Των Αγίων Ταξιαρχών

 

Ας πούμε λίγα λόγια για τους αγγέλους, βασιζόμενοι στο έργο του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, επισκόπου Αχρίδος: 

Η φύση των αγγέλων είναι από κάποια άποψη διαφορετική από τη φύση του ανθρώπου και από κάποια άλλη μοιάζει μ’ αυτήν. Οι διαφορές είναι οι έξης: Οι άγγελοι είναι ασώματοι και κατά συνέπεια αόρατοι στα φυσικά μάτια μας. Αφού δεν έχουν σώμα, είναι απαλλαγμένοι από σωματικές ανάγκες, επιθυμίες και πάθη. Ο χρόνος δε μετράει σ’ αυτούς, δεν έχουν ηλικία. Δεν ανησυχούν για τη σωτηρία τους ούτε κι αγωνίζονται για αθανασία, αφού είναι ήδη αθάνατοι. Αντίθετα με τους ανθρώπους, δεν ταλαντεύονται ανάμεσα στο καλό και το κακό, επειδή είναι ήδη καλοί και άγιοι, όπως τους έπλασε ο Θεός.

Από την άλλη μεριά οι άγγελοι μοιάζουν στους ανθρώπους στο ότι είναι πρόσωπα, κι ο καθένας τους έχει αυτοσυνειδησία. Όπως κι οι άνθρωποι έχουν κι αυτοί λογική κι ευφυΐα, αισθήματα, ελεύθερη βούληση και δημιουργική ικανότητα. Έχουν κι αυτοί προσωπικά ονόματα όπως κι οι άνθρωποι. Μερικά από τα ονόματά τους τα γνωρίζουμε είτε από την Αγία Γραφή είτε από την παράδοση της Εκκλησίας μας, όπως π.χ. Μιχαήλ, Γαβριήλ, Ραφαήλ, Ουριήλ, Σαλαθιήλ, Βαραχιήλ κλπ

Όλες οι αγγελοφάνειες είναι απλά εμφανίσεις, δεν έχουν σχέση με τη φύση των αγγέλων. Οι άγγελοι είναι αγνά πνεύματα. Όλη τους η δύναμη και το κάλλος είναι πνευματικά, όχι υλικά. 

Οι άγγελοι του Θεού δεν επιθυμούν να λατρεύονται. Όταν ένας άγγελος έδειξε στον άγιο Ιωάννη το νέο παράδεισο στον ουρανό με όλα τα θαυμάσιά του, ο άγιος Ιωάννης έπεσε στα πόδια του αγγέλου για να τον προσκυνήσει, ο άγγελος όμως δεν τον άφησε και του είπε: «κοίτα, μη το κάνεις αυτό! Δούλος είμαι κι εγώ σαν εσένα και τους αδελφούς σου τους προφήτες κι εκείνους που τηρούν τα λόγια αυτού του βιβλίου. Το Θεό να προσκυνήσεις»(Αποκ. κβ’ 8-9). Μόνο το Θεό λατρεύουμε και προσκυνούμε.

Η διακονία των αγγέλων είναι διττή: στον ουρανό να δοξολογούν το Θεό και στη γη να μεταφέρουν τις εντολές του Θεού στους ανθρώπους. Η λέξη «άγγελος» άλλωστε σημαίνει αγγελιαφόρος. 

Σήμερα τιμούμε τους αγγέλους και θυμόμαστε τον Αρχάγγελο Μιχαήλ ο οποίος σταμάτησε τους αγγέλους που παρασυρμένοι ήταν έτοιμοι να ακολουθήσουν τον Εωσφόρο στη πτώση του, μια πτώση που προκάλεσε η έπαρση του μετέπειτα αρχηγού των δαιμόνων. Οι άγγελοι που δεν ακολούθησαν τον Εωσφόρο στην αποστασία του, απέκτησαν το χάρισμα της τέλειας ατρεψίας και ακινησίας προς το κακό. Η ακινησία των αγγέλων προς το κακό δεν σημαίνει ότι εξαφανίζεται το αυτεξούσιό τους, αλλά ότι εξαγιάζεται με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος. 

Από τη σημερινή γιορτή μπορούμε να διδαχθούμε και πρέπει να θυμόμαστε ότι τους αγγέλους τους τιμούμε αλλά δεν τους λατρεύουμε. Ότι οι δαίμονες ήταν κάποτε άγγελοι και μπορούν εύκολα να μας ξεγελάσουν εκμεταλλευόμενοι τη φαντασία μας και τη ροπή μας προς το κακό. Ότι ακόμα και αυτά τα πλάσματα, παραλίγο η έπαρση και ο εγωισμός να τα καταδικάσουν να γίνουν πνεύματα νεκρά. Ας φανταστούμε λοιπόν τι μπορούν να κάνουν σε μας, Και τέλος, το πιο σημαντικό ίσως μάθημα, πως τη κρίσιμη στιγμή, και ακούγοντας τη φωνή του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, έκαναν τη σωστή επιλογή. Πέρασαν ουσιαστικά μια πρόωρη ημέρα της Κρίσης. Τέτοιες ημέρες Κρίσεως περνάμε και εμείς καθημερινά, αφού δεν έχουμε αποκτήσει την ακινησία των αγγέλων προς το κακό. Ας θυμόμαστε λοιπόν συνεχώς τα λόγια του Αρχαγγέλου Μιχαήλ: "Στώμεν καλώς! Στώμεν μετά φόβου!" δηλαδή "σταθείτε γερά, σταθείτε με σεβασμό στο Θεό!" ώστε κάθε φορά, κάθε κρίσιμη στιγμή να παίρνουμε τις σωστές αποφάσεις.