Έτσι, ε;

 

Ο δάσκαλος του Ζεν, ο Χακουίν, επαινούνταν από τους γείτονές του για την αγνή ζωή που διήγε.

Μια όμορφη Γιαπωνέζα, μικρή κοπέλα ήτανε, που οι γονείς της είχαν ένα φαγάδικο, ζούσε κοντά στον Χακουίν. Άξαφνα, χωρίς προειδοποίηση καμία, οι γονείς της ανακάλυψαν ότι η θυγατέρα τους ήταν έγκυος. 

Θύμωσαν οι γονείς της. Εκείνη να μην ομολογεί ποιος ήταν ο άντρας ο εραστής της, αλλά ύστερα από μεγάλο ζόρισμα κατονόμασε τον Χακουίν. 

Έξαλλοι από θυμό, οι γονείς πήγαν να βρουν το δάσκαλο. "Έτσι, ε;" ήταν το μόνο που είχε να πει.

Μετά που γεννήθηκε το παιδί, το έφεραν στον Χακουίν. Τώρα πια είχε χάσει αυτός τη φήμη του, κάτι που δεν τον σκότιζε, αλλά φρόντισε το παιδί με πολλή στοργή. Εξασφάλισε γάλα από τους γείτονες, και ό,τι άλλο χρειαζόταν το μικρούλι. 

Ένα χρόνο μετά, η νεαρή η μάνα δε μπορούσε άλλο ν' αντέξει. Είπε στους γονείς της την αλήθεια - ότι ο πατέρας στην πραγματικότητα ήταν ένας νεαρός άντρας που δούλευε στην ψαραγορά.

Η μάνα κι ο πατέρας της κοπέλας πήγαν πάραυτα στον Χακουίν να ζητήσουν τη συγγνώμη του, για ώρα πολλή να απολογηθούν, και πίσω να πάρουν το παιδί. 

Ο Χακουίν ήταν πρόθυμος. Σαν τους παρέδωσε το παιδί, το μόνο που είπε ήταν: " Έτσι, ε;".

Ιστορ'ιες του Ζεν, εκδ. Ροές