίπεδο, έτσι ώστε να μην καούν πλήρως και γίνουν τέφρα. Με αυτόν τον τρόπο, είμαστε σε θέση να εξαλείψουμε όλα τα ρευστά υλικά, όλα τα επιβλαβή αέρια, και είναι σε αυτό το σημείο που διασφαλίζουμε ότι η ιλύς σας δεν μυρίζει, είναι ασφαλής για το χειρισμό όταν διεξάγονται οι άλλες διαδικασίες που είναι η άλεση και η παραγωγή πλίνθου», είπε.
Τα απανθρακωμένα υλικά κατόπιν αλέθονται σε λεπτά σωματίδια χρησιμοποιώντας έναν σφυρόμυλο, προτού αναμιχθούν σε μια ίση αναλογία με μηχανοκίνητο εξοπλισμό.
Η μελάσα προστίθεται ως συνδετικό υλικό, πριν το μίγμα μετατρέπει σε μπάλες σε ένα περιστρεφόμενο τύμπανο.
Μόνο το 27 τοις εκατό των κατοίκων του Νακούρου συνδέονται με το αποχετευτικό δίκτυο της πόλης, τονίζοντας την ανάγκη για έναν καλύτερο τρόπο διάθεσης των μεγάλων ποσοτήτων των ανθρώπινων αποβλήτων που παράγονται κάθε μέρα.
Τα ανθρώπινα απόβλητα συχνά καταλήγουν σε αποχετεύσεις ομβρίων και ποτάμια, ή θάβονται σε περιοχές με χαμηλό εισόδημα, όπως η κοντινή λίμνη Νακούρου, ρυπαίνοντας το οικοσύστημα.
Όταν είναι έτοιμες, οι μπρικέτες αφήνονται έξω στο ύπαιθρο για να στεγνώσουν.
Ένα κιλό πλίνθων πωλείται για περίπου 50 σεντς ΗΠΑ. Η εταιρεία αναφέρει ότι σχεδιάζει να βελτιώσει την αποδοτικότητα των εγκαταστάσεων της καθώς η ζήτηση για τις μπρικέτες αυξάνεται.
«Η τρέχουσα ικανότητα παραγωγής μας είναι δύο τόνοι ανά μήνα, τότε θέλουμε να παράγουμε 10 τόνους ανά μήνα μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους 2017, σταδιακά να φτάσουμε σε σε 10 τόνους ανά ημέρα μόλις έχουμε τον κατάλληλο εξοπλισμό στη θέση του. Αυτή τη στιγμή είμαστε στη διαδικασία της προμήθειας του εξοπλισμού που είναι ο εξοπλισμός αφυδάτωσης και απανθράκωσης. Η αφυδάτωση, είναι μια σύγχρονη μέθοδος για τη μείωση της περιεκτικότητας σε υγρασία στη λάσπη. Αυτό θα είναι σε θέση να μειώσει την υγρασία από περίπου 85 τοις εκατό σε 60 τοις εκατό. Η ιλύς στη συνέχεια θα ξηρανθεί περαιτέρω μέσα στο ηλιακό ξηραντήριο, το οποίο θα μειώσει την υγρασία περαιτέρω από 60 τοις εκατό σε περίπου 40 τοις εκατό. Στη συνέχεια, η ιλύς θα προχωρήσει σε ένα προθερμασμένο ξηραντήρα για να μειωθεί η υγρασία περαιτέρω από 40 τοις εκατό στο 20 τοις εκατό ή λιγότερο προτού να πάει στο μηχάνημα απανθράκωσης. Η ικανότητα παραγωγής της μηχανής ανθρακοποίησης την οποία επιθυμούμε είναι τουλάχιστον 10 τόνοι ανά ημέρα οι οποίοι στη συνέχεια θα υποστούν επεξεργασία σε στρογγυλού σχήματος μπρικέτες,», δήλωσε ο Ιρούνγκου.
Το πρόγραμμα υποστηρίζεται από τον Ολλανδικό Οργανισμό Ανάπτυξης SNV και την Ευρωπαϊκή Ένωση, μεταξύ άλλων εταίρων. Στόχος του είναι να συμβάλει στην προστασία του περιβάλλοντος και των δασών, βελτιώνοντας παράλληλα την αποχέτευση.
Οι κάτοικοι μπορούν να χρησιμοποιούν τις μπρικέτες για το μαγείρεμα και τη θέρμανση. Οι περισσότεροι λένε ότι καίνε περισσότερο και έχουν λιγότερο καπνό σε σύγκριση με ξυλάνθρακα και καυσόξυλα.
Αξιωματούχοι αναφέρουν ότι σε πρώτη φάση, ήταν δύσκολο να πείσουν την τοπική κοινότητα να χρησιμοποιήσει τις μπρικέτες, λόγω του ταμπού που σχετίζεται με τα ανθρώπινα κόπρανα, αλλά οι κάτοικοι τώρα αγκαλιάζουν το προϊόν.
Η Grace Waka μια έμπορος στην πόλη, χρησιμοποιεί τις μπρικέτες για να κάνει τα σνακ που πουλά.
«Δεν έχει οσμή, μαγειρεύει καλά, η φωτιά καίει καλά, μπορείς να μαγειρέψοεις γρήγορα και οι μπρικέτες καίνε για καιρό. Για παράδειγμα, αν μαγειρεύεις 100 chapatis, όταν φτάσεις στα πενήντα εξακολουθείς να έχεις φωτιά σε αντίθεση με το κάρβουνο που θα πρέπει να συνεχίσουμε να προσθέτουμε μετά το μαγείρεμα 30 chapatis.
Το πρόγραμμα υποστηρίζει νοικοκυριά και ιδιοκτήτες για να κατασκευάσουν πάνω από 6.000 ειδικές τουαλέτες στις φτωχότερες περιοχές του Νακούρου, καθώς και σε σχολεία, για να βοηθήσει τη συλλογή ανθρώπινων αποβλήτων.
Υπάρχουν σχέδια να αναπαράγουν το έργο και σε άλλα μέρη της χώρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου