H σημερινή αποστολική περικοπή από τις Πράξεις των Αποστόλων μας δίνει πληροφορίες για την έναρξη της διάδοσης του Ευαγγελίου μακριά από την Παλαιστίνη. Οι Απόστολοι φτάνουν στη Φοινίκη, στη Κύπρο και στην Αντιόχεια όπου εκεί, οι ακόλουθοι του Χριστού θα πάρουν για πρώτη φορά το όνομα Χριστιανοί. Επειδή οι Ιουδαίοι που κατοικούσαν εκεί και στους οποίους αρχικά αποκλειστικά μετέδιδαν το μήνυμα του Ευαγγελίου οι Απόστολοι, είχαν ξεχάσει τη μητρική τους γλώσσα και μιλούσαν ελληνικά, στάλθηκαν σε αυτούς Κύπριοι και Κυρηναίοι, κάποιοι από αυτούς μάλλον με ιουδαϊκή καταγωγή, ώστε να τους διδάξουν στη γλώσσα που κατανοούσαν. Όλα αυτά έγιναν αμέσως μετά από τη μικρή αναταραχή που είχε ξεσπάσει στις τάξεις των χριστιανών της Ιερουσαλήμ οι οποίοι διαφωνούσαν με τον Πέτρο για τη μετάδοση του Λόγου του Κυρίου στους Εθνικούς. Μάλιστα οι Κύπριοι και οι Κυρηναίοι που αναφέρθηκαν παραπάνω ήταν αυτοί τους οποίους είχε διδάξει και βαπτίσει ο Πέτρος. Στην Αντιόχεια λοιπόν, έστειλαν τον Απόστολο Βαρνάβα, άνθρωπο αγαθό και γεμάτο πίστη ο οποίος κατάφερε όχι μόνο να διατηρήσει τους χριστιανούς που βρήκε εκεί αλλά και να τους αυξήσει. Τότε, καθώς προφήτευσε ο Άγαβος, έπεσε στην Ιουδαία μεγάλος λιμός. Και οι χριστιανοί της Αντιόχειας μάζεψαν όση περισσότερη βοήθεια μπορούσαν και την έστειλαν με τον Βαρνάβα και τον Σαύλο που τον είχε επιλέξει ο Βαρνάβας ως βοηθό, στην Ιερουσαλήμ.
Ο λόγος του Ευαγγελίου δεν έχει αποκλειστικό παραλήπτη κάποια συγκεκριμένη φυλή. Μπορεί να ξεκινά από τους Εβραίους, όπως είπε ο Χριστός στη Σαμαρείτιδα, αλλά απευθύνεται σε όλο τον κόσμο. Δε θα μπορούσε άλλωστε το Πνεύμα του Θεού να περιοριστεί σε εθνικά ή φυλετικά σύνορα. Γι' αυτό, όπως ο Ιησούς στη σημερινή περικοπή διδάσκει και αποκαλύπτει στη Σαμαρείτιδα και αργότερα και στους συμπολίτες της τα μυστήρια της Βασιλείας του Θεού, έτσι και οι Απόστολοι στέλνονται μακριά από την Ιουδαία να κηρύξουν πρώτα στους Εβραίους που ζουν σε άλλες περιοχές κι έπειτα και στους εθνικούς. Και τους διδάσκουν στη γλώσσα που γνωρίζουν, στα ελληνικά και όχι στη γλώσσα που χρησιμοποιούσαν οι χριστιανοί της Ιουδαίας, τα εβραϊκά. Γιατί ένα μήνυμα παγκόσμιο, δε μπορεί παρά να διδάσκεται σε όλες τις γλώσσες, να τραγουδιέται με όλες τις μουσικές, να απεικονίζεται με όλες τις τεχνικές ζωγραφικής, να εμφανίζεται με όλα τα χρώματα.
Και η τελική απάντηση στο ερώτημα των τότε χριστιανών για το αν πρέπει ή όχι να μεταδοθεί το Ευαγγέλιο εκτός των ορίων της Ιουδαίας έρχεται άμεσα από τα γεγονότα που ακολουθούν. Μεγάλος λιμός πέφτει στην Ιουδαία. Και οι Χριστιανοί της Αντιόχειας, μόλις το πληροφορούνται κάνουν αυτό που έχουν διδαχθεί, αυτό που η ζωή του Κυρίου μας διδάσκει. Μαζεύουν όση βοήθεια μπορούν και τη στέλνουν στην Εκκλησία των Ιεροσολύμων. Έτσι οι χριστιανοί των Ιεροσολύμων σώζονται χάρη στη βοήθεια αυτών για τους οποίους κάποιοι αμφέβαλλαν για το αν θα έπρεπε να διδαχθούν και να βαπτιστούν.
Αλλά και σήμερα, που πολλοί θεωρούν πως η Ορθοδοξία σημαίνει αποκλειστικά και μόνο Ελλάδα, μπορούμε να διδαχθούμε από τους αδελφούς μας στην Ασία, την Αμερική, την Ωκεανια, την Αφρική. Σε κάποια χώρα της Αφρικής, οι ντόπιοι Ορθόδοξοι προσέρχονται για να κοινωνήσουν χορεύοντας τους τοπικούς τους χορούς. Σχηματίζουν μια χορευτική σειρά και προσέρχονται στο κοινό Ποτήριο. Κάποιοι διαφωνούν με αυτή τη συνήθεια. Αν κοιτάξουν όμως πέρα από τους τύπους που τους τυφλώνουν θα δουν πίστη πραγματική, ζωντανή και χαρά τέτοια που οδηγεί τους ανθρώπους αυτούς στο χορό. Και ναι, αυτοί οι άνθρωποι, όλοι οι άνθρωποι, για να αισθανθούν τον Χριστό και τη Θεοτόκο πιο κοντινούς τους, όπως διδάσκει και η Εκκλησία, θα τους απεικονίσουν και θα τους τραγουδήσουν σύμφωνα με τα δικά τους πρότυπα και τις δικές τους μελωδίες και τα δικά τους χρώματα.
«Ήλθε ο καιρός, που οι πραγματικοί λατρευτές θα λατρεύσουν τον Πατέρα με τη δύναμη του Πνεύματος, που αποκαλύπτει την αλήθεια γιατί έτσι τους θέλει ο Πατέρας αυτούς που τον λατρεύουν. Ο Θεός είναι πνεύμα. Κι αυτοί που τον λατρεύουν πρέπει να τον λατρεύουν με τη δύναμη του Πνεύματος, που φανερώνει την αλήθεια» λέει ο Χριστός σήμερα στη Σαμαρείτιδα και σήμερα η διδαχή αυτή ακούγεται απολύτως επίκαιρη. Γιατί δυστυχώς, πάνω από δύο χιλιάδες χρόνια με την Ανάσταση του Κυρίου μας, ακόμα συζητάμε αν θα μεταδώσουμε το Ευαγγέλιο στον υπόλοιπο κόσμο και με ποιους όρους. Αν δηλαδή θα τους εξαναγκάσουμε σε μια άλλου είδους περιτομή, αυτή της υιοθέτησης των δικών μας πολιτισμικών στοιχείων. Αλλά η κουβέντα αυτή έχει τελειώσει και η απάντηση έχει δοθεί από τις πρώτες κιόλας μέρες της Εκκλησίας και από τον ίδιο τον Απόστολο Πέτρο. Ας σταματήσουμε λοιπόν να επικαλούμαστε την παράδοση που έχουμε στο μυαλό μας και ας ακολουθήσουμε τη πραγματική παράδοση των Αποστόλων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου