Ανάληψη

 

Τα συναισθήματα των μαθητών του Ιησού που περιγράφονται στην ευαγγελική περικοπή της εορτής της Αναλήψεως θα μπορούσαν να καλύπτουν μια ολόκληρη ζωή ενός ανθρώπου. Οι μαθητές συζητούν τα γεγονότα των τελευταίων ημέρων και φαίνεται μια κάποια δυσπιστία. Είναι πράγματι αλήθεια όλα αυτά που άκουσαν και που κάποιοι έλεγαν πως είδαν; Έχει αναστηθεί ο Χριστός, ο πολυαγαπημένος τους δάσκαλος; 

Τότε ο Ιησούς εμφανίζεται ανάμεσα τους και τους μιλά. Η δυσπιστία μετατρέπεται σε φόβο. Τι είναι αυτό που βλέπουν μπροστά τους; Είναι πράγματι ο Ιησούς, είναι κάποιο φάντασμα ή κάποιο άλλου είδους πνεύμα;

Ο Χριστός τους καθησυχάζει. Τους δείχνει τα σημάδια από τα καρφιά. Και όχι μόνο αυτό. Τους ζητά να του δώσουν κάτι να φάει έτσι ώστε να σιγουρευτούν πως δεν είναι ούτε φάντασμα ούτε κάποια ομαδική ψευδαίσθηση. Τους προτρέπει να Τον αγγίξουν ώστε να βεβαιωθούν.

Και αφού χαρά και ενθουσιασμός καταλαμβάνουν τους μαθητές, ο Χριστός βρίσκει την ευκαιρία να τους εξηγήσει τι συνέβη και πώς εκπληρώθηκαν οι Γραφές αλλά και να τους διδάξει και να τους προετοιμάσει για το μέλλον, για το έργο του κηρύγματος του Ευαγγελίου. Τους κάνει γνωστό επίσης, πως θα στείλει το Άγιο Πνεύμα να είναι πάντα βοηθός τους και αρωγός των προσπάθειών τους.

Τέλος, τους βγάζει έξω από τη πόλη κοντά στη Βηθανία και αφού τους ευλογεί ανέβηκε στους Ουρανούς. Οι μαθητές πλέον είναι γεμάτοι χαρά αλλά και μια μικρή δόση μελαγχολίας. Ο αγαπημένος τους φίλος και δάσκαλος, ο Ιησούς δε θα ξαναβρεθεί δίπλα τους σωματικά. Γιατί παρ' όλη τη δυσπιστία για τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, εντούτοις το γεγονός ήταν ότι ο Χριστός βρισκόταν αναστημένος και δίπλα τους. Οι περισσότεροι τον είχαν δει. Τώρα όμως όλα αυτά θα αλλάξουν. Σιγουρεύτηκαν πως αναστήθηκε αλλά ξέρουν πως πια δε θα βρίσκεται δίπλα τους όπως είχαν συνηθίσει.

Σε όλα τα παραπάνω μπορούμε να αναγνωρίσουμε την εναλλαγή των δικών μας συναισθημάτων καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής μας. Κατά τη διάρκεια της πνευματικής μας προσπάθειας, που πολλές φορές μοιάζει να μας οδηγεί σε αδιέξοδο αλλά και της καθημερινής μας ζωής κατά την οποία οι συνεχείς μέριμνες και τα διαρκώς εμφανιζόμενα προβλήματα μας κουράζουν και μας απογοητεύουν. 

Όμως σε όλες τις δυσκολίες, τόσο στις πνευματικές όσο και στις βιοτικές, ο Χριστός είναι μαζί μας. Γιατί αν ξέρει κάποιος τι σημαίνει πόνος, τι σημαίνει απογοήτευση, τι σημαίνει να λυγίζεις κάτω από το βάρος των διαφόρων προβλημάτων είναι Αυτός. Αυτός που συνελήφθη, φυλακίστηκε, βασανίστηκε και σταυρώθηκε από αυτούς τους οποίους ήρθε για να σώσει. Και είναι Αυτός που πήρε όλα αυτά τα βάρη και τα σήκωσε από τους ώμους μας, με την Ανάσταση και την Ανάληψή Του. Είναι Αυτός που έστειλε το Άγιο Πνεύμα για να συντροφεύει και να συμπαραστέκεται σε όλη την Εκκλησία Του, σε όλα τα μέλη του σώματός Του. Και παρά τις δυσκολίες, πνευματικές και βιοτικές, σημερινές και μελλοντικές, που αντιμετωπίζουμε, μπορούμε και οφείλουμε, να είμαστε χαρούμενοι. Γιατί Αυτός είναι πάντα δίπλα μας.