Κάποιος άρχοντας πλησίασε τον Ιησού και τον ρώτησε: «Αγαθέ Διδάσκαλε, τι να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή;» Ο Ιησούς του απάντησε: «Γιατί με αποκαλείς «αγαθό»; Κανένας δεν είναι αγαθός παρά μόνο ένας: ο Θεός. Τις εντολές τις ξέρεις: μη μοιχεύσεις, μη σκοτώσεις, μην κλέψεις, μην ψευδομαρτυρήσεις, τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου». Κι εκείνος του είπε: Όλα αυτά τα τηρώ από τα νιάτα μου» Όταν το άκουσε ο Ιησούς του είπε: «Ένα ακόμα σου λείπει: πούλησε όλα όσα έχεις και δώσε τα χρήματα στους φτωχούς, κι έτσι θα έχεις θησαυρό κοντά στο Θεό∙ και έλα να με ακολουθήσεις». Μόλις εκείνος τ’ άκουσε αυτά, πολύ στεναχωρήθηκε, γιατί ήταν πάμπλουτος. Όταν ο Ιησούς τον είδε πολύ στεναχωρημένο, είπε: «Πόσο δύσκολά αυτοί που έχουν χρήματα θα μπούν στη βασιλεία του Θεού! Είναι ευκολότερο να περάσει καμήλα μέσα από βελονότρυπα, παρά να μπεί ο πλούσιος στη βασιλεία του Θεού». Όσοι τον άκουσαν είπαν: «Τότε ποιος μπορεί να σωθεί; Κι εκείνος τους απάντησε: «Αυτά που για τους ανθρώπους είναι αδύνατα, για το Θεό είναι δυνατά».
Ο πλούσιος, ο πολύ πλούσιος άρχοντας που πλησίασε τον Ιησού και τον ρώτησε πως μπορεί να κληρονομήσει την αιώνια ζωή είχε την έξωθεν καλή μαρτυρία. Πλούτο, που για τους Εβραίους έδειχνε πως ο Θεός τον αγαπούσε και του παρείχε αγαθά, είναι μια πεποίθηση που συναντάμε συχνά στη Παλαιά Διαθήκη, τηρούσε τις εντολές από μικρός, είχε αυτό που λέει μια καλή και ευσεβή ζωή. Και όμως σε αυτόν τον άνθρωπο, βλέπουμε τον Χριστό να μιλά απότομα. Όταν τον αποκαλεί αγαθό, ο Ιησούς του απαντά κοφτά «Γιατί με αποκαλείς «αγαθό»; Κανένας δεν είναι αγαθός παρά μόνο ένας: ο Θεός.» Γιατί άραγε το κάνει αυτό; Δεν αναφέρεται πουθενά στο κείμενο πως ο άρχοντας αυτός το είπε περιπαικτικά αυτό στον Χριστό.
Λοιπόν, ο νέος αυτός δεν πίστευε πραγματικά στον Θεό. Ήταν ευλαβής, τηρούσε τις εντολές, ήθελε να κερδίσει την αιώνια ζωή αλλά στον Θεό δεν πίστευε. Κάτι που φάνηκε όταν ο Χριστός του είπε «Ένα ακόμα σου λείπει: πούλησε όλα όσα έχεις και δώσε τα χρήματα στους φτωχούς, κι έτσι θα έχεις θησαυρό κοντά στο Θεό∙ και έλα να με ακολουθήσεις». Τότε εκείνος έφυγε.
Ο Χριστός δε ζήτησε από τον πλούσιο αυτόν να ζήσει μέσα στη φτώχια. Μπορεί εκείνος να το κατάλαβε έτσι αλλά του ζήτησε κάτι πολύ διαφορετικό. Του ζήτησε να αφεθεί στον Θεό. Να κάνει θέλημα το θέλημα Του. Γιατί η τήρηση των κανόνων μπορεί να γίνεται από περηφάνεια. Τηρώ τους νόμους, είμαι ευσεβής, είμαι πιστός και άρα είμαι μέλος ενός ιδιαίτερου κλαμπ εκλεκτών. Αυτό πίστευε ο άρχοντας για τον εαυτό του. Θεωρούσε πως ο πλούτος του ήταν η ανταμοιβή του από τον Θεό για την ευσεβή ζωή του. Η ευσέβειά του δεν ήταν τίποτα παρά αποτέλεσμα της περηφάνειας και του εγωισμού του. Ίσως να φανερώνει και μια κάποια σκληροκαρδία.
Πολλές φορές συναντούμε τέτοιους ανθρώπους στην Εκκλησία. Δεν είναι ανάγκη να είναι και πλούσιοι. Τηρούν τους κανόνες, τις νηστείες, τρέχουν σε λειτουργίες και ακολουθίες και θεωρούν πως αυτοί και μόνο αυτοί κατέχουν την αλήθεια, πως μόνο αυτοί ευαρεστούν τον Θεό και πως αυτοί γνωρίζουν το σωστό. Αυτό που δε γνωρίζουν -και που δεν γνωρίζουμε και όσοι από εμάς σκεφτόμαστε έτσι- είναι ότι δεν αφήνεται έτσι καθόλου μα καθόλου χώρος στον Θεό να δράσει μέσα μας. Η τήρηση των κανόνων, η καλή γνώμη της κοινωνίας, ο πλούτος αν και όσο υπάρχει, δεν είναι μόνο η ανταμοιβή που θεωρούμε πως πρέπει να μας δώσει ο Θεός, γίνονται αυτά ο Θεός μας. Και δεν τα αποχωριζόμαστε ούτε κι αν ο Θεός μας τα ζητήσει. Ο άρχοντας της περικοπής, αποκαλώντας αγαθό τον Χριστό αναγνωρίζει πως είναι ο Υιός του Θεού. Και όταν ο Υιός του Θεού, ο ίδιος ο Θεός του ζητά να αφήσει τα πλούτη του, θυμώνει, στεναχωριέται και φεύγει. Τόσο λίγο υπολόγιζε τελικά το θέλημα του Θεού στη ζωή του.
Αν θέλουμε πράγματι να ακολουθήσουμε τον Θεό, πρέπει να είμαστε έτοιμοι να ακολουθήσουμε το θέλημα Του. Όσο άσχημο ή δύσκολο κι αν μας φαίνεται. Όπως έκανε ο δίκαιος Ιωβ ή ο άγιος Φιλάρετος ο Ελεήμων. Πρέπει να γνωρίζουμε πως δε φτάνει η τυπική τήρηση κανόνων και διατάξεων αλλά απαιτείται η καρδιά μας να είναι γεμάτη από τον Θεό. Κι ας φαίνονται εξωτερικά διαφορετικά τα πράγματα.
Και θα με ρωτήσετε ποιος μπορεί τελικά να σωθεί αν είναι τόσο δύσκολα τα πράγματα; Δεν έχω την απάντηση. Όσο δύσκολο ακούγεται σε σας ακούγεται και σε μένα. Αλλά έχουμε τα λόγια Αυτού που δεν είπε ψέματα ποτέ, που δεν αμάρτησε ποτέ και που μας αγάπησε τόσο που βασανίστηκε και σταυρώθηκε για να μπορούμε να σωθούμε εμείς. «Αυτά που για τους ανθρώπους είναι αδύνατα, για το Θεό είναι δυνατά». Ας αφήσουμε λοιπόν τον Θεό να μας οδηγήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου