Διηγήθηκε για τον εαυτό του ο Αββάς Μακάριος, λέγοντας: «Όταν ήμουν νεώτερος και έμενα σε κελλι, στην Αίγυπτο, με έκαμαν δια της βίας κληρικό στην κώμη. Και μη θέλοντας να αναλάβω, έφυγα σε άλλο τόπο. Και ήλθε σε μένα ένας ευλαβής λαϊκός και έπαιρνε το εργόχειρο μου και με διακονούσε.
Συνέβη δε, από πειρασμό, μια παρθένος στην κώμη, να πεση σε αμαρτία. Και έχοντας μείνει έγκυος, τη ρωτούσαν ποιος της το έκαμε αυτό. Και εκείνη έλεγε : Ο αναχωρητής. Βγήκαν λοιπόν οι χωρικοί, με έπιασαν, μου κρέμασαν στον τράχηλο γανωμένες χύτρες και χερούλια από κοφίνια, με πομπευσαν στα σταυροδρόμια της κώμης και με χτυπούσαν, λέγοντας: Αυτός ο καλόγερος μας διέφθειρε το κοράσι, πάρτε τον, πάρτε τον. Και με χτύπησαν τόσο, οπού παρά λίγο να πεθάνω.
Ήλθε δε κάποιος από τους γέροντες και είπε : Ως πότε θα χτυπάτε τον ξένο μοναχό; Αυτός δε οπού με διακονούσε , ακολουθούσε πίσω μου ντροπιασμενος. Γιατί κι αυτόν τον έβριζαν πολύ και του έλεγαν: Να, βλέπεις τι έκαμε ο αναχωρητής, οπού συ καμαρώνεις; Και λέγουν οι γονείς της: Δεν τον αφήνουμε ώσπου να μας δώσει εγγυητή ότι θα τη διατρέφη. Και είπα στον διακονητή μου κι αυτός εγγυήθηκε. Και πήγα στο κελλι μου και του έδωσα όσα ζεμπίλια είχα, λέγοντας: Πούλησε τα και δος στη γυναίκα μου να φαη. Και έλεγα στον λογισμό μου: Μακάριε, να, σου έλαχε γυναίκα. Πρέπει να εργάζεσαι πιο πολύ για να τη τρέφης. Και εργαζόμουν νύχτα και μέρα και της έστελνα.
Και όταν ήλθε η ώρα της αθλίας να γεννήση, περνούσαν μέρες πολλές όπου βασανιζόταν χωρίς να γεννήση. Και της λέγουν , τι σημαίνει αυτό; Και τους αποκρίθηκε: Εγώ ξέρω. Γιατί συκοφάντησα τον αναχωρητή και τον κατηγόρησα λέγοντας ψέμματα. Δεν φταίει αυτός , αλλά ο δείνα νέος.
Ήλθε λοιπόν αυτός που με διακονούσε, όλος χαρά. Και μου είπε ότι δεν μπόρεσε να γεννήση εκείνη η πρώην παρθένος, ωσότου ωμολόγησε: Δεν είναι ένοχος ο αναχωρητής, αλλά είπα ψέμματα εναντίον του. Και να, όλη η κώμη θέλει να έλθη εδώ με πομπή και παράταξη, για να σου υποβάλη τη μετάνοιά της. Εγώ, όμως, ακούοντας τα αυτά, για να μη με θλίψουν οι άνθρωποι, σηκώθηκα και ήλθα εδώ στη Σκήτη. Αυτή ήταν η αφορμή οπού κατέφυγα εδώ. »
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου