Άγιος Ανδρέας ο Πρωτόκλητος

 

Δύο φράσεις σημάδεψαν και σφράγισαν τη ζωή του Αγίου Ανδρέα του Πρωτοκλήτου(ο πρώτος που κλήθηκε, δηλαδή, από τον Χριστό). Το  «Ἴδε ὁ ἀμνός τοῦ Θεοῦ, ὁ αἴρων τήν ἁμαρτία τοῦ κόσμου» (Ἰωάν. α΄, 36) που είπε ο Ιωάννης ο Πρόδορομος απευθυνόμενος σε αυτόν και τον Ιωάννη τον Θεολόγο δείχνοντάς τους τον Χριστό και το «Ἔρχεσθε καί ἴδετε» (δηλαδή ελάτε και θα δείτε), που του απάντησε ο ίδιος ο Χριστός όταν Τον ρώτησαν ο Ανδρέας και ο Ιωάννης, «Ραββί, που σημαίνει Διδάσκαλε, πού μένεις;». 

Αυτός είναι και ο τρόπος που η Εκκλησία κάνει την ιεραποστολή της και που οι κληρικοί ποιμαίνουν τον πιστό λαό. Πρώτα δείχνουν τον Χριστό, τον Σωτήρα μας και έπειτα αποκαλύπτουν την εν Χριστώ ζωή. Τη ζωή που ο Χριστός μας πρόσφερε και μας προσφέρει. Και όποιος θέλει ακολουθεί. Με αυτόν τον τρόπο έδρασε η πρώτη ρωσική ιεραποστολή στην Άπω Ανατολή, από τη Σιβηρία ως την Ιαπωνία, με αυτόν τον τρόπο έδρασε και δρα η η ελληνική ιεραποστολή στην Αφρική και αλλού. Ομοίως δρουν παρομοίως και άλλες τοπικές εκκλησίες στις ΗΠΑ και την Αυστραλία. 

Ο Χριστός λοιπόν, και κατ' επέκταση η Εκκλησία, καλεί, δείχνει και περιμένει όποιον θέλει και το αποφασίσει να Τον ακολουθήσει. Δε θαυματουργεί για να εντυπωσιάσει, τα θαύματα έρχονται αργότερα προς ενδυνάμωση της πίστης των Μαθητών, αλλά αφήνει ελεύθερα τον κάθε άνθρωπο που Αυτός έχει εκλέξει να αποφασίσει τι θα κάνει. Ομοίως και η Εκκλησία καλεί τους ανθρώπους και υποδέχεται όσους επιλέξουν να γίνουν μέλη της.

Μια παρένθεση εδώ. Πολλές φορές η Εκκλησία δεν αντιστάθηκε στον πειρασμό να χρησιμοποιήσει δύναμη αντί του λόγου της, ιδίως στη Δύση, πολλές φορές δε μπόρεσε να αντισταθεί στη γοητεία της κρατικής προστασίας και της εξάπλωσής της μέσω του κρατικού μηχανισμού, κυρίως στην Ανατολή και πολλές φορές οι κληρικοί, αντί να δείξουμε τον Ιησού και να αφήσουμε τους προσερχόμενους πιστούς να γευτούν την εν Χριστώ ζωή, τους δείχνουμε τον εαυτό μας και τους δίνουμε να γευτούν μια σειρά από άνοστους κανόνες(όχι της Εκκλησίας, δικούς μας) και άγευστες διατάξεις που καθορίζουν μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας τη ζωή των ανθρώπων. Αυτό είναι έκπτωση από την εκκλησιαστική ζωή και εμείς που το διαπράττουμε υπόλογοι.

Ο Άγιος Ανδρέας μας υπενθυμίζει αυτά που ξεχνάμε καμιά φορά. Μας θυμίζει την ελευθερία που πρέπει να διέπει τις αποφάσεις μας, την ελευθερία που νοστιμίζει την εν Χριστώ ζωή, την ελευθερία που οφείλει η Εκκλησία να σέβεται και να διαφυλάσσει.