Πώς να γιορτάσω τη Γέννησή σου Κύριε, όταν τις χαρμόσυνες μουσικές φτιάχνουν από το κλάμα παιδιών που ακούν τις βόμβες να σφυρίζουν; Πώς να τσουγκρίσω το ποτήρι μου, όταν από τη δίψα πεθαίνουν άνθρωποι σήμερα; Ποιο ρούχο καλό ταιριάζει στη περίσταση, που να μη ντραπεί μπροστά στα κουρέλια των αστέγων; Τι δώρο να Σου προσφέρω καλύτερο από τη φτώχια του περιθωρίου; Στη ζεστασιά του σπιτιού μου σε υποδέχομαι μα η καρδιά μου είναι παγωμένη. Βλέπω την αδικία και την αποκαλώ κανονική κοιμίζοντας τη συνείδησή μου. Δε ντρέπομαι μα θα έπρεπε. Το γαϊδουράκι στη φάτνη δίπλα, πόσα περισσότερα κατάλαβε από εμένα. Παρ' όλα αυτά σιγοψέλνω: «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί Γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου