Η Ορθοδοξία:
-Δεν είναι συνήθεια.Δεν είναι ο νεκρός τύπος.Δεν τη κρατάμε,γιατί έτσι τη βρήκαμε.
Την βιώνουμε,γιατί την αγαπάμε.
Την δεχόμαστε,γιατί την πιστεύουμε.
Την βλέπουμε πάντοτε με παρθενική και θερμή πίστη.
-Δεν είναι τάξις και κατάταξις απόλυτης ηρεμίας.Γιατί τέτοια στοιχεία βρίσκουμε και στα νεκροταφεία,όπου τα μνήματα βρίσκονται σε ωραίους σχηματισμούς και ησυχία πλήρης επικρατεί.
Είναι παράταξις αγωνιστών.Είναι η αναταραχή στο θρησκευτικό τέλμα και στο αμαρτωλό κατεστημένο,κατά τη διαπίστωση των Πράξεων:"Οι την οικουμένηναναστατώσαντες πάσαν,ούτοι και ενθάδε πάρεισιν"(Πραξ. ιζ' 6)
-Δεν είναι κάποιο εθιμικό δίκαιο.
Είναι η ρήξις με τα ανθρώπινα θρησκευτικά κατασκευάσματα,με τα "εντάλματα των ανθρώπων"(Ματθ. ιε' 9. Κολοσ. β' 22).Ρήξις με την τυπολατρία,αφού είναι η λατρεία τς ουσίας.Και η ουσία είναι η παρουσία του Θεανθρώπινου προσώπου του Ιησού Χριστού.
Είναι η ρήξις με το Εγώ,αφού η παράδοσις και η αποδοχή της Αλήθειας μας ενσωματώνουν στο Σώμα του Χριστού και μας κάνουν αδελφούς των πιστών όλων των αιώνων και μέλη του Χριστού.
-Δεν είναι η επίδειξις κοσμικής λαμπρότητας η λιτάνευσις θρησκευτικού ναρκισσισμού.
Είναι η απόδειξις μαρτυρίας και λιτάνευσις Σταυρού.Οι άγιοι "ελιθάσθησαν,επρίσθησαν,επειράσθησαν,εν φόβω μαχαίρας απέθανον"(Εβρ. ια' 37).
Είναι ένδειξις μαρτύρων και επένδυσις της πιο βέβαιης ελπίδας.
Η ιστορία είναι ματωμένη.Η μυθολογία είναι ωραιοποιημένη.Η Ορθοδοξία,τι ιστορικό περπάτημα του Θεού κάτω στη γη,είναι πόνος και Σταυρός.
-Δεν είναι θρόνος κοσμικής μεγαλοπρέπειας.Είναι ο πόνος της μετοχής και κοινωνίας των παθημάτων του Χριστού(Β.Κορ. α'7. Φιλιπ. γ' 10).
Δεν είναι εξουσία της επιβολής.Είναι η διακονία της ταπεινώσεως και της Αναστάσεως.
Αρχ/του Δανιήλ Γ. Αεράκη,Ορθοδοξία,Αθήνα 2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου