Σωστά μίλησε ο Αρχιεπίσκοπος για το θέμα με τις κομματικές κατευθύνσεις από ορισμένους ιερείς, αγιορείτες μοναχούς και δε ξέρω κι εγώ ποιους άλλους. Και ήταν και η μόνη αντίδραση που θα μπορούσε να έχει. Δε μπορεί να "μαζέψει" παπάδες και μοναχούς αφού οι πρώτοι δεν ανήκουν στην αρχιεπισκοπή μόνο αλλά και σε άλλες μητροπόλεις όπου εκεί δεν έχει λόγο ενώ οι αγιορείτες έχουν αυτοδιοίκητο και δεν επεμβαίνει εκεί κανείς. Ο λόγος της Εκκλησίας είναι πάντα και πολιτικός αφού οφείλει να μιλήσει για τους αδύνατους και απροστάτευτους αλλά και να εξασφαλίσει και τη δική της λειτουργία και επιβίωση εντός του όποιου πολιτικού συστήματος.
Αλλά οφείλει να προσέχει ώστε να μην κομματικοποιηθεί. Δηλαδή, μπορεί για παράδειγμα ο Αρχιεπίσκοπος να παρευρίσκεται σε οποιαδήποτε εκδήλωση τον καλέσουν και να συνομιλεί με οποιονδήποτε πολιτικό αρχηγό ή κυβερνητικό παράγοντα τον καλέσει (αρκεί να μην είναι εγκληματικό στοιχείο ε;) αλλά δε μπορεί να πει ψηφίστε αυτόν. Μπορεί να συγκρουστεί μα μία κυβέρνηση χωρίς να καθοδηγήσει τον κόσμο προς το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης όμως. Φυσικά αυτό δεν επιτυγχάνεται πάντα. Αλλά αυτό είναι το σωστό, τι να κάνουμε. Επιπλέον, όλοι αυτοί οι "παπάδες σταρ" συγκεντρώνουν γύρω τους άτομα που ψάχνουν κάποιον αν του ακουμπήσουν τις ευθύνες που οι ίδιοι θα πρέπει να αναλαμβάνουν. Και αυτά τα άτομα φανατίζονται με το πρόσωπο των παπάδων-γκουρού-ινστρουχτόρων και τους υπερασπίζονται σαν τρελοί. Οπότε κανείς δε θέλει να μπλέξει με ένα φαινόμενο που τώρα είναι έντονο αλλά σε λίγο καιρό θα σβήσει μόλις διαψευστούν οι ελπίδες. Οπότε, χωρίς ακρότητες και χωρίς τρελές παρεμβάσεις, ο Αρχιεπίσκοπος ξεκαθάρισε τη θέση της επίσημης Εκκλησίας και έδωσε σε όλους αυτούς τους νεόκοπους κομματικούς παράγοντες τη θέση του περιθωριακού εντός της Εκκλησίας, η οποία είναι και αυτή που τους αξίζει.
Προσωπικα πιστευω οτι η "πολιτικη" που ωφειλουν να ασκουν οι κληρικοι πρεπει να εχει να κανει με την ασκηση ελεγχου οσον αφορα τη διαφθορα των πολιτικων προσωπων. Εαν ενας κληρικος κανει πολιτικο λογο με τον ιδιο τροπο που ασκουν οι πολιτικοι ηγετες τοτε προσπαθει απλως να τα εχει καλα με τους παντες αφου συμφωνα με καποιο παλιο ρητο η πολιτικη ειναι η τεχνη του εφικτο. Τα μελη της Εκλλησιας δε πρεπει να προσπαθουν να κανουν εχθρους ωστοσο ειναι θεση και φυση αδυνατον να μην κακοκαρδισεις τους πολιτικους εκεινους που τους ελεγχεις για τη διαφθορα τους. Αποδειξη ειναι ο ιδιος ο Χριστος και οι Αγιοι του οι οποιοι παροτι δεν θελαν να κανουν εχθρους ωστοσο αποκτουσαν εχθρους αφου η πολιτικη που ασκουσαν ηταν ο ελεγχος της διαφθορας των ηγετων της εκαστοτε εποχης ανεξαρτητα απο το εαν ηταν πολιτικοι η θρησκευτικοι ηγετες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, το ιδεατό αυτό είναι. Από την άλλη όλο και κάποιος θα σκεφτεί το "ευρύτερο" καλό της Εκκλησίας και κάπου θα συμβιβαστεί...
Διαγραφή