Μακριά από τη θεραπεία!

isagiastriados

Ο άγιος Μαρτίνος ήταν πολύ ελεήμων. Τόσο, ώστε στρατιώτης ακόμα, είχε δώσει τη μοναδική του χλαίνη σ’ ένα φτωχό.
Παρά ταύτα, κάθε φορά που τον έβλεπαν μερικοί ζητιάνοι, κουτσοί και μισοπαράλυτοι, το έβαζαν στα πόδια. Και ξέρετε γιατί; Επειδή έβλεπαν, πως ο άγιος Μαρτίνος έκανε εκτός από ελεημοσύνες και πολλά θαύματα. Ναι, βλέποντας τα θαύματα του οι άνθρωποι εκείνοι, φοβήθηκαν μήπως τους κάνει κάποια στιγμή και αυτούς καλά!


Ήταν κουτσοί και παράλυτοι. Όμως με τις ελεημοσύνες που έπαιρναν, ζούσαν καλά. Χωρίς δουλειά και χωρίς κόπο. Ενώ σαν υγιείς θα έπρεπε να δουλεύουν. Και μάλιστα σκληρά.
Το σκέφτηκαν καλά και προτίμησαν την αρρώστια τους! Έτσι, κάθε φορά που έβλεπαν τον άγιο Μαρτίνο, το έβαζαν στα πόδια, μην τυχόν τους προλάβει και τους θεραπεύσει και χάσουν τα όβολα!


Πηγή:http://www.agiameteora.net/index.php/gerontes-tis-epoxis-mas/5447-katantima.html