cohen
Jerusalem Post Πέμπτη 25.8.2016
Μιχαέλ Λάιτμαν
Κανένα άλλο κράτος δεν είναι υποχρεωμένο να υπερασπίσει τον εαυτό του εναντίον του ίδιου του λαού του που θέλει να το καταστρέψει. Η παγκόσμια κοινότητα μάς μισεί γιατί εμείς οι ίδιοι μισούμε ο ένας τον άλλο. Απλά, ας σταματήσουμε να το κάνουμε.Όταν δημιουργήθηκε το Κράτος του Ισραήλ, λίγο μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, η συντριπτική πλειονότητα των Εβραίων ήταν υπερευχαριστημένη. Ήταν γεμάτη ελπίδες για ένα ασφαλές μέλλον μετά από τις ακρότητες του Ολοκαυτώματος. Στα μάτια της παγκόσμιας κοινότητας, οι Εβραίοι εκλαμβάνονταν ως ένα μικροσκοπικό, κατατρεγμένο έθνος που άξιζε να ζήσει ειρηνικά μέσα στην πατρίδα του, όπως κάθε άλλο έθνος.
Πολλά άλλαξαν από τότε. Η παγκόσμια κοινότητα ολοένα και περισσότερο κρατά επικριτική στάση έναντι του Ισραήλ. Τα τελευταία χρόνια αυτή η επικριτική στάση έχει μετατραπεί σε απερίφραστη εχθρότητα, σε σημείο που κάποιοι πολιτικοί και κρατικοί αξιωματούχοι να διαμφισβητούν ανοικτά την απόφαση που οδήγησε στην δημιουργία του Ισραήλ από την πρώτη στιγμή.
Μαζί με την παγκόσμια κοινότητα, και ίσως ακόμη και πριν από αυτή, Εβραίοι στο Ισραήλ και σε ολόκληρο τον κόσμο ολοένα και περισσότερο είναι επικριτικοί απέναντι στο Ισραήλ και τις πολιτικές του. Σήμερα, πολλοί εξ αυτών διαμφισβητούν ανοικτά την νομιμότητα της ύπαρξης του Ισραήλ.
Όταν πληρούνται τα κριτήρια του Τριπλού Τεστ D
Στο πνεύμα της σημερινής εποχής, μεγάλος αριθμός Εβραίων που ζουν στη Διασπορά είναι ανοικτά ή συγκεκαλυμμένα αντί-ισραηλινοί. Οι Σίντεϊ και Μαξ Μπλούμενταλ, ο Νόαμ Τσόμσκι, ακόμη και ο Μπέρνι Σάντερς, για τον οποίο έγραψα σε προηγούμενο άρθρο μου, είναι χτυπητά παραδείγματα Εβραίων που εμπλέκονται σε αντί-ισραηλινές δραστηριότητες. Ίσως όμως το αρχέτυπο του αντί-ισραηλινού μίσους να είναι ο Τζόρτζ Σόρος. Ο κ. Σόρος ξοδεύει εκατομμύρια από τα χρήματά του κάθε χρόνο για να στηρίξει αντί-ισραηλινές οργανώσεις και να ασκήσει πιέσεις στην αμερικανική κυβέρνηση, ώστε να υποστηρίξει τα «θύματα» του Ισραήλ.
Ο Νατάν Σαράνσκι, πρώην πρόεδρος του Εβραϊκού Πρακτορείου, επινόησε αυτό που σήμερα είναι γνωστό ως Τριπλό Τεστ D, για τη διάκριση μεταξύ της κριτικής έναντι του Ισραήλ και του αντισημιτισμού. Τα τρία «D» είναι Απονομιμοποίηση (Delegitimization) του Ισραήλ, Δαιμονοποίηση (Demonization) του Ισραήλ και Διπλά (Double) Στάνταρς έναντι του Ισραήλ. Αν οι ενέργειες των εξεχόντων Εβραίων πληρούν τα κριτήρια του τεστ που μόλις αναφέραμε, θα το περάσουν «με τα μπούνια» και θα χαρακτηριστούν αδιάλλακτοι αντισημίτες. Ο μόνος λόγος για τον οποίον δεν θα χαρακτηριστούν ως τέτοιοι είναι, απλά, ότι είναι Εβραίοι.
Κανένα άλλο έθνος δεν έχει τόσο θανατηφόρους επικριτές που να προέρχονται μέσα από τις τάξεις του, και κανένα κράτος δεν είναι υποχρεωμένο να υπερασπίσει τον εαυτό του εναντίον του πάθους του ίδιου του λαού του να το καταστρέψει. Για να κατανοήσουμε από πού πηγάζει αυτό το μίσος θα πρέπει να κοιτάξουμε πίσω στις ρίζες μας.
Γιατί αυτό το λυσσαλέο μίσος;
Το Μιντράς (Μπερεσίτ Ραμπά) μας λέει ότι ο Πατριάρχης Αβραάμ έφυγε από την πατρίδα του και κατευθύνθηκε προς τη Χαναάν έπειτα από μια σύγκρουση με τον Βασιλιά Νιμρόντ. Δραπέτευσε για να σώσει τη ζωή του και άρχισε να διαδίδει την έννοια που πυροδότησε την σύγκρουση με τον βασιλιά του: το εγώ δεν μπορεί να νικήσει· θα πρέπει να επικαλυφθεί με έλεος και αγάπη. Το Μιντράς συνεχίζει περιγράφοντας πώς η ομάδα του Αβραάμ μεγάλωσε μέχρι που έγινε ένα έθνος που είχε δεσμευτεί να είναι «σαν ένας άνθρωπος με μια καρδιά» και που είχε επιφορτιστεί με το καθήκον να γίνει «ένα φως ανάμεσα στα έθνη», διακηρύσσοντας την ενότητα που είχε επιτύχει.
«Το μίσος εξάπτει τον αλληλοσπαραγμό ενώ η αγάπη καλύπτει όλα τα εγκλήματα» είπε ο Βασιλιάς Σολομώντας. Αυτό ήταν το μότο των αρχαίων Εβραίων, των προπατόρων μας. Αυτό ο σύντομος στίχος ανακεφαλαιώνει την ουσία της πνευματικής εργασίας των προπατόρων μας. Ελπίδα τους ήταν να επιτύχουν τον υπέρτατο στόχο: «αγάπα τον γείτονά σου όπως τον εαυτό σου». Αυτό, όπως το έθεσε ο Ραββίνος Ακίβα, ήταν που περιείχε ολόκληρη την Τορά. Ωστόσο, καθώς το Ισραήλ έπεσε θύμα αδικαιολόγητου μίσους, έχασε την ικανότητα να καλύπτει το μίσος του με την αγάπη του, ο Ναός καταστράφηκε και ο λαός εξορίστηκε.
Ο Κόσμος έχασε την ελπίδα του
Με την απώλεια της ικανότητάς μας να καλύπτουμε το μίσος μας με αγάπη, απωλέσαμε επίσης και την ικανότητά μας να είμαστε «φως ανάμεσα στα έθνη». Από τότε, το εγώ είναι ο βασιλιάς του κόσμου, και η παγκόσμια κοινότητα βλέπει τους Εβραίους ως τους κύριους, αν όχι μοναδικούς, κακοποιούς.
Και ακόμη χειρότερο, επειδή έχουμε ξεχάσει πώς να καλύπτουμε το μίσος με αγάπη και την υποχρέωσή μας να περνάμε [στους άλλους] αυτή τη γνώση, δεν μπορούμε να κατανοήσουμε για ποιο λόγο ο κόσμος μας μισεί. Νομίζουμε ότι είμαστε όπως ο οποιοσδήποτε άλλος. Όμως «Κάθε Εβραίος, όσο ασήμαντος και αν είναι, είναι ταγμένος σε κάποιου είδους αποφασιστική και έμμεση επιδίωξη ενός στόχου» διευκρίνισε ο Γκέτε. Όντως, η «μνήμη» της μοναδικής μας κλήσης έγκειται βαθιά μέσα σε κάθε άνθρωπο σ’ αυτόν τον κόσμο, ανεξαρτήτως πιστεύω, ακόμη και υποσυνείδητα. Αυτό είναι που κάνει τους ανθρώπους τόσο πολύ ευαίσθητους όταν πρόκειται για τον ανεπίσημο αντιπρόσωπο του εβραϊκού λαού, δηλ. το Κράτος του Ισραήλ. Αυτό επίσης κάνει και τους ανθρώπους επικριτικούς απέναντι στο Ισραήλ, όταν αναλογίζονται ότι οι ενέργειές του δεν αντιστοιχούν στον ηθικό κώδικα που κανένα άλλο έθνος δεν έχει την υποχρέωση να τηρεί.
Το τρίτο «D» του τεστ Σραάνσκι, τα Διπλά (Double) στάνταρτ, είναι κάτι που όλοι οι άνθρωποι (Εβραίοι και μη) έχουμε κοινό, όταν πρόκειται για «τον εκλεκτό λαό» και ειδικότερα το Κράτος του Ισραήλ. Για να το θέσω διαφορετικά, υπάρχει μια παγκόσμια συμφωνία ότι το Ισραήλ δεν είναι απλά ένα κράτος ακόμη. Όμως, επειδή δεν γνωρίζουμε εμείς οι ίδιοι την ευθύνη μας, οι κάθε λογής άνθρωποι πύο καταφέρουν πλήγματα στο Ισραήλ, καταλήγουν στο τέλος να απονομιμοποιούν την ύπαρξή του.
Πού ο Σόρος έχει δίκιο και πού άδικο
Μπορώ να καταλάβω από πού προέρχεται η κριτική του Σόρος και άλλων Εβραίων που μισούν το Ισραήλ. Όπως εγώ, νιώθουν ότι η σημερινή συμπεριφορά του Ισραήλ είναι επιβλαβής για την παγκόσμια κοινότητα. Όμως, όταν ερχόμαστε στη λύση, βρισκόμαστε σε αντίθετες άκρες μεταξύ μας. Οι μισούντες το Ισραήλ το κρίνουν από τις πολιτικές του και αποφασίζουν ότι, αφού διαφωνούν μ’ αυτές, το Ισραήλ δεν θα πρέπει να υπάρχει. Πλήττοντάς το, αποστασιοποιούνται από το κακό και παρουσιάζουν τους εαυτούς τους να εργάζονται για το καλό της ανθρωπότητας. Το Ισραήλ είναι επιβλαβές για την παγκόσμια κοινότητα επειδή εμείς, Ισραηλινοί και Εβραίοι, δεν γνωρίζουμε τον αληθινό ρόλο του Ισραήλ.
Η κλήση του εβραϊκού λαού δεν έχει αλλάξει από το ξεκίνημά του. Εξακολουθούμε να είμαστε εκείνοι που πρέπει να ενωνόμαστε «σαν ένας άνθρωπος με μία καρδιά», να μάθουμε να αγαπάμε τους γείτονές μας όπως τον εαυτό μας, και ως εκ τούτου να γίνουμε «το φως ανάμεσα στα έθνη». Όμως δεν μπορούμε να γίνουμε αυτό το παράδειγμα εκτός και εάν μας δοθούν οι φυσικές συνθήκες για να επαναδημιουργήσουμε την ενότητά μας. Αυτή η φυσική συνθήκη είναι το Κράτος του Ισραήλ.
Δεν επιστρέψαμε στο Ισραήλ για δικό μας όφελος. Ήρθαμε εδώ να πράξουμε το καθήκον που οφείλουμε στην παγκόσμια κοινότητα. Μόνο αν εργαστούμε για τη συνοχή και την αμοιβαία μας ευθύνη και οικοδομήσουμε αντιστοίχως την κοινωνία μας θα θεωρήσει η παγκόσμια κοινότητα την παρουσία μας εδώ νομιμοποιημένη και θα σταματήσει να μας δαιμονοποιεί.
Ακόμη και εάν στην αρχή δυσκολευτούμε να καλύψουμε με αγάπη την εδώ και αιώνες αποξένωσή μας ο ένας από τον άλλο, οι προσπάθειές μας να επιτύχουμε αυτό τον στόχο θα ιδωθούν με καλό μάτι. Κάθε Εβραίος, από εκείνους που αγαπούν το Ισραήλ μέχρι εκείνους που το πλήττουν, είναι υποχρεωμένος να συμμετέχει στην αποκατάσταση του πνεύματος του εβραϊκού λαού, του πνεύματος του ελέους και της αγάπης. Η παγκόσμια κοινότητα μάς μισεί επειδή μισούμε ο ένας τον άλλο. Απλά, ας σταματήσουμε να το κάνουμε.
*Ο Μιχαέλ Λάιτμαν είναι Καθηγητής της Οντολογίας, διδάκτορας της Φιλοσοφίας και της Καμπάλα, διαθέτει ΜΔΕ στην Ιατρική Βιο-Κυβερνητική και υπήρξε ο κυριότερος μαθητής του Καββαλιστή Ραββίνου Μπαρούχ Σαλόμ Άσλαγκ (του γνωστού ως Ράμπας). Έχει γράψει περισσότερα από 40 βιβλία που έχουν μεταφραστεί σε δεκάδες γλώσσες. Επισκεφτείτε τη σελίδα του πατώντας αυτόν τον σύνδεσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου