Πρόκειται ίσως για το πιο αδικημένο άλμπουμ του συγκροτήματος. Ο Messiah Marcolin, ο "τρελός καλόγερος" έχει μόλις εγκαταλείψει το συγκρότημα και στη θέση του έρχεται ο καταπληκτικός Thomas Vikstrom. Ο ήχος αλλάζει, γίνεται πιο γρήγορος, πιο power, οι οπαδοί δεν τα βλέπουν με καλό μάτι όλα αυτά και ο δίσκος δέχεται εντελώς άδικη κριτική. Η αλήθεια είναι πως πρόκειται για έναν εξαιρετικό δίσκο με επικές συνθέσεις, σκοτεινό ήχο, όχι τόσο σκοτεινό όσο στις παλιότερες δουλειές, και με έναν απίστευτο τραγουδιστή. Η ιστορία της μουσικής είναι γεμάτη με τέτοιου είδους αδικίες και δεν μπορούν να αποκατασταθούν όλες. Αυτή πάντως είναι μια κάποια αρχή.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Βάρος
Παιδευόμαστε κυρίως εξαιτίας της ανοησίας και της υπερηφάνειας μας. Περνάμε το χρόνο μας ασχολούμενοι με ανθρώπους που μας πληγώνουν, μας ...
-
https://owlcation.com/social-sciences/The-Meaning-of-Sparrows-Identification-and-Folklore Το σπουργίτι είναι ένα συνηθισμένο μικρό πουλ...
-
Για να καταλάβετε για τι είδους άνθρωπο μιλάμε. Τη πρώτη του Οκτώβρη πέρασα, όπως συνηθίζω, από το Σύνταγμα για να δω λίγο τον απεργό πείν...
-
Λοιπόν, δεν ήξερα αν θα έπρεπε να γράψω αυτό το κείμενο. Κυρίως επειδή περιέχει και κάποια στοιχεία αυτοπροβολής. Από την άλλη, ούτε να μη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου