Ο ιερός Γάγγη της Ινδίας ξεκινά ως ένας πεντακάθαρος ποταμός ψηλά στα παγωμένα Ιμαλάια, αλλά η ρύπανση και η υπερβολική χρήση τον μετατρέπουν σε τοξική λάσπη στο ταξίδι του μέσα από αναπτυσσόμενες πόλεις, βιομηχανικούς κόμβους και πάνω από εκατομμύρια των πιστών.
Λατρεύτηκε από ένα δισεκατομμύριο Ινδουιστές και είναι πηγή νερού για 400 εκατομμύρια, η «Μητέρα Γάγγη» πεθαίνει, παρά τις δεκαετίες προσπαθειών της κυβέρνησης να το σώσει.
Ο Lokesh Sharma, ένας 19χρονος ιερέας στην Devprayag, μια μικρή πόλη στο λόφο όπου δύο ποταμοί συγκλίνουν για να σχηματίσουν τον Γάγγη, είναι η τέταρτη γενιά της οικογένειάς του που ηγείται των προσευχών στην όχθη του ποταμού.
«Ποτέ δεν σκέφτηκα να πάω κάπου αλλού και να εγκατασταθώ. Η Devprayag είναι ένας παράδεισος για μένα. Νιώθω ευλογημένος που γεννήθηκα δίπλα στην μητέρα Γάγγη», δήλωσε ο Sharma, καθώς ιερείς που ψέλνουν και πιστοί, κάποιοι από αυτούς εμφιαλώνουν το νερό, βουτάνε στον ταχείας ροής ποταμό.
Χιλιάδες Ινδών βυθίζονται και βυθίζουν τα είδωλα των θεών τους κάθε μέρα, πιστεύοντας πως μια βουτιά στο Γάγγη απαλλάσσει από μια ζωή αμαρτιών. Οι άνθρωποι πίνουν το νερό και το χρησιμοποιούν για τις καλλιέργειες.
Αλλά τα καταγάλανα νερά σύντομα θα γίνουν μια μακρινή ανάμνηση καθώς ο 2.525 χιλιομέτρων μήκους (1.570 μίλια) Γάγγης διαγράφει σαν φίδι τον δρόμο του μέχρι τις πυκνοκατοικημένες πεδιάδες της βόρειας Ινδίας, όπου πάρα πολύ νερό αναρροφάται έξω για να διατηρηθεί μια υγιής ροή.
Γλιστρώντας κάτω από τις γέφυρες στη βιομηχανική πόλη της Κανπούρ, το χρώμα του νερού μετατρέπεται σε σκούρο γκρι.
Βιομηχανικά απόβλητα και λύματα ρίχνονται μέσα από ανοικτές αποχετεύσεις, καθώς σύννεφα αφρού επιπλέουν στην επιφάνειά του.
Σε ένα σημείο , το ποτάμι γίνεται κόκκινο.
Σε κοντινή απόσταση, οι εργαζόμενοι στο βυρσοδεψείο μεταφέρουν εμποτισμένα με χημικά δέρματα βουβαλιών σε τεράστια βαρέλια. Η βρώμικη απορροή πέφτει στον ποταμό.
Η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Narendra Modi έχει δεσμευθεί να κατασκευάσει περισσότερες εγκαταστάσεις επεξεργασίας και να μετακινήσει περισσότερα από 400 βυρσοδεψεία μακριά από το ποτάμι, αλλά το $ 3 δις σχέδιό καθαρισμού έχει μείνει πολύ πίσω από το χρονοδιάγραμμα.
Λιγότερο από το ένα τέταρτο των κατ 'εκτίμηση 4.800 εκατομμυρίων λίτρων λυμάτων που καταλήγουν καθημερινά στον ποταμό από τις μεγάλες πόλεις αντιμετωπίζεται.
Η θλιβερή κατάσταση του Γάγγη γίνεται πιο έντονα αισθητή στο Βαρανάσι, την αρχαία και πιο ιερή πόλη για τους Ινδουιστές.
Θρησκευτικοί σπουδαστές εξασκούν γιόγκα, προσκυνητές αναζητούν πνευματική κάθαρση και οικογένειές αποτεφρώνουν τους νεκρούς τους στην άκρη του νερού, σκορπώντας στάχτες, έτσι ώστε οι ψυχές πάνε στον παράδεισο και να ξεφύγουν από τον κύκλο της αναγέννησης.
Κατά μήκος των σκαλιών προς τον ιερό ποταμό , προσευχές που καλούν τους πιστούς να διατηρήσουν τον Γάγγη καθαρό γεμίζουν το ζεστό βραδινό αέρα.
«Θυμάμαι παλιότερα το νερό ήταν πολύ καθαρό και μπορούσαμε να το πιούμε», είπε ο 58χρονος βαρκάρης Anil Sahni. «Τώρα δεν μπορούμε καν να κάνουμε μπάνιο σε αυτό.»
Καθώς το ποτάμι διευρύνει τις καμπύλες του στα νότια, προς τον κόλπο της Βεγγάλης, περνά χιλιάδες περισσότερα χωριά και διογκωμένες πόλεις.
Στην 14 εκατομμυρίων μητρόπολη της Καλκούτα, οι άνθρωποι κάνουν μπάνιο και βουρτσίζουν τα δόντια τους δίπλα σε πανύψηλα αναχώματα σκουπιδιών. Στα προάστια, κλίβανοι τούβλου και εργοστάσια σχηματίζουν γραμμή στις όχθες του ποταμού.
Πιο κάτω, ένα γεμάτο πλοίο ξεκινάει για το νησί Sagar, ή Ganga Sagar, ένα μαγνήτη για τους ινδουιστές προσκυνητές που σηματοδοτεί το σημείο όπου ο Γάγγης συναντά τη θάλασσα.
«Αισθάνομαι λύπη για το τι συμβαίνει γύρω μας. Ο Γάγγης γίνεται πιο βρώμικος μέρα με τη μέρα, αλλά κανείς δεν νοιάζεται. Ούτε καν τα παιδιά του», είπε ο 66χρονος ιερέας Ashok Kumar στη Mirzapur, ένα χαλί δίπλα στο ποτάμι και κόμβο επεξεργασίας ορείχαλκου.
«Ο Γάγγης είναι η μητέρα μας. Δεν θα υπάρξει οποιοδήποτε μέλλον αν πεθάνει.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου