Όχι, οι άνθρωποι δεν είμαστε φτιαγμένοι για τη γη. Μπορεί να είμαστε φτιαγμένοι απ' το χώμα και να επιστρέφουμε σε αυτό αλλά δεν περιοριζόμαστε από αυτό. Είμαστε πλασμένοι για να φτάσουμε στα πέρατα του σύμπαντος(όχι σωματικά, μάλλον ψυχικά, πνευματικά). Όσο συμβιβαζόμαστε με τα γήινα όρια, αφηνόμαστε στη συνεχή φθορά, εξαχρείωση και παρακμή. Σπαταλάμε τη ζωή και τη ψυχή μας για να κατακτήσουμε αυτόν εδώ τον κόσμο και τις ανώφελες απολαύσεις του και χάνουμε τη χαρά της συμπαντικής αγκαλιάς. Αντί για τα ουράνια προσεγγίζουμε τα υποχθόνια. Σβήνει η φωτιά μέσα μας και μένουμε κάρβουνα σβηστά που το μόνο που προσφέρουν είναι μουτζούρα. Κρίμα οι νεοσσοί που βγαίνουν από το αυγό του γρύπα να καταλήγουν να σέρνονται σαν γεωσκώληκες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου