Ο Χαριγιάν Μπάμπα που έσωσε τις απαχθείσες γυναίκες
Μια φρικτή πτυχή της βίας κατά τη διάρκεια του διαχωρισμού ήταν η απαγωγή περίπου 100.000 γυναικών. Στη συνέχεια, σύμφωνα με τη Συνθήκη Διαχωρισμού που υπεγράφη μεταξύ της Ινδίας και του Πακιστάν στις 6 Δεκεμβρίου 1947, ξεκίνησαν επιχειρήσεις για την εξεύρεση των απαχθεισών γυναικών τόσο στην Ινδία όσο και στο Πακιστάν.
Στο Δελχί, ανακτήθηκαν 200 μουσουλμάνες γυναίκες. Το πρόσωπο που διέσωσε τον μεγαλύτερο αριθμό γυναικών ήταν ένας γέρος Χαριγιάν (η κάστα αποκαλείται πλέον Ντάλιτ). Το όνομά του δεν είναι γνωστό ούτε το modus operandi του. Ωστόσο, όταν η κοινωνική ακτιβίστρια Ais Kidwai ρωτούσε τις γυναίκες πώς διέφυγαν από τους απαγωγείς, ένας μεγάλος αριθμός από αυτές είπε: «Ένας γέρος Harijan(Χαριγιάν) με έφερε σπίτι».
Σχετικά με τον Harijan Baba, η Kidwai γράφει στα απομνημονεύματά της για το Διαχωρισμό και τα δύο πρώτα χρόνια της ανεξάρτητης Ινδίας, στο Σκιά της Ελευθερίας: «Κάποιες [απαχθείσες γυναίκες] ελευθερώθηκαν από κοινωνικούς λειτουργούς, μερικές από ακτιβιστές Jamiat, ορισμένες από τους αστυνομικούς. Ένας σημαντικός αριθμός απαελευθερώθηκε από έναν άνθρωπο, που εργάστηκε μόνος του. Αυτός ο ευγενής χαμάρ(σημ. άλλος ένας όρος για τους ντάλιτ) διέσωσε πολλά απαχθέντα κορίτσια και τα έστειλε κρυφά στα σπίτια τους. Πολύ θα ήθελα να μάθω το όνομά του, αλλά αυτό παρέμεινε για πάντα μυστικό. "
Ήταν πραγματικά ένα παιδί του Θεού για την Ινδία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου