Βονιφάτιος και Αγλαΐα

 

Ο Βονιφάτιος ήταν οικονόμος της πλούσιας Ρωμαίας, Αγλαϊας. Προσεκτικός στη διαχείριση των χρημάτων της, δεν αδικούσε τους εργαζόμενους στο μισθό τους και πάντα βοηθούσε τους φτωχούς, πράγμα που ευχαριστούσε την κυρία του. Νέοι και οι δύο, με μια ροπή προς την έντονη ζωή, ερωτεύτηκαν αλλά επειδή δεν μπορούσαν να παντρευτούν λόγω κοινωνικής θέσης, ζούσαν παράνομα. Κάποια στιγμή, επειδή αυτό βάραινε τις συνειδήσεις τους, η Αγλαϊα έστειλε τον Βονιφάτιο στην Ανατολή όπου διεξάγονταν διωγμοί εναντίον των χριστιανών ώστε να της φέρει λείψανα μαρτύρων για να ευλογήσει με αυτά τον οίκο της και να φύγει το βάρος απ΄τις ψυχές τους. Ο Βονιφάτιος έφτασε στην Ταρσό της Κιλικίας, πήγε στο στάδιο όπου οι χριστιανοί μαρτυρούσαν με διάφορους φριχτούς τρόπους και συγκινημένος και ενθουσιασμένος από το μαρτύριο, ομολόγησε κι αυτός πως ήταν χριστιανός με αποτέλεσμα κι αυτός να μαρτυρήσει. Η συνοδεία που είχε έφερε τα λείψανά του πίσω στην Αγλαϊα η οποία τα έθαψε και πάνω έχτισε ναό. Η ίδια ακολούθησε αυστηρή ασκητική ζωή και μοίρασε τα υπάρχοντά της στους φτωχούς. Όταν και η ίδια απεβίωσε θάφτηκε δίπλα στον Βονιφάτιο. Μια λεπτομέρεια. Πριν φύγει για την αποστολή του ο Βονιφάτιος, ρώτησε αστειευόμενος την Αγλαϊα αν θα προσκυνούσε το δικό του λείψανο αν της το έφερναν. 

Ο έρωτας των δύο αυτών νέων, μπορεί να ήταν παράνομος αλλά ήταν πραγματικός. Ήταν γνήσιος. Οι δε ψυχές τους ήταν αγνές. Δίκαιοι και φιλάνθρωποι και οι δύο μπορεί να έπεσαν σε αμαρτία, αλλά πώς; Υπό την πίεση των τότε κοινωνικών συνθηκών που δεν τους επέτρεπε να παντρευτούν. Και ο Θεός έναν τέτοιο έρωτα, και δύο τέτοιους ανθρώπους δεν θα τους άφηνε να χαθούν. Ο έρωτάς τους πέρασε σε άλλο, υψηλότερο επίπεδο που ούτε ο θάνατος δε μπορούσε πια να διακόψει. Διέλυσε όχι μόνο τις κοινωνικές συμβάσεις και τα εμπόδια που έθεταν αλλά διέλυσε κι αυτές ακόμα τις συμβάσεις του χρόνου, το χώρου και το ίδιο το φράγμα μεταξύ ζωής και θανάτου. Και αξιώθηκαν και οι δύο να κοιμηθούν ο ένας ως μάρτυρας και η άλλη ως οσία. Και να εορτάζει η Εκκλησία τη μνήμη τους την ίδια μέρα. Γιατί εκτός από τον γνήσιο μεταξύ τους έρωτα, είχαν και έρωτα για τον Θεό. 

Αυτή η γιορτή ήταν σήμερα πραγματικά μια γιορτή του έρωτα. Μια γιορτή της φιλανθρωπίας. Μια γιορτή της διάλυσης των δεσμών και των ορίων. Να έχουμε την ευχή και των δύο αγίων.