Εξοργίσθηκε τόσο που την κυνήγησε εντός του πύργου με το ξίφος του για να την φονεύσει. Η Αγία κατέφυγε στα όρη, αλλά ο πατέρας της την συνέλαβε και την παρέδωσε στον τοπικό άρχοντα, Μαρκιανό, κατηγορώντας την για την πίστη της. Όταν ανακρίθηκε, ομολόγησε με παρρησία την πίστη της στον Χριστό και καθύβρισε τα είδωλα. Μετά από φρικτά βασανιστήρια, διεπομπέφθη γυμνή στην πόλη και τέλος σφαγιάσθηκε από τον ίδιο τον πατέρα της. Την στιγμή όμως που είχε αποτελειώσει το έγκλημά του, έπεσε νεκρός χτυπημένος από κεραυνό κατά θεία δίκη."
Την αγία Βαρβάρα της σκότωσε, αφού την κατέδωσε πρώτα, ο ίδιος της ο πατέρας. Και διαβάζοντας τον βίο της θυμόμαστε και τα λόγια του Κυρίου "Mη νομίσετε ότι ήρθα να βάλω ειρήνη επάνω στη γη· δεν ήρθα να βάλω ειρήνη, αλλά μάχαιρα. Eπειδή, ήρθα να διαχωρίσω άνθρωπο ενάντια στον πατέρα του, και θυγατέρα ενάντια στη μητέρα της, και νύφη ενάντια στην πεθερά της. Kαι εχθροί τού ανθρώπου θα είναι του σπιτιού του οι άνθρωποι. Όποιος αγαπάει πατέρα ή μητέρα περισσότερο από μένα, δεν είναι άξιος για μένα· και όποιος αγαπάει γιο ή θυγατέρα περισσότερο από μένα, δεν είναι άξιος για μένα. Kαι όποιος δεν παίρνει τον σταυρό του, και ακολουθεί πίσω από μένα, δεν είναι άξιος για μένα."
Και δεν μπορούμε να μην έχουμε στο μυαλό μας πως, πολλές φορές, οι χειρότεροι εχθροί των παιδιών είναι οι ίδιοι οι γονείς τους. Όχι μόνο όταν δείχνουν κακοποιητικές συμπεριφορές(τα παραδείγματα δυστυχώς πολλά, ειδεχθή και πρόσφατα) αλλά και επειδή πολλές φορές η αγάπη τους προσ τα παιδιά τους είναι εντελώς στρεβλή. Τα παιδιά είτε γίνονται προέκταση του εαυτού τους και άρα πρέπει να συμμορφώνονται με το θέλημα των γονιών και να ζήσουν μια ζωή όπως οι γονείς την έχουν στο μυαλό τους, άλλες φορές πάλι η γονεϊκή αγάπη είναι αναμιγμένη με τον εγωισμό και την τάση να προβληθούν οι επιτυχίες των παιδιών ώστε να προκαλέσουν τη ζήλια των γνωστών και των συγγενών, ενώ δε λείπουν και οι περιπτώσεις που οι γονείς δεν μπορούν να καταλάβουν καν τον χαρακτήρα των παιδιών τους με αποτέλεσμα την σύγκρουση αργά ή γρήγορα. Κάποιες φορές τέλος, τα παιδιά θεωρούνται ως ευθύνη, ως υποχρέωση. Μα πόσο πιο λάθος μπορεί κανείς να δει το παιδί του από αυτό;
Δε χρειάζεται να σφάξουμε με τα ίδια μας τα χέρια ή να κακοποιήσουμε τα παιδιά μας για να τους κάνουμε ζημιά. Έχουμε πολλά εργαλεία στα χέρια μας ως γονείς για να κάνουμε ζημιά στα παιδιά μας. Να βάλουμε μία μικρή ή μεγάλη βόμβα στα θεμέλια της ζωής τους. Ο μόνος τρόπος να τα αντιμετωπίσουμε όπως ο Χριστός μας διδάσκει. Σεβόμενοι απόλυτα την ελευθερία των παιδιών, ακούγοντας με προσοχή ό,τι έχουν μέσα στην καρδιά τους και θέλουν να το βγάλουν προς τα έξω και ευρισκόμενοι πάντα σε ετοιμότητα να τα παρηγορήσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου