Σε τέτοιας έκτασης φαινόμενα, πολέμους, πανδημίες κλπ, οι βεβαιότητες της θρησκευτικής-εκκλησιαστικής ζωής κλονίζονται και δημιουργούνται όλα αυτά τα προβλήματα που είδαμε. Ειδικά όταν ο κίνδυνος είναι ορατός μεν, όχι απόλυτα θανάσιμος δε. Αν είχαμε θνητότητα στο 30% για παράδειγμα, θα ήταν εντελώς διαφορετική η κατάσταση.
Από εκεί και πέρα, η επόμενη ημέρα πάντα έχει τεράστιο ενδιαφέρον και απαιτεί υπομονή και προσοχή ώστε να θεραπευτούν κατά το δυνατόν οι πληγές που άνοιξαν. Όλα όσα αποφασιστούν να γίνουν θα πρέπει να γίνουν με αργά βήματα ώστε να μη διαλυθεί τελείως η εύθραυστη έτσι κι αλλιώς ισορροπία που υπάρχει.
Και ναι, κι εγώ αναρωτήθηκα αν ανήκω στην ίδια Εκκλησία με τους αρνητές, αλλά η απάντηση είναι πως στην ίδια Εκκλησία ανήκουμε, όπως ανήκαν και οι παλαιότεροι από εμάς. Δεν υπήρχαν τέτοιου είδους προβλήματα από την αρχαία κιόλας Εκκλησία; Όλα περνάνε με τον καιρό και όλες οι πληγές κλείνουν. Μερικές αφήνουν και κάποιο σημάδι αλλά δεν πειράζει.
Πιστεύω ότι πλέον υπάρχει ένα μεγάλο χάσμα μεταξύ αρνητών και μη. Προφανώς θα συνεχίσουμε να συνυπάρχουμε αλλά περισσότερο υπό το πρίσμα της ανοχής πάρα της αδελφικής αγάπης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι κι αλλιώς υπό το πρίσμα της ανοχής, αν όχι της αδιαφορίας, συνυπηρχαμε
ΑπάντησηΔιαγραφή