Προς Καναδά ο Γκιουλέν;

panorama.am
Ο με έδρα τις ΗΠΑ Τούρκος κληρικός Φετουλάχ Γκιουλέν, επικεφαλής της «Κοινότητας Γκιουλέν » που έχει χαρακτηριστεί ως τρομοκρατική οργάνωση από τις τουρκικές αρχές σχεδιάζει να μετακομίσει στον Καναδά.
Όπως το Panorama.am ενημερώθηκε από το πρακτορείο ειδήσεων  Ermenihaber , αυτές οι  πληροφορίες έχουν παρθεί από την πρόσφατη έκθεση που υποβλήθηκε στην τουρκική κυβέρνηση από την τουρκική Υπηρεσία Πληροφοριών. Σύμφωνα με την έκθεση,ο Gülen έχει αναθέσει στους υποστηρικτές του να πουλήσουν το ακίνητό του στην Πενσυλβάνια, το συντομότερο δυνατόν προς το σκοπό αυτό.

Το κρατικό παν/μιο του Γερεβάν τιμά τους Yezidi της Αρμενίας με ένα βιβλίο

panorama.am
Ο Εκδοτικός Οίκος του Κρατικού Πανεπιστημίου Ερεβάν έχει κυκλοφορήσει ένα βιβλίο με τίτλο «Η παγκόσμια οπτική της θρησκείας των Yezidi », που λέει για τις κύριες πεποιθήσεις,τους  ιερούς τόπους και τα ιερά των Yezidi , καθώς και τις υποχρεωτικές τελετές και πρακτικές τους.
Η συγγραφέας του βιβλίου είναι η λέκτορας στην έδρα Ιρανικών Σπουδών της Σχολής Ανατολικών Σπουδών του Κρατικού Πανεπιστημίου του Ερεβάν, PhD Ιστορικών Επιστημών Τερέζα Amryan. 
Το Panorama.am μίλησε με την συγγραφέα για την ιδέα και τους στόχους της δημιουργίας του βιβλίου.
«Νομίζω ότι υπάρχει μια ανάγκη οι Αρμένιοι αναγνώστες να έχουν την ευκαιρία να εξοικειωθούν με μια ολοκληρωμένη επιστημονική μελέτη για την θρησκεία των ανθρώπων Yaezidi που ζουν πλάι-πλάι και μοιράζονται την ίδια μοίρα του αρμενικού λαού,» είπε η συγγραφέας .

Στη φυλακή θα οδηγηθεί η πρών πρόεδρος της Ν.Κορέας

panorama.am
H Παρκ Γκέουν-χε, η πρώην πρόεδρος της Νότιας Κορέας, έχει συλληφθεί και φυλακιστεί για  ένα σκάνδαλο διαφθοράς υψηλού προφίλ εξαιτίας του οποίου ήδη εκδιώχθηκε από την εξουσία και προκάλεσε πρόωρες εκλογές ,αναφέρει  η Telegraph .
Το δικαστήριο ενέκρινε τη σύλληψή της πριν από την αυγή, την Παρασκευή, με την κατηγορία της δωροδοκίας, κατάχρησης εξουσίας,  εξαναγκασμό και  διαρροή κρατικών μυστικών, και η κ Park, 65 ετών, αμέσως οδηγείται σε ένα κέντρο κράτησης στο νότιο τμήμα της πρωτεύουσας, Σεούλ.

Dirty granny tales - The Trip

Nikolai Fyodorov-ιδιοφυής επιστήμονας και φιλόσοφος ή παρανοϊκός;

russia-insider
του Dr. Paul Kindlon
Ο συγγραφέας είναι καθηγητής Ανθρωπιστικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο της Μόσχας Τούρο.

Nikolai Fyodorovich Fyodorov. Οι περισσότεροι κάτοικοι του πλανήτη Γη δεν έχουν ακούσει ποτέ γι'αυτόν , αλλά θα ακούσουν  τελικά.

Πολυμαθής και βαθιά πνευματικός, αυτός ο Ρώσσος φιλόσοφος και βιβλιοθηκάριος που κατοικούσε στη βιβλιοθήκη Ρουμιάντσεφ είχε προηγμένες γνώσεις σε πολλές από τις φυσικές επιστήμες. Γνωστός για την ταπεινοφροσύνη του και την ασκητική ζωή (ως επί το πλείστον έτρωγε μαύρο ψωμί, έπινε μόνο τσάι με μια περιστασιακή φέτα τυρί και κοιμόταν σε ένα παλιό σεντούκι αντί για  κρεβάτι), ο Fyodorov σχεδόν λατρευόταν από μερικούς από τους κορυφαίους διανοούμενους  στα τέλη του  19ου αιώνα. Ντοστογιέφσκι, Soloviev, Berdyaev και ο Τολστόι αισθάνονταν δέος για τον οραματιστή. Και δικαίως .

Ο Fyodorov «ακολούθησε το δρόμο του», έζησε  τη φιλοσοφία του για τη ζωή 24 ώρες το 24ωρο , 7 μέρες την εβδομάδα. Σκόπιμα επέλεξε τη φτώχεια και την αγνότητα καθώς έτσι θα μπορούσε να επικεντρωθεί εξ ολοκλήρου στην απόκτηση γνώσεων, τα λόγια και οι πράξεις του ήταν συνεπείς, αρμονικά και πάντα θετικά για τη ζωή.

Η Ελλάδα σε διπλό κίνδυνο

e-dromos
Η Ελλάδα βρίσκεται σε διπλό κλοιό, αντιμέτωπη με διπλή απειλή.Από τη μια πλευρά δέχεται ασφυκτικές πιέσεις από την ευρωκρατία και οδηγείται σε οικονομικούς και κοινωνικούς καταναγκασμούς που όχι μόνο δεν θεραπεύουν τα «προβλήματα» για την αντιμετώπιση των οποίων υποτίθεται ότι σχεδιάσθηκαν, αλλά έχουν τα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα. Απειλούν να τινάξουν στον αέρα την κοινωνική συνοχή, τους όρους επιβίωσης της μεγάλης πλειονότητας του λαού, μετασχηματίζουν βίαια την κοινωνική σύνθεση της χώρας διαλύοντας τη μεσαία τάξη χωρίς να αναδεικνύεται καμία εναλλακτική προοπτική. Παράλληλα καταδικάζουν τη χώρα σε μια παραγωγική αποσυγκρότηση ξεθεμελιώνοντας πολύπλευρα παραγωγικές δυνατότητες και προοπτικές. Απαξιώνουν δημόσιο πλούτο και κοινές παραγωγικές πηγές, καταστρέφουν μέσα παραγωγής και μαζί επιδεξιότητες, τεχνικές γνώσεις, εμπειρίες και μαστορική. Οδηγούν στο εξωτερικό νέους επιστήμονες και ειδικευμένους εργαζόμενους αποδυναμώνοντας, στερώντας από τη χώρα, δυνατότητες επανεκκίνησης.

Τέλος η "Ασπίδα του Ευφράτη"

defence-point
Λίγες ώρες προτού αφιχθεί ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, Ρεξ Τίλερσον στην Τουρκία, οι οικοδεσπότες του επιφύλασσαν μια ακόμη έκπληξη, με τη μορφή μιας κίνησης που ανακατεύει την τράπουλα, η οποία πιθανόν να ήταν σχεδιασμένη για να πιάσει απροετοίμαστο των επισκέπτη…

Η κίνηση αυτή δεν είναι άλλη από την ανακοίνωση της ολοκλήρωσης της επιχείρησης «Ασπίδας του Ευφράτη» (Euphrates Shield) που ξεκίνησε τον περασμένο Αύγουστο, η δε ανακοίνωση έγινε από τον ίδιο τον πρωθυπουργό της Τουρκίας, Μπινάλι Γιλντιρίμ, ο οποίος βέβαια άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο για τη διενέργεια περισσότερων διασυνοριακών επιδρομών σε συριακό έδαφος.

Για τον Γιλντιρίμ η επιχείρηση ήτα απόλυτα επιτυχής και γι’ αυτό ολοκληρώνεται. Οποιαδήποτε νέα επιχείρηση ήθελε διοργανώσει η Τουρκία, θα δοθεί νέο όνομα. Σύμφωνα με τους Τούρκους που δεν ανακοίνωσαν ποτέ τον αριθμό των δυνάμεων που έλαβαν μέρος, κατόρθωσαν να καθαρίσουν από αντάρτες μια περιοχή – ζώνη ασφαλείας πλάτους 100 χιλιομέτρων περίπου, απώθησε τους μαχητές του ISIS.

Ακραίες καταστάσεις-Πολεμικές τέχνες και αποκρυφισμός στην Ινδονησία(Pentjak Silat)

Στη συγκεκριμένη περίπτωση ,έχουμε να κάνουμε με πολύ έντονο το θρησκευτικό-αποκρυφιστικό στοιχείο.Αυτά τα βίντεο είναι αν μη τι άλλο σοκαριστικά.

Τα συμπλέγματα...

Τα συμπλέγματα είναι πολύ άτιμο πράγμα.Δεν κρύβονται,είναι πάντα εκεί.Ρίξτε τους τόνους ιδεολογίας,θρησκείας,επιστημονικής γνώσης και θα είναι εκεί.Και θα σβήνουν τα πτυχία,τις γνώσεις,τις θέσεις ,τα πάντα.Και θα αποκαλύπτουν την αληθινή φύση του κατόχου τους.Όσο κι αν επαίρεται,όσο κι αν φουσκώνει,θα μένει μονίμως αυτό που αποκαλύπτουν τα συμπλέγματά του.Ένα μικρό,άθλιο τίποτα.
Γι'αυτό σας λέω.Τα συμπλέγματα είναι άτιμο πράγμα.

Χριστιανική κοινότητα στο Dohuk υιοθετεί ορφανά από τη Μοσούλη

Τον καιρό του Ιβάν του Τρομερού

agiazoni

Κόντογλου Φώτης


Ὁ πολὺς ὁ κόσμος ξέρει μοναχὰ τὰ κακὰ τῶν παπάδων καί, παίρνοντας ἀφορμὴ ἀπὸ κάποιους διεφθαρμένους, σαρώνει γενικὰ ὅσους φορᾶνε ράσο. M' αὐτὸν τὸν τρόπο, κοντὰ στὶς ἄλλες δοκιμασίες ποὺ ὑποφέρουνε οἱ καλοὶ κληρικοί, τραβᾶνε καὶ τὸ μαρτύριο τῆς διαπόμπευσης, πληρώνοντας τὶς ἁμαρτίες ποὺ κάνουνε οἱ ἀνάξιοι συνάδελφοί τους.

Ἔτσι καὶ γιὰ τοὺς κληρικοὺς τῆς παλιᾶς Ρωσίας ἔχουμε τὴν ἰδέα πὼς ἤτανε ὅλοι παληανθρώποι κι' ὑποκριτές, ποὺ βάζανε τὸ ράσο γιὰ νὰ ἐκμεταλλεύωνται τοὺς μουζίκους ἢ καὶ τοὺς ἀφεντάδες, ὅπως ἔκανε ὁ διαβόητος ὁ Ρασπούτιν. Αὐτὴ ὅμως ἡ γνώμη εἶναι ἄδικη, γιατί, ὅπως γίνεται πάντα, ἀνάμεσα στοὺς ἀνάξιους κληρικοὺς τῆς Ρωσίας σταθήκανε καὶ πολλοὶ ἄξιοι ὑπηρέτες τοῦ Χριστοῦ καὶ μάλιστα κάποιοι ποὺ ἁγιάσανε. Αὐτοὶ λάμπουνε σὰν τὰ διαμάντια ποὺ βρίσκονται ἀνακατεμένα μὲ τὰ σκουπίδια. Μὲ τοὺς ἀγῶνες τους, μὲ τὰ μαρτύρια ποὺ περάσανε καρτερικὰ γιὰ τ’ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, μπορέσανε καὶ ἡμερέψανε ἐκεῖνες τὶς ἄγριες ψυχές, ποὺ εἶναι σκληρὲς σὰν τὸν παγωμένο τὸ βοριὰ ποὺ φυσᾶ στοὺς ἔρημους τόπους ποὺ γεννιοῦνται. Αὐτοὶ οἱ ἅγιοι τῆς στέππας σπείρανε σ' αὐτὴ τὸ σπόρο τοῦ Χριστοῦ καὶ μὲ ἀβάσταχτους κόπους "τῆς ἐρήμου τὸ ἄγονον ἐγεώργησαν" καὶ μὲ τὸ παράδειγμα τῆς ζωῆς τους, καθὼς καὶ μὲ τὸ κήρυγμα, μαλακώσανε ἐκεῖνα τὰ ἄγρια καὶ σκληρὰ θηρία, πληρώνοντας συχνὰ μὲ τὴ ζωὴ τους ἐκεῖνες τὶς ψυχὲς ποὺ φέρανε στὸ δρόμο τοῦ Θεοῦ.

Πολλοὶ ἀπ' αὐτοὺς μποροῦνε νὰ ὀνομασθοῦνε Ὁμολογητές, γιατί βασανισθήκανε ἀπὸ σκληροὺς τσάρους, μ' ὅλο ποὺ ἐκεῖνοι οἱ βασιλιάδες ἤτανε χριστιανοί, σὰν τοὺς δικούς μας εἰκονομάχους, ποὺ καταδιώξανε ὅσους ὑπερασπιζόντανε τὴν Ὀρθοδοξία.

Σπάνιες φωτογραφίες του Πεκίνου του 19ου αιώνα

Κινέζοι ηθοποιοί

atimes

Δεν μπορούμε να ξέρουμε τώρα αν ο Ιταλοβρετανός φωτογράφος Felice Beato είχε μια αίσθηση του πόσο σημαντικές είναι οι φωτογραφίες που τράβηξε στο Πεκίνο  για τη διατήρηση της ιστορίας της Κίνας. Ήταν ο πρώτος φωτογράφος που συνέλαβε εικόνες από την έδρα της εξουσίας της Κίνας σε μια στιγμή μνημειωδών και αμετάκλητων αλλαγών.

Το Θερινό Παλάτι υπήρχε για περίπου 700 χρόνια και αντανακλά την άνοδο του κινεζικού πολιτισμού, και τα πολλά πλούτη του. Αλλά ένα μεγάλο μέρος του δεν θα επιβιώσει από την επίθεση που ξεκίνησε από αγγλο-γαλλικά στρατεύματα από τις 6 Οκτωβρίου, 1860, και το κάψιμο και τις λεηλασίες που ακολούθησαν. Αυτό που μένει τώρα είναι μόνο αναμνήσεις, και σπάνιες φωτογραφίες όπως αυτές που λήφθηκαν από τον Beato, και οι οποίες εκτίθενται ως μέρος της έκθεσης από τα αριστουργήματα της πρώιμης κινεζικής φωτογραφίας στη Νέα Υόρκη.

Περισσότερες από 30 φωτογραφίες που ελήφθησαν από τον Beato και τους συγχρόνους του, θα είναι στη διάθεση του κοινού μέχρι τις 20 Μαρτίου και προέρχονται από την ιδιωτική συλλογή του Stephan Loewentheil, ιδρυτή του Καταστήματος   σπάνιου βιβλίου και φωτογραφίας του 19ου αιώνα . Η έκθεση παρουσιάστηκε ως μέρος της εβδομάδας Ασίας στη Νέα Υόρκη.

Ένταση μεταξύ Ινδουιστών και μουσουλμάνων στην Ινδία

atimes
Η κατεδάφιση του τζαμιού  του 16ου αιώνα Babri στην  Ayodhya, που πιστεύεται ότι είναι η γενέτειρα του ινδουιστικού θεού Ram, το 1992, άφησε μια βαθιά πληγή στην ψυχή των Ινδών μουσουλμάνων.

Χαρακτήρισε, επίσης, ένα σημείο καμπής στην ινδική πολιτική, ανοίγοντας το δρόμο για την άνοδο του φιλο-ινδουιστικού Κόμματος Bharatiya Janata (BJP) στο λεγόμενο Χίντι πυρήνα της βόρειο-κεντρικής Ινδίας.

Είκοσι πέντε χρόνια αργότερα, περιπτώσεις που συνδέονται με αυτό το ενοχλητικό περιστατικό - που είχε ως αποτέλεσμα πάνω από 2.000 θανάτους μετά από ταραχές μεταξύ Ινδουιστών και Μουσουλμάνων - εξακολουθούν να βρίσκονται στα εμφανώς αργά δικαστήρια της Ινδίας. Μια τέτοια υπόθεση αφορά το φερόμενο ρόλο που διαδραμάτισαν  μια σειρά από κορυφαίους ηγέτες του BJP, συμπεριλαμβανομένου του πατριάρχη του  κόμματος Λαλ Κρίσνα Advani, στην κατεδάφιση του τζαμιού.

Επίθεση σε Ινδό καθολικό ιερέα στη Μελβούρνη

atimes
Ένας ηλικιωμένος άνδρας συνελήφθη επειδή μαχαίρωσε έναν Ινδό ιερέα κατά τη διάρκεια της λειτουργίας της  Κυριακής σε ένα προάστιο της Μελβούρνης, στην Αυστραλία.

Ο  κατηγορούμενος εισβολέας,που λέγεται ότι είναι γύρω στα 70 , έχει κατηγορηθεί για πρόκληση τραυματισμού στον Πατέρα Tomy Kalathoor Mathew, 48 ετών, ο οποίος δέχεται  θεραπεία για τραυματισμό στο λαιμό από μαχαιριά  στο Νοσοκομείο Northern.

Η ζωή του  δεν απειλείται και ο ιερέας μπορεί να πάρει εξιτήριο σύντομα, σύμφωνα με πηγές του νοσοκομείου.

Η ινδική κυβέρνηση, καθώς και η Καθολική Αρχιεπισκοπή της Μελβούρνης, έχουν καταδικάσει το περιστατικό, το οποίο συνέβη στις 11 το πρωί καθώς  η κυριακάτικη λειτουργία  ήταν έτοιμη να ξεκινήσει στην εκκλησία του Αγίου Ματθαίου στο William St, Fawkner North.

Η κατάκτηση της Σιβηρίας

russia-insider
Η Σιβηρία έγινε μέρος της Ρωσίας με απίστευτη ταχύτητα. Το 1585, τα μέλη της  πρώτης ρωσικής ομάδας που προσπάθησε  να διασχίσει την ευρασιατική ήπειρο έχασαν τη ζωή τους πέρα ​​από τα Ουράλια· μόλις 54 χρόνια αργότερα, όμως, οι Ρώσοι έφθασαν στον Ειρηνικό Ωκεανό.
Η ιστορία των Ρώσων στη Σιβηρία
Η επαφή της Ρωσίας με τους αυτόχθονες πληθυσμούς της Σιβηρίας άρχισε πολύ πριν από τη δύσμοιρη στρατιωτική αποστολή στα Ουράλια. Ο  Laurentian Κώδικας του 14ου αι., ο οποίος είναι η παλαιότερη καταγραφή της ιστορίας της Βόρειας Ρωσίας, αναφέρει τον  Gurat Rogovich από το Νόβγκοροντ που πήγε σε μια αποστολή στα  «εδάφη των Ugra » τον 11ο αιώνα. Σύμφωνα με το ρωσικό ιστορικός Σεργκέι Solovyov, τα«μεγάλο βουνά και τα χάλκινα βήματα»που αναφέρονται στο Codex είναι τα Ουράλια σε μια μεταγενέστερη περίοδο. οι Ushkuiniks -πειρατές πολεμιστές από το Novgorod που ταξίδευαν κατά μήκος των ποταμών σε σκάφη με  επίπεδο πυθμένα  - έκαναν συχνά επιδρομές σε αυτά τα εδάφη.

Η κουρδική σημαία θα κυματίζει στο Κιρκούκ

al-monitor

Το επαρχιακό συμβούλιο του Κιρκούκ ψήφισε την Τρίτη υπέρ της έπαρσης  της σημαίας του Κουρδιστάν πάνστα ω από κυβερνητικά κτίρια. Οι 25 Κούρδοι μέλη του συμβουλίου ψήφισαν υπέρ της πρότασης, ενώ οι 16 Άραβες και Τουρκμένιοι μέλη μποϊκόταραν τη συνεδρίαση. Η απόφαση προκάλεσε μεγαλύτερη ένταση με τη Βαγδάτη, όπου ο εκπρόσωπος του πρωθυπουργού Χάιντερ αλ-Abadi ,Σαάντ αλ-Hadithi , είπε ότι ο νόμος δεν επιτρέπει καμία σημαία, εκτός από την Ιρακινή σε κυβερνητικά κτίρια.

Birth Control - "Gamma Ray"

Ο Στρατηγός Γεώργιος Μανιάκης(11ος αι.)

από το βιβλίο του Αλέξιου Γ. Κ. Σαββίδη

επιμέλεια –διασκευή:  Θάνος Δασκαλοθανάσης

                        vizantinaistorika    

 
                             Kατακτήσεις και υπονόμευση στο Βυζάντιο του 11ου αιώνα

              Δίπλα στους μεγάλους στρατηγούς της Μακεδονικής Δυναστείας  867-1025 ( Νικηφόρος Φωκάς, ο παππούς του αυτοκράτορα Νικηφόρου Φωκά, Ιωάννης Κουρκούας, Λέων Φωκάς,  Νικηφόρος Ουρανός και Νικηφόρος Ξιφίας, ο ναύαρχος Νικήτας Ωορύφας) δικαιούται περίοπτη θέση και ένας επιφανής επίγονος τους: o φημισμένος στρατηγός του πρώτου μισού του 11ου αιώνα Γεώργιος Μανιάκης, κατά  τη διάρκεια της λεγόμενης «Μακεδονικής Παρακμής», δηλαδή της περιόδου των τελευταίων αυτοκρατόρων της Μακεδονικής Δυναστείας (1025-1057), οπότε το Βυζάντιο υπέστη σημαντική συρρίκνωση σε όλα του σχεδόν τα μέτωπα. Ο Μανιάκης άφησε εποχή ως ένας δεύτερος Βελισάριος στα δυο μεγάλα μέτωπα της αυτοκρατορίας, στην Μέση Ανατολή κατά των Αράβων και στη νότιο Ιταλία και Σικελία κατά των Αράβων και των Νορμανδών. Ορθά θεωρείται συνεχιστής της πολεμικής παράδοσης της εποποιίας των Μακεδόνων αυτοκρατόρων της περιόδου 963-1025 (Νικηφόρου Φωκά, Ιωάννη Τσιμισκή, Βασίλειου Βουλγαροκτόνου). Τελικά, όμως η συνεχής υπονόμευσή του από τη βυζαντινή αυλή, ιδιαίτερα εκείνη του απειροπόλεμου αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Θ΄  Μονομάχου, οδήγησε στη συκοφαντική ανάκλησή του στη Βασιλεύουσα, με αποτέλεσμα να εξεγερθεί και να ηγηθεί μεγάλου επαναστατικού κινήματος (1042-1043), που είχε όμως άδοξο τέλος. Αν το κίνημα του πετύχαινε, θα ήταν πολύ διαφορετική η εξέλιξη της βυζαντινής Ιστορίας με το Μανιάκη στον αυτοκρατορικό θρόνο.
           Όταν ο Μανιάκης σκοτώθηκε , ήταν μεταξύ τριάντα και σαράντα ετών. Αν είχε ζήσει,( άσχετα με το αν είχε καταλάβει ή όχι το θρόνο) , θα αποτελούσε , λίγα χρόνια μετά, μια αξιόλογη λύση για να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικότερα οι δυο νέοι μεγάλοι αντίπαλοι της αυτοκρατορίας στην Ανατολή και στη Δύση: οι  Σελτζούκοι Τούρκοι και οι Νορμανδοί. Επιπλέον θα είχε την ευκαιρία να  δράσει και στο βαλκανικό χώρο που μετά από τους Βούλγαρους άρχισαν να γίνονται απειλητικοί και οι Πετσενέγγοι.

Ενώπιον της απανθρωπίας

Κώστας Ε. Τσιρόπουλος

Γνωρίζουμε πως οι αποδεκτές πνευματικές βάσεις της Ευρώπης είναι τρεις: ο αρχαίος ελληνικός στοχασμός, το ρωμαϊκό Δίκαιο και ο Χριστιανισμός. Και το μεν ρωμαϊκό Δίκαιο εξελίχθηκε και απομένει ως σημείο αναφοράς για την νομική σκέψη, ο αρχαίος ελληνικός στοχασμός – αποσυσχετισμένος, δυστυχώς, αρκετά από τη γλώσσα – απομένει μια ολιγοσύχναστη περιοχή μελέτης και σοφίας ως όργανο φωτισμού του ανθρώπου. Και ο χριστιανισμός λειτούργησε, ιδίως από την εποχή του Καρλομάγνου και μετά, όχι μόνο ως όργανο φωτισμού και αληθείας της ανθρώπινης ύπαρξης, αλλά και ως θεμέλιο δόμησης και λειτουργίας των ευρωπαϊκών κρατών, διότι αυτός ουσιαστικά εγέννησε, εγαλούχησε και άνδρωσε τον Ανθρωπισμό – που υπήρξε η μεγάλη, ανεπανάληπτη πρόταση της Ευρώπης προς την Ανθρωπότητα, όχι μόνο ως τρόπος διαλογισμού αλλά ζωής. Η πρόταση αυτή κατέληγε πάντα σε μια συγκλονιστική κατάφαση, την κατάφαση του θανάτου, δηλαδή της εξόδου μας από τον κόσμο αυτό. Για τούτο και ο αυθεντικός ανθρωπισμός υπολόγισε πάντα στον θεμελιακό ορισμό του Πλάτωνος πως η φιλοσοφία – η αυθεντική – είναι σπουδή θανάτου.

 

Εκεί φρονώ πως βρίσκεται το ευγενέστερο μυστήριο του ανθρωπισμού: στη βεβαιότητα πως, όπως εισήλθες, έτσι, έχεις καθήκον να εξέλθεις από τον κόσμο αυτό. Όλα στη ζωή σου είναι ενδεχόμενα, η έξοδός σου από τον κόσμο αυτό αναπότρεπτη. Και όποιος δεν λησμονεί ποτέ την συγκλονιστική, τραγική ετούτη αλήθεια, πλάθει τον εαυτό του και τον βίο του ολόκληρο ως άνθρωπος αληθινός. Ως πλάσμα που εκ γενετής περικλείει το μυστήριο του ιερού.

 

Ξανά κίνδυνος πολέμου στα Βαλκάνια

kathimerini
Ηταν 10 Ιουλίου 1878, όταν στην πόλη Πριζρένη (του σημερινού Κοσόβου) συνήλθαν οι Αλβανοί ηγέτες των πέντε βιλαετίων της δυτικής Βαλκανικής για να διεκδικήσουν την αυτονομία τους, στο πλαίσιο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που είχε αρχίσει ήδη να εμφανίζει συμπτώματα αποσύνθεσης. Το 2014, 136 χρόνια μετά, σε μια κίνηση με ισχυρούς συμβολισμούς, πάλι στην Πριζρένη και στο ίδιο σπίτι που έγινε η ιστορική σύναξη επί Οθωμανών, τα κυβερνητικά συμβούλια της Αλβανίας, υπό τον Εντι Ράμα, και του Κοσόβου, υπό τον Χακίμ Θάτσι, πραγματοποίησαν κοινή συνεδρίαση. Το Κόσοβο είχε αποκτήσει ήδη την ανεξαρτησία του και αθόρυβα ερχόταν «εις σάρκαν μία» με τη μητέρα-πατρίδα.

Ο παράγοντας "Τσετσενία" στη Συρία

al-monitor
Δεδομένου ότι η Ρωσία έχει αυξήσει την παρουσία της στη Μέση Ανατολή, η  Τσετσενία έχει βρεθεί να παίζει ένα σημαντικό ρόλο για τη Μόσχα με πολλούς τρόπους. Όχι μόνο ο ηγέτης της, Ραμζάν Καντίροφ , χρησιμοποιήστε την προσωπική εξουσία και τις επαφές του για να μεταφέρει τα μηνύματα του Κρεμλίνου σε αρκετές περιφερειακές κυβερνήσεις, αλλά και η Τσετσενία έχει βοηθήσει επίσης να μεταφέρει τη  ρωσική επιρροή σε διάφορες καταστάσεις. Η Συρία δεν αποτελεί εξαίρεση. 

Τον Δεκέμβριο, η παρουσία των Τσετσένων μαχητών μεταξύ των ρωσικών στρατευμάτων ήταν το αντικείμενο πολυάριθμων ρεπορτάζ.Ο  Καντίροφ αρχικά αρνήθηκε οποιαδήποτε τέτοια παρουσία , αλλά είπε ότι αν το Κρεμλίνο έδινε την εντολή, τα στρατεύματα που σταθμεύουν στην Τσετσενία θα είναι στην ευχάριστη θέση να πάνε να «καταπολεμήσουν τα αποβράσματα στη Συρία». Τον Ιανουάριο, ο ηγέτης της Τσετσενίας παραδέχθηκε ότι ένα τάγμα στρατιωτικής αστυνομίας που αποτελείται από Τσετσένους ήταν πράγματι στη Συρία, ως μέρος των δυνάμεων του ρωσικού υπουργείου Άμυνας. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, ένα βίντεο είχε διαρρεύσει από τις δυνάμεις - που φέρεται ότι δείχνει περίπου 500 άνδρες - εν αναμονή της αναχώρησης για τη Συρία. Αλλά το πιο σημαντικό, δύο αγγελιοφόροι του Καντίροφ επισκέφθηκαν τη Συρία και συναντήθηκαν με τους στρατιώτες.

Οι μοναδικές αγιογραφίες Palekh

russia-insider
Το παλαιό ρωσικό χωριό  Palekh  βρίσκεται 350 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Μόσχας στο Χρυσό Δακτύλιο. Αντλώντας από ένα μείγμα των στυλ αγιογραφίας των  Fryazh και Stroganov , οι δεξιοτέχνες του Palekh δημιούργησαν το δικό τους μοναδικό τρόπο.Η αγιογραφία του  Palekh άκμασε στις αρχές του 19ου αιώνα. Εικόνες από την περιοχή πουλήθηκαν σε όλη τη Ρωσία και στο εξωτερικό.Οι ζωγράφοι του Palekh ήταν σε ζήτηση στο υψηλότερο επίπεδο. Τους ανατέθηκε να ζωγραφίσουν τους τοίχους του Επιμελητηρίου Granovitaya του Κρεμλίνου, και να αποκαταστήσουν  τις τοιχογραφίες των καθεδρικών ναών του  Κρεμλίνου , τη Μονή Νοβοντέβιτσι, τον καθεδρικό ναό της Λαύρας Αγίας Τριάδας-Αγ.Σεργίου , καθώς και τους καθεδρικούς ναούς και εκκλησίες του Pskov και πολλών άλλων ρωσικών πόλεων.

Οι μουσουλμάνοι φύλακες του Παναγίου Τάφου

al-monitor
Πόλη της Γάζας,  Λωρίδα της Γάζας -Όταν ο μουσουλμάνος ηγέτης  Σαλαντίν ολοκλήρωσε την κατάκτηση  της πόλης της Ιερουσαλήμ το 1187 μ.Χ., μια διαμάχη ξέσπασε μεταξύ των διαφόρων χριστιανικών δογμάτων για τον νόμιμο ιδιοκτήτη του κλειδιού για την Εκκλησία του Παναγίου Τάφου . Αυτό ώθησε τον Σαλαντίν να διατάξει το κλειδί για την εκκλησία να διατηρείτε στην κατοχή της  οικογένειας Ghodayya Hashemite, η οποία κατάγεται από την πόλη της Ιερουσαλήμ στην Παλαιστίνη.

Σύμφωνα με ιστορικές μαρτυρίες, η μουσουλμανική οικογένεια είναι επιφορτισμένη με το κλειδί μετά τη συμφωνία όλων των χριστιανικών δογμάτων εκείνη την εποχή. Από τότε, ένα μέλος της οικογένειας Ghodayya ανοίγει και κλείνει την πόρτα και προστατεύει την εκκλησία κάθε μέρα.

Ο Adib Joudeh al-Husseini al-Ghodayya, ο σημερινός φύλακας του κλειδιού της εκκλησίας και κάτοχος  της σφραγίδας του Παναγίου Τάφου , δήλωσε στο Αλ-Monitor πως ο  Σαλαντίν είχε αναθέσει στους Χριστιανούς τη διασφάλιση της Ιερουσαλήμ, ακολουθώντας το παράδειγμα του Χαλίφη Ομάρ ιμπν αλ-Κατάμπ, ως έναν τρόπο για τη διατήρηση των χριστιανικών θρησκευτικών μνημείων.

Ο Ibn al-Khattab είχε  γράψει μια επιστολή προς τον λαό της Ιερουσαλήμ κατά τη διάρκεια της μουσουλμανικής  κατάκτησης  της πόλης, αναθέτοντας σε αυτούς την προστασία των εκκλησιών και των ιδιοκτησιών τους, απαιτώντας ότι κανείς Εβραίος δεν θα κατοικούσε στην πόλη. Το Σύμφωνο του Ομάρ θεωρείται ως ένα από τα πιο σημαντικά έγγραφα στην ιστορία της Ιερουσαλήμ και της Παλαιστίνης.

Απεβίωσε ο Ahmed Kathrada,στενός συνεργάτης και συναγωνιστής του Ν.Μαντέλα

presstv
Ο γνωστός ακτιβιστής της Νότιας Αφρικής εναντίον του απαρτχάιντ Ahmed Kathrada, φυλακισμένος του Robben Island και ένας από τους πιο στενούς συνεργάτες του Νέλσον Μαντέλα στον αγώνα ενάντια στον  λευκό ζυγό, πέθανε νωρίς την Τρίτη, σε ηλικία 87 ετών.

Ο Kathrada ήταν μεταξύ εκείνων που δικάστηκε και φυλακίστηκε μαζί με τον Μαντέλα στη δίκη της Rivonia το 1964, η οποία τράβηξε την προσοχή όλου του κόσμου και τόνισε το βάρβαρο νομικό σύστημα υπό το καθεστώς του απαρτχάιντ.

Πέθανε στο νοσοκομείο στο Γιοχάνεσμπουργκ μετά από σύντομη ασθένεια μετά από χειρουργική επέμβαση στον εγκέφαλο.

Ο Kathrada πέρασε 26 χρόνια και τρεις μήνες στη φυλακή, 18 εκ των οποίων ήταν στο Robben Island.

Πρώτο ταξίδι χωρίς βίζα για τον Γεωργιανό πρωθυπουργό με προορισμό την Ελλάδα.Η κρίση δεν μπορεί να σβήσει την Αθήνα

interpressnews
Ο πρωθυπουργός Giorgi Kviriashvili θα ταξιδέψει χωρίς βίζα στην Αθήνα, την αρχαία πρωτεύουσα του ευρωπαϊκού πολιτισμού, μαζί με φοιτητές , επιστήμονες και δημοσιογράφους, αύριο. 

Θα ανοίξει ένα συνέδριο για τη Γεωργία από την Ευρώπη προς την Ευρώπη στην Αθήνα, η οποία θα  παρακολουθηθεί από Γεωργιανούς και Έλληνες καθηγητές, φοιτητές και επιστήμονες. Θα έχει, επίσης, συνάντηση με τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, μετά την οποία θα πραγματοποιηθεί κοινή συνέντευξη Τύπου. 

Ο Σεφέρης για τον Μακρυγιάννη

ardin-rixi

Πηγή: Γιώργου Σεφέρη, «Δοκιμές», εκδ. Ίκαρος, Αθήναι 1981 (4).

Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα Αντίβαρο

1 ΤΗΝ ΠΑΛΙΑ συνοικία του Μακρυγιάννη την ξέρουν όλοι οι Αθηναίοι. Τη δράση του αγωνιστή του ’21, του πρωτεργάτη της Γ’ Σεπτεμβρίου και του κατάδικου των στρατοδικείων του Όθωνα, την ξέρουν όσοι μελέτησαν τα χρονικά της Επανάστασης και της βαυαροκρατίας. Είναι όμως λιγοστοί εκείνοι που πρόσεξαν πως ο Μακρυγιάννης μας άφησε ένα πολύ σημαντικό βιβλίο -την ιστορία της ζωής του- ίσως επειδή ήταν ένας αγράμματος.

Τον Μακρυγιάννη των Απομνημονευμάτων τον αγάπησαν πραγματικά μερικοί νέοι που άρχισαν να δημοσιεύουν ύστερα από τη μικρασιατική καταστροφή. Δε νομίζω πως θα γελαστώ πολύ αν προσθέσω πως η φωνή του μπαίνει δειλά και ψιθυριστά στην ελληνική ζωή ανάμεσα στα 1925 και στα 1935. Κι αυτό δεν μπορούσε να φανεί στο πλατύ κοινό. Οι νέοι που μεγάλωσαν στον περασμένο παγκόσμιο πόλεμο και ήταν ακόμη στην ακμή της ηλικίας τους όταν άρχισε η σημερινή κρίση, δεν πρόφτασαν ούτε το έργο τους να ωριμάσουν ούτε να αποκαταστήσουν τη δική τους ιεραρχία πνευματικών αξιών όπως την ήθελαν. Και όμως είναι γνωστό σε όσους ενδιαφέρθηκαν να παρακολουθήσουν τα ελληνικά ρεύματα στα μεσοπολεμικά εκείνα χρόνια, πως με τη μικρασιατική καταστροφή αρχίζει στον τόπο μας μια περίοδος ιδεολογικών ισολογισμών και μετατροπών που μπορεί να παραβληθεί με την περίοδο, της αναμόρφωσης που ακολούθησε τον πόλεμο του ’97. Τις προσπάθειες αυτές τις σκέπασε ή τις ετοιμάζει οξύτερες ο σημερινός αγώνας. Γι’ αυτό και ο Μακρυγιάννης, που βρήκε μια φορά το δρόμο της καρδιάς των νέων, θα πρέπει να περιμένει να καθαρίσει πάλι ο ουρανός για να πάρει τη θέση που του αξίζει.

Αισθάνομαι -και πιστεύω πως το αισθανόσαστε και σεις- ότι με τέτοιες συνθήκες μου είναι δύσκολο, μέσα στο διάστημα μιας σύντομης ομιλίας, να σας πείσω για τη σημασία του βιβλίου του Μακρυγιάννη, ή τουλάχιστο να σας δείξω το μονοπάτι που ακολούθησα για να νιώσω ένα τόσο αγνοημένο έργο. Είμαι, με κάποιον τρόπον, ο πρώτος μάρτυρας που ακούτε για μιαν άγνωστη υπόθεση. Έτσι θα ήθελα να σας παρακαλέσω να προσέξετε χωρίς προκατάληψη τις λίγες περικοπές που θα σας διαβάσω από το κείμενο του Μακρυγιάννη και να μου δώσετε την καλή σας προαίρεση.

Εχθροί και φίλοι

Ω συνετέ άνθρωπε,πρόσεχε ν'απέχεις από τους φίλους εκείνους που έχουν φιλίες με τους οχτρούς σου.

Όταν βλέπεις ότι η φιλονικία κι ο αλληλοσπαραγμός αρχίζει μέσα στο στρατό των οχτρών σου, να 'σαι ήσυχος.Μα αν είναι μονοιασμένοι κι ενωμένοι,τότε φρόντισε για την φυγή σου.

Ο τρόμος ως παράγοντας στρατηγικής

Ο τρόμος παρουσιάζεται συχνά και οφείλεται στο απροσδόκητο.

Στη στρατηγική μεγάλης κλίμακας μπορείτε να τρομοκρατήσετε τον εχθρό όχι μόνο με το θέαμα που παρουσιάζετε στα μάτια του,αλλά και φωνάζοντας,ώστε ο ήχος να κάνει τη μικρή δύναμη να φαίνεται μεγάλη ή με το να τον απειλήσετε ξαφνικά από τα πλάγια χωρίς προειδοποίηση.Όλα αυτά τα πράγματα τρομοκρατούν.Αν εκμεταλλευτείτε τον τρομοκρατημένο ρυθμό του εχθρού,θα νικήσετε εύκολα.

Κάπως έτσι,ξεκίνησε η γνωριμία μου με το heavy metal,περίπου τριάντα χρόνια πριν

Στην πραγματικότητα ήταν με μια "πειρατική" κασέτα του Seventh son of a seventh son των Iron Maiden.To Holy Diver του Dio όμως ήταν η πρώτη κασέτα εταιρείας που αγόρασα τότε!

Με μπακαλιάρο και σκορδαλιά...

para-cosmos
Μπακαλιάρος σκορδαλιά
Εθνική επέτειος,
η Πατρίς στεφανούται  με στέφανον δόξης αμάραντον....
Λόγια του τζούφιου αέρα. Δηλώσεις και γελοιότητες.
Κάποιοι πολιτικοί στις παρελάσεις, μικρόφωνα μπροστά τους και κάμερες αναμεταδίδουν το τίποτα.
Έχω βάλει αποβραδίς τον μπακαλιάρο να ξαλμυρίσει.
Στο Ηράκλειο κάποιος "επιχειρηματίας από τον χώρο της εστίασης"  χρηματοδότησε την κατασκευή και την έπαρση της μεγαλύτερης ελληνικής σημαίας, η οποία φρόντισε να είναι και η μεγαλύτερη του κόσμου! 1.200 τ.μ. Μπήκε στο ρεκόρ Γκίνες, εννοείται! Με τον παρά του ο άνθρωπος...
Κάνει δηλώσεις περιχαρής. Κανάλια πάλι.
Τις αναμεταδίδουν τα δελτία ειδήσεων στις 1, στις 6, στις 9, στις 12.

Ιστορική φωτογραφία στον καθεδρικό ναό της Γεωργίας

interpressnews

Μια ιστορική φωτογραφία τραβήχτηκε στο Μητροπολιτικό Ναό Svetitskhoveli, το οποίο δείχνει τον Καθολικό-Πατριάρχη Ηλία Β, τους κληρικούς και τους ενορίτες μαζί. 

30 αρχιερείς είναι στη φωτογραφία μαζί με τον Πατριάρχη. 

Το ίδιο πράγμα συνέβη 100 χρόνια πριν, το 1917, την ημέρα της αποκατάστασης της αυτοκεφαλίας της Γεωργιανής Εκκλησίας. Ήταν η επιθυμία του Πατριάρχη Ηλία ll να επαναλάβουν την ενέργεια.

Μην απορείς...

Μην απορείς αν ο λόγος κάποιου λογικού ανθρώπου δεν παρατηρήθηκε σε μια συναναστροφή μωρών ανθρώπων.Γιατί ο ήχος του λαγούτου δεν ξεπερνά τον ήχο του τυμπάνου,κι η ευωδία του άμπαρου δεν μπορεί να παραβγεί με τη βαριά αποφορά του σκόρδου.

Σααντί,Γκιουλιστάν,εκδ.Ηριδανός

Γκάντι:Να μην υποχωρούμε στην πλειοψηφία(επανάληψη)

Δεν πιστεύω στο δόγμα του μεγαλύτερου καλού για τον μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων.Για να μιλήσουμε με ωμό τρόπο,αυτό σημαίνει ότι αποδεχόμαστε να θυσιαστούν τα συμφέροντα του 49% των ανθρώπων προς όφελος του 51%.Αυτό το ανελέητο δόγμα έχει βλάψει πάρα πολύ την ανθρωπότητα.Το μοναδικό δόγμα που είναι πραγματικά τίμιο και ανθρωπιστικό είναι εκείνο του μεγαλύτερου καλού για όλους.Αν όμως κάποιος δεν είναι διατεθειμένος να υποβληθεί στις πιο σκληρές θυσίες,δεν μπορεί να το επικαλείται.


Το πεδίο εφαρμογής του κανόνα της πλειοψηφίας είναι περιορισμένο.Δεν πρέπει να υποχωρούμε στην πλειοψηφία παρά μόνο στις λεπτομέρειες.

Το διαχρονικό και οικουμενικό μήνυμα του Μ.Λ.Κινγκ

theafricareport
Αν και μου ήταν γνωστό το όνομα Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ κατά τη διάρκεια της εφηβείας μου στην Αιθιοπία, δεν είχα ποτέ μια πλήρη κατανόηση της συναρπαστικής ιστορίας του ανθρώπου ή του επιπέδου του μεγαλείου του. Αυτή η κατανόηση ήρθε κατά τη διάρκεια των προπτυχιακών μου χρόνων σε ένα αμερικανικό κολέγιο.

Ως νεαρός φοιτητής που πάντα ενδιαφερόμουν για την τέχνη της γραφής, αποφάσισα να πάρω όσα περισσότερα μαθήματα λογοτεχνίας μπορούσα. Ένα μάθημα επικεντρωνόταν στις μορφές της σύνθεσης.

Ένα από τα σχολικά βιβλία που έχουν γραφτεί για το συγκεκριμένο μάθημα παρουσιάζει στους αναγνώστες διαφορετικά στυλ γραφής και τα είδη της αγγλικής γλώσσας. Απόλαυσα κάθε δοκίμιο σε αυτό το βιβλίο, αλλά ένα ξεχώρισε: «Γράμμα από την φυλακή του Μπέρμιγχαμ» από τον Δρ Κινγκ.
Θυμάμαι ακόμα το εκπληκτικό αποτέλεσμα που είχε η επιστολή του 1963 για μένα, όταν τη διάβασα για πρώτη φορά. Ήταν ένα αποκαλυπτικό έγγραφο  όπου απεικονίζονταν ο πόνος, η ταπείνωση και ο αγώνας που οι Αφροαμερικανοί έπρεπε να υπομείνουν για την επίτευξη της δικαιοσύνης, της ισότητας και των δικαιωμάτων τους. Δεν είχα ιδέα!

Αναγέννηση

vimaorthodoxias
Θα ήθελα να δώσω ένα μικρό παράδειγμα ποιμαντικής δραστηριότητας. Εμείς έχουμε ένα μικρό μετόχι στην Νέα Υόρκη. Βρίσκεται σε μία πολύ φτωχή συνοικία της πόλης όπου ζουν κυρίως ισπανόφωνοι και μαύροι: Παντού ναρκωτικά, αλκοόλ, άστεγοι. Πίστευω πως πάνω από τους μισούς κατοίκους της περιοχής ζουν από τα επιδόματα του κράτους.


Για τους εφήβους της περιοχής το να γεννήσεις ένα παιδί στα 14-15 σου χρόνια είναι λόγος να υπερηφανεύεσαι. Όχι να το φροντίζεις,απλώς να το γεννήσεις. Γι αυτό πολλοί λίγοι ατενίζουν το μέλλον με κάποια προοπτική. Σε κάθε δεύτερη γωνία θα βρεις μία καθολική ή προτεσταντική εκκλησία, μία συναγωγη, αλλά όλες είναι άδειες.

Μπροστά από το οίκημά μας βρίσκεται ένα βαθούλωμα, το οποίο εμείς ονομάζουμε »πηγάδι». Χρησιμεύει για να κατέβεις σ’ένα υπόγειο μέρος. Μία φορά, μέσα Φεβρουαρίου ήταν, έριχνε χιονόνερο και έκανε κρύο. Ξαφνικά ανάμεσα στους κάδους των σκουπιδιών, που επίσης βρίσκονται σε αυτό το βαθούλωμα, άκουσα ένα θόρυβο. Σκέφτηκα πως κάποιος ζητιάνος ψάχνει μέσα στους κάδους άδεια μπουκάλια και όπως συνήθως γίνονταν, θα πέταγε τα σκουπίδια έξω από την πόρτα μας. Αυτό δεν ήθελα να το επιτρέψω.

Ανοίγοντας την πόρτα είδα έναν άνθρωπο με ασιατικά χαρακτηριστικά…

Εκλογές στη Βουλγαρία υπό τη σκιά της Τουρκίας

militaire
Εκλογές σήμερα στη Βουλγαρία με την ένταση στις σχέσεις Σόφιας και Άγκυρας να έχει κλιμακωθεί τις τελευταίες ειδικά μέρες.

Όπως επισημαίνει ο Σταύρος Τζίμας σε ρεπορτάζ του για το ΑΠΕ “ανεξαρτήτως αποτελέσματος της, οι σημερινές εκλογές θα καταγραφούν ως μια εσωτερική διαδικασία, η οποία τραυμάτισε τις σχέσεις των δυο χωρών που τα τελευταία χρόνια κινούνται σε εύκρατο κλίμα, με αποκορύφωμα την άψογη συνεννόηση και συνεργασία στην προσφυγική κρίση.

Με την «σκιά του  Ερντογάν», λοιπόν, να  πλανάται πάνω από την κάλπη, οι Βούλγαροι ψηφοφόροι καλούνται να επιλέξουν μεταξύ δέκα εφτά πολιτικών κομμάτων και εννέα συνασπισμών απαρτιζόμενων από μικρότερους κομματικούς σχηματισμούς και οργανώσεις…

Η σημερινή προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία είναι πρόωρη και ήλθε ως επακόλουθο της παραίτησης της κυβέρνησης του κεντροδεξιού συνασπισμού με κορμό το κόμμα GERB του Μπόϊκο Μπορίσοφ, μετά την ήττα της υποψήφιάς του στις εκλογές για την προεδρία της Δημοκρατίας, πέρυσι.

100 χρόνια από την αποκατάσταση του αυτοκέφαλου της Γεωργιανής Εκκλησίας

georgianjournal
Η 25η Μαρτίου είναι μια ιστορική ημέρα, δεδομένου ότι σηματοδοτεί την αποκατάσταση της αυτοκεφαλίας της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Γεωργίας. Με την ευκαιρία της  100ης επετείου της αποκατάστασης της αυτοκεφαλίας, ο Καθολικός-Πατριάρχης Πάσης Γεωργίας Ηλίας II πραγματοποίησε μια ειδική ακολουθία στον καθεδρικό ναό Svetitskhoveli, στην πόλη της Mtskheta. Υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι και δημόσια πρόσωπα παρακολουθήσαν την θρησκευτική τελετή στον καθεδρικό ναό που χτίστηκε τον 4ο αιώνα. Στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Γεωργίας παραχωρήθηκε αυτονομία από την Αντιόχεια το 457 μ.Χ., αλλά το 1811 καταργήθηκε  από τη ρωσική αυτοκρατορία.

Τα ελληνικά τακτικά στρατεύματα υπό τον Φαβιέρο

defence-point

Τον Φεβρουάριο του 1825 ο Ιμπραήμ πασάς της Αιγύπτου αποβίβασε ανενόχλητος τις δυνάμεις του στην Πελοπόννησο. Τα τακτικά του στρατεύματα, εκπαιδευμένα με βάση το τακτικό δόγμα του Γαλλικού Στρατού, επικράτησαν χωρίς δυσκολία των διχασμένων Ελλήνων. Στο Μανιάκι οι λίγοι ήρωες του Παπαφλέσσα σφαγιάστηκαν χωρίς πρακτικό αντίκρισμα.

Η κυβέρνηση του Γ. Κουντουριώτη, θορυβημένη από την ακατάσχετη προέλαση του Ιμπραήμ, αποφάσισε την ενίσχυση του τακτικού στρατού, του μόνου ικανού να αντιμετωπίσει, επί ίσοις όροις, τις δυνάμεις του Αιγύπτιου δυνάστη. Για τον σκοπό αυτό ψηφίστηκε, στις 10 Μαΐου 1825, ο υπ’ αριθμόν 14 “Περί Απογραφικής Στρατολογίας” νόμος.

Με συγκεκριμένο νομοθέτημα καθοριζόταν το όριο ηλικίας των στρατευσίμων καθώς και ο τρόπος στρατολόγησής τους. Ανά 100 κατοίκους θα κληρωνόταν να υπηρετήσει στον στρατό ένας στρατεύσιμος. Η διάρκεια της θητείας οριζόταν σε τρία έτη.

“Αρχηγός των Τακτικών Στρατευμάτων της Ελλάδος” τοποθετήθηκε, με απόφαση της κυβέρνησης, ο Γάλλος συνταγματάρχης Κάρολος Φαβιέρος (Charles Fabvier). O Φαβιέρος ήταν επίσης βετεράνος των Ναπολεόντειων Πολέμων, ένας εξαιρετικά έμπειρος, γενναίος και ακριβοδίκαιος αξιωματικός. Την 30η Ιουλίου 1825 ο Φαβιέρος ανέλαβε επίσημα τη διοίκηση του τακτικού από τον Π. Ρόδιο. Από την ημέρα αυτή άρχισε η χρυσή περίοδος του τακτικού.

Ο Φαβιέρος ανέπτυξε αμέσως μεγάλη δραστηριότητα, τόσο στο επίπεδο της οργάνωσης του στρατού, όσο και στον τομέα εμπέδωσης της πειθαρχίας. Στρατολόγοι αξιωματικοί και υπαξιωματικοί περιόδευσαν τις ελεύθερες περιοχές συγκεντρώνοντας άνδρες. Τότε συγκροτήθηκε, υπό τον Γάλλο επίλαρχο Ρενιώλ και τμήμα τακτικού ιππικού. Επίσης συγκροτήθηκαν μικρή επιτελική υπηρεσία και στρατιωτική μουσική, ενώ ανασυγκροτήθηκε και ο λόχος πυροβολιστών.

Κλήρος και '21

aktines
Πρωτοπρ. Γεώργιος Δ. Μεταλληνός
Ένα από τα φοβερότερα ανοσιουργήματα στο χώρο της Ιστορίας-αυτόχρημα αναιρετικό της ιστορικής επιστήμης- είναι η ιδεολογική ερμηνεία και χρήση των ιστορικών δεδομένων. Τότε ο Ιστορικός δεν κάνει επιστήμη (απροκατάληπτη δηλαδή και ελεύθερη έρευνα), αλλά πολιτική. 

Ένα δε από τα ιστορικά γεγονότα, πρωταρχικής για τον Ελληνισμό σημασίας, που δεινοπαθεί ιδιαίτερα από την ιδεολογικοποιημένη ιστορία, είναι το 1821, ή Μεγάλη Επανάσταση του Ελληνικού Γένους/Έθνους και ο αληθινός χαρακτήρας της. Το '21 σηματοδοτεί την αρχή του Ελληνικού Κράτους και γι' αυτό όλες oι ιδεολογίες ζητούν να το παρουσιάσουν ως δικό τους, να σφετερισθούν τη δόξα του.
Μια ομάδα ερευνητών προσεγγίζουν το '21 με ένα πνεύμα αμφισβητήσεως και διάθεση απορριπτική για κοινωνικές ομάδες, που καταλέγονται στους συντελεστές του. Γι' αυτούς το '21 είναι "σημείον αντιλεγόμενον (Λουκ.2,34) και ζητούν την απομύθευσή του, στα πλαίσια του γνωστού αιτήματος "να ξαναγραφεί η ιστορία". Διατυπώθηκαν μάλιστα θέσεις, που επαναλαμβάνονται αυτούσιες από τους συνεχιστές τους, ιδιαίτερα στο χώρο της παιδείας και της ανεύθυνης (υπάρχει και τέτοια) δημοσιογραφίας.
Κυρίως πολεμείται η θέση του "ανωτέρου" (λεγομένου) Κλήρου(1) στον Αγώνα και αμφισβητείται γενικότερα ο ρόλος του Ράσου σ' αυτόν. 

Η εικόνα του Ευαγγελισμού

isagiastriados
Α) Ο αρχάγγελος Γαβριήλ
Στην εικόνα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου ο αρχάγγελος Γαβριήλ, ο «πρωτοστάτης άγγελος», ο αγγελιοφόρος του Θεού, φέρνει  στην αγνή κόρη της Ναζαρέτ το χαρμόσυνο μήνυμα. Η στάση του σώματός του, εκφράζει τη χαρά που έφερε το άγγελμά του.
Παρόλο που ο αρχάγγελος βρίσκεται στο έδαφος, παρουσιάζεται με ορμή κίνησης, όπως άλλωστε μαρτυρεί το άνοιγμα των ποδιών του. Στον Ευαγγελισμό της Μονής Δαφνίου η στάση του αγγέλου δίνει με αριστουργηματικό τρόπο την εντύπωση πως η πτήση του δεν έχει τελειώσει, καθώς μιλάει στη Θεοτόκο. Ο Γαβριήλ με το αριστερό του χέρι κρατεί σκήπτρο, που συμβολίζει τον αγγελιοφόρο και όχι κρίνο, όπως μάς έχει συνηθίσει η δυτική ζωγραφική. Το δεξί του χέρι απλώνεται με βίαιη κίνηση προς τη Θεοτόκο σε σχήμα ομιλίας. Βόα σ’ αυτήν κατά το γνωστό τροπάριο «ποιον σοι εγκώμιον προσαγάγω επάξιον; τι δε ονομάσω σε; απορώ και εξίσταμαι. Διο, ως προσετάγην (=διατάχτηκα), βοώ σοι, Χαίρε η Κεχαριτωμένη».

Έλεος

Anthony Bloom (Metropolitan of Sourozh (1914- 2003))



Στὸ σημερινὸ Εὐαγγέλιο, ὅπως καὶ σὲ ἄλλα σημεῖα τῆς Καινῆς Διαθήκης, βλέπουμε νὰ ἔρχονται ἢ νὰ φέρνουν στὸν Κύριο ἄνδρες, γυναῖκες καὶ παιδιὰ μὲ τὴν ἐλπίδα τῆς ἰάσης – τῆς ἴασης ἀπὸ σωματικὲς ἀσθένειες, ἀπὸ τὴν δυστυχία, ἀπὸ τὸν πόνο, τὴν ἀγωνία τῆς ζωῆς. Καὶ κάθε φορὰ ὁ Χριστὸς τοὺς λέει, «Πιστεύεις ὅτι μπορῶ νὰ τὸ κάνω αὐτό; » Καὶ σ’ αὐτὴν τὴν περίπτωση, ὁ ἄνδρας ποὺ ρωτήθηκε ἀπὸ τὸν Κύριο ἂν πιστεύει σὲ σχέση μὲ τὸν ἀσθενὴ υἱὸ του εἶπε, «Πιστεύω, Κύριε, βοήθει μοι τῇ ἀπιστίᾳ μου». Ἀλλὰ ἐὰν πιστεύουμε ὅτι ὁ Χριστὸς ὁ Κύριός μας ἔχει τὴ δύναμη νὰ σώσει, ὑπάρχει κάτι περισσότερο σὲ αὐτό. Ἐπειδὴ εἶναι ἀναμενόμενο νὰ πιστέψουμε ὄχι μόνο στὴν Θεϊκὴ δύναμη, ἀλλὰ στὴν Θεϊκὴ συμπόνια.

Οι συνθήκες πριν την Επανάσταση

ardin-rixi

Το γεωπολιτικό τοπίο λίγο πριν την έκρηξη της Ελληνικής Επανάστασης

 και τα σχέδια της Φιλικής Εταιρείας

Του Χρόνη Βάρσου, Φιλολόγου-ιστορικού ερευνητή

Μέσα σε συνθήκες ραγδαίας πνευματικής, οικονομικής και δημογραφικής ανάπτυξης του σκλαβωμένου γένους όλη την εκατονταετία 1715-1821, παράλληλα με την απόκτηση πλούσιας επαναστατικής και πολεμικής εμπειρίας (λόγω των δεκάδων κινημάτων και εξεγέρσεων, ιδίως την περίοδο 1770-1821), αυτοπεποίθησης αλλά και το διάχυτο αίσθημα απογοήτευσης και απόλυτης διάψευσης των ελπίδων για βοήθεια από ξένες δυνάμεις, δημιουργήθηκε η Φιλική Εταιρεία στην Οδησσό της Ρωσίας στις 14 Σεπτεμβρίου 1814, που ανέλαβε να συντονίσει όλο τον υπόδουλο ελληνισμό με στόχο την απελευθέρωση του γένους. Η ανάπτυξη της Φιλικής ενώ παρέμενε στάσιμη μέχρι το 1817, εξελίχθηκε ταχύτατα μετά την εγκατάστασή της στην Κωνσταντινούπολη το 1818. Το μεγάλο μυστικό δεν μπορούσε πλέον να κρυφτεί και έπρεπε να παρθούν αποφάσεις για τον τόπο και το χρόνο έναρξης της επανάστασης.

Πίνακας εμπνευσμένος από την πολιορκία της Βιέννης

Οι συνθήκες ήταν φαινομενικά υπέρ των Ελλήνων. Η οθωμανική αυτοκρατορία στις αρχές του 19ου αιώνα εισερχόταν, ανεπιστρεπτί, σε μια περίοδο έντονης παρακμής, αντιμετωπίζοντας την σε βάρος της ανατροπή των ισορροπιών στα βαλκάνια και την ανατολική Μεσόγειο καθώς και την εξόφθαλμη οικονομική, τεχνολογική και στρατιωτική υστέρηση έναντι των Ρώσων και των δυτικών ανταγωνιστών της. Την εντυπωσιακή ισχύ και εδαφική επέκταση της αρχικής περιόδου 1421-1683, ακολούθησαν, ιδίως μετά την ήττα στη δεύτερη πολιορκία της Βιέννης (1683), συνεχείς ατυχείς, μακροχρόνιοι και φθοροποιοί πόλεμοι με Βενετούς, Ρώσους, Αυστριακούς και Πέρσες όλο το προηγούμενο της επανάστασης διάστημα (1683-1812), με συνέπεια τεράστια οικονομικά προβλήματα, αναταραχές και εσωστρέφεια, ιδίως στα χρόνια του σουλτάνου Σελήμ Γ΄ (1789-1807).

Τα όπλα της Απελευθέρωσης

militaire

Με τι όπλα πολέμησαν οι Έλληνες στον Αγώνα του 1821; Πόσο καλά ήταν ή δεν ήταν εξοπλισμένοι; Από που προήλθε ο οπλισμός τους; Τι ρόλο έπαιζε κάθε όπλο στη μάχη; Ποια ήταν τα αγαπημένα όπλα των Οπλαρχηγών Αγωνιστών του 1821 ;
Το πρώτο και μεγαλύτερο όπλο ήταν οι άνθρωποι που πολέμησαν. Η αποφασιστικότητά τους και η θέλησή τους να απελευθερωθούν. Κανείς δεν σκέφτηκε ούτε πόσα ,ούτε πόσο καλά όπλα είχαν στα χέρια τους. Η ψυχή πρώτα απ΄ όλα και το μυαλό αμέσως μετά ήταν αυτά που οδήγησαν στον Ξεσηκωμό ,στη νίκη και στην Απελευθέρωση.Αυτά νίκησαν το φόβο
Δυο άνθρωποι που σήμερα  “ζουν” μ΄ αυτά τα όπλα του Αγώνα,μιλούν και τα παρουσιάζουν στο Militaire.gr.
Ο Συνταγματάρχης Γιώργος Σκαλτσογιάννης Ιστορικός του Πολεμικού Μουσείου και ο Θανάσης Μαριολόπουλος Συντηρητής των Όπλων του Αγώνα που φιλοξενούνται στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών

Πετρολούκας Χαλκιάς:Ο τελευταίος(;) βιρτουόζος

antifono
O Πετρολούκας Χαλκιάς δεν έχει τελειώσει το σχολείο, αλλά ξέρει ότι το κλαρίνο είναι ο απόγονος του αρχαίου αυλού, που έχει μέσα του όλα τα συναισθήματα του ανθρώπου.



Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Δελβινάκι Ιωαννίνων το 1934 και όταν ξέσπασε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος περάσαμε όλα τα κακά, τα πάνδεινα. Τα θυμάμαι όλα, γιατί ήμουν 6 χρονών. Ότι βγήκαμε από το σπίτι μας όταν πέρασαν τη μεθόριο της Αλβανίας οι Ιταλοί, ότι μας είπαν να ξαναγυρίσουμε στα χωριά μας, τα πτώματα στον δρόμο, άλλα από δω, άλλα από κει, αυτοκίνητα αναποδογυρισμένα, τη μεγάλη πείνα του '41. Με έπαιρνε η γιαγιά, περνούσαμε στην Αλβανία και διακόνευε ψωμί. Έλεγε «το παιδί θα μου πεθάνει, δεν έχουμε να φάμε» και μας έδιναν ξεροκόμματα. Έτσι ζήσαμε. Θυμάμαι τότε που μπήκαν οι Γερμανοί στο χωριό, σκότωσαν ανθρώπους κι έκαψαν σπίτια – μεγάλο κακό. Μας έλεγαν να φύγουμε τα γυναικόπαιδα και να πάμε στα Ζαγόρια, γιατί πίστευαν πως δεν θα πήγαιναν εκεί οι Γερμανοί, αλλά δεν το κάναμε.

Το '45 έγινε ο Εμφύλιος, με τον οποίο περάσαμε χειρότερα. Δεν έφτανε η πείνα, είχαμε και τον πόλεμο μεταξύ μας. Τη μία μέρα ερχόταν ο ελληνικός στρατός κι έλεγε «μη φοβάστε», την άλλη μέρα έρχονταν οι αντάρτες. Ο πατέρας μου τότε ήταν ακόμα στρατιώτης – «γεροσοφούληδες» τους λέγανε. Φύγαμε ανταρτόπληκτοι και πήγαμε στα Γιάννενα.

H Εκκλησία ανοίγεται σημαίνει...

isagiastriados

Μητροπολίτη Ἀλεξανδρουπόλεως Ἀνθίμου

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μόνο ὅταν ἀνοίγεται, μόνο τότε εἶναι καὶ Ὀρθόδοξη εἶναι καὶ Ἐκκλησία! Τί θὰ πεῖ "ἀνοίγεται ἡ Ἐκκλησία";
Θὰ πεῖ, νὰ διδαχθοῦμε σωστὰ τὴν Πίστη μας, τὸ Εὐαγγέλιο καὶ τὴν Παράδοσή μας.
Θὰ πεῖ, νὰ προσευχόμαστε σωστὰ γιὰ ὅλους καὶ γιὰ ὅλα.
Θὰ πεῖ, νὰ ἀνοίξουμε τὶς καρδιές μας.
Νὰ πάψουμε τὶς διγλωσσίες καὶ νὰ συνομιλήσουμε μὲ ὅλους.

Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου

agiazoni

Βασίλειος Μπακογιάννης (Ἀρχιμανδρίτης)


Πέρασαν περίπου ἔξι μῆνες ἀπό τότε πού ἡ Μαρία ἐγκαταστάθηκε στήν Ναζαρέτ στό σπίτι τοῦ Ἰωσήφ. Φαίνεται πώς στό διάστημα αὐτό εἶχε παλαιωθεῖ τό «καταπέτασμα» τοῦ ναοῦ . Καί ἔπρεπε νά ἀντικατασταθεῖ. Τό ἱερώτατο αὐτό σκεῦος δέν μποροῦσε νά προέλθει ἀπό ἀκάθαρτα χέρια. Ἔπρεπε νά «βγεῖ» ἀπό χέρια ἀμίαντα καί καθαρά. 

Ὁ ἀρχιερέας Ζαχαρίας διέταξε νά φέρουν στό ναό τίς ἀμίαντες παρθένες ἀπό τήν φυλή Δαυίδ. Ἔδωσε ξεχωριστή ἐντολή νά φέρουν ἀπό τήν Ναζαρέτ τήν παρθένο Μαριάμ. Εἶχαν ἤδη συγκεντρωθεῖ ἑπτά Παρθένες. Ἔβαλαν κλῆρο. Καί ὁ κλῆρος «ἔπεσε» στήν Μαριάμ. 

Ἡ Μαριάμ πῆρε τά «ὑλικά», τόν χρυσό, τόν ἀμίαντο, τήν βύσσον, τό σηρικόν, τόν ὑάκινθον, τό κόκκινον καί τήν πορφύραν, γύρισε σπίτι της στή Ναζαρέτ καί «ἔγνεθε», ἔφτιαχνε τό ὕφασμα τοῦ καταπετάσματος. 

Τα πολλά λόγια

Αυτός που έχει μεγάλη γλώσσα συνήθως έχει μικρή δύναμη.

Δεν μπορείτε να λιώσετε ούτε  ένα κουνούπι μόνο με τα λόγια.

Παροιμίες του Καυκάσου(abkhazworld)

Περί Φιλοκαλίας

agiazoni

Λουδοβῖκος Νικόλαος (Πρεσβύτερος)



Σέ περιόδους μεγάλων κρίσεων στούς λαούς, ἡ κύρια ἐργασία τοῦ διανοούμενου ὀφείλει νά εἶναι ἡ ἀνάδειξη ἐκείνων τῶν στοιχείων τοῦ πολιτισμοῦ καί τῶν παραδόσεων πού μποροῦν νά βοηθήσουν στήν ἀνάταξη τῆς συλλογικῆς κατάθλιψης καί τήν ἀναζωπύρωση τῶν ἑστιῶν δημιουργικῆς δράσης.

Αὐτό ἀκριβῶς ἔκαναν αἴφνης ἄνθρωποι σάν τόν Χέγκελ ἤ τόν Γιάσπερς σέ ἀντίστοιχα πολύ δύσκολες στιγμές τοῦ ἔθνους τους. Ἄλλωστε τό νά κατηγορεῖ ἡ Ἰνδία τόν ἰνδουισμό ἤ τό Ἰράκ τόν μουσουλμανισμό γιά τίς κακοτυχίες τους, αὐτό μόνο σέ βαθύτερη παρακμή, λόγω ἀπελπισίας, θά μποροῦσε νά ὁδηγήσει. Σέ στιγμές κρίσης, λοιπόν, ἀναζητοῦμε καταρχήν τά στοιχεῖα ἐκεῖνα πού ἐπιτρέπουν τήν ἀναγέννηση καί τήν ἐλπίδα. Ἄραγε αὐτό εἶναι πού κάνει ὁ Στέλιος Ράμφος μέ τό τελευταῖο του βιβλίο, ὅσο καί μέ τό μπαράζ τῶν συνεντεύξεων ποῦ ἀκολούθησε;

Στήν εἰκοσαετία πού διδάσκω στήν τριτοβάθμια θεολογική ἐκπαίδευση, στήν Ἑλλάδα καί στό ἐξωτερικό, ἔχω συναντήσει μόλις δύο ἤ τρεῖς ἀνθρώπους πού ἔχουν διαβάσει ὁλόκληρη τή Φιλοκαλία. Τό βιβλίο αὐτό, πού δημιουργήθηκε ἀπό μοναχούς γιά μοναχούς, ἐκδόθηκε μετά τό '60 στήν Ἑλλάδα καί διαβάστηκε γενικῶς ἐλάχιστα. Τό πρόβλημα ὡστόσο εἶναι πώς τό περιεχόμενό του ἐλάχιστα ταυτίζεται μέ αὐτό πού προτείνει ὁ Ράμφος. 

Εκκλησία και πολιτική της αλήθειας

-Η Εκκλησία δεν ασχολείται μόνο με την προσευχή.Ασχολείται ,ή πρέπει να ασχολείται,με ο,τιδήποτε απασχολεί τους πιστούς.Οπότε,ναι ,ασχολείται και με την πολιτική.Από την εποχή των Προφητών ακόμα.Από την εποχή που ο Αγ.Ιωάννης ο Χρυσόστομος τα έβαζε με την Αυτοκράτειρα επειδή έκλεψε το κτήμα μιας χήρας.Όταν προετοίμαζε πνευματικά την Επανάσταση του '21 και πάει λέγοντας.

-Για να ασκήσει λοιπόν και αυτό το έργο της θα πρέπει να είναι σε ίσες αποστάσεις από κόμματα,παρατάξεις και διάφορα άλλα δυτικότροπα που μας έχουν φορτώσει οι Διαφωτιστάδες από την απελευθέρωση και μετά.Δεν μπορείς να έχεις κομματικές προτιμήσεις.

-Οι Προφήτες μίλαγαν για κοινωνική δικαιοσύνη και λατρευτική ορθότητα και σήκωναν το ανάστημά τους στους βασιλιάδες και τους αρχιερείς ρισκάροντας τη ζωή τους. Δεν ήταν διπλωμάτες.Η διπλωματία δεν ταιριάζει στην Εκκλησία.Όταν η Εκκλησία καταφεύγει στη διπλωματία έχει ήδη αποτύχει.

Θεολογία ελευθερίας

+ Πρωτοπρ. Γεώργιος Δ. Μεταλληνός

Δρ Θ. - Dr. Phil, Καθηγ. Παν/μίου Αθηνών

oodegr

1. Επαναστατική ιδεολογία και θεολογία

Στους χριστιανικούς πληθυσμούς του Τρίτου Κόσμου (Ν. Αμερική και Αφρική) συνδέθηκε στον αιώνα μας ο αγώνας εναντίον της αποικιοκρατίας και των συνεπειών της με μια επαναστατική θεολογία, η οποία μπορεί να συνοψισθεί στις ακόλουθες θέσεις: Η έλευση της βασιλείας του Θεού συμβαδίζει με την πρόοδο της κοινωνικής δικαιοσύνης στη γη, εξασφαλιζόμενη με την ενεργό συμμετοχή των Χριστιανών στα απελευθερωτικά και επαναστατικά κινήματα του Τρίτου Κόσμου. Η θεολογία αυτή, όπως δηλώνεται και από τα ονόματά της («θεολογία της απελευθερώσεως» στη Ν. Αμερική· «της επαναστάσεως» ή «μαύρη θεολογία» στην Αφρική· «θεολογία των πτωχών»)[1], έχει αυτόχρημα επαναστατικό χαρακτήρα. Αυτό σημαίνει, ότι η χριστιανική θεολογία των περιοχών αυτών έγινε επαναστατική, ενώ η επανάσταση προσέλαβε θεολογικό περιεχόμενο. Οι σαφείς αντιφεουδαρχικές και αντικαπιταλιστικές τάσεις των κινημάτων αυτών τα φέρουν βέβαια, κοντά στη μαρξιστική ιδεολογία. Είναι όμως ρητή και ευδιάκριτη η αποστασιοποίησή τους από την υλιστική μαρξιστική θεωρία[2]. Η κίνηση αυτή υποστασιώνει συγκεκριμένα τη σύγκρουση ανάμεσα στη «θεολογία της τάξεως» (Ordnung)[3], εκπροσωπούμενη από τα πολιτικά και εκκλησιαστικά κέντρα εξαρτήσεως, και τη θεολογία της επαναστατικής αλλαγής, που διεκδικεί για τους Λαούς του Τρίτου Κόσμου ελευθερία σε κάθε επίπεδο: προσωπικό, κοινωνικό, πολιτικό και εθνικό.

Στάθης-Εθνική επέτειος μέρος 3ο και φαρμακερό:Μαθήματα για το Βυζάντιο

enikos.gr

 (Συνέχεια από τα δύο προηγούμενα) Πώς λοιπόν γεννήθηκε και πότε αυτή η αντιστασιακή ιδιοπροσωπία; Η πρώτη άλωση της Πόλης προκάλεσε έναν ιστορικό κλονισμό στο στερεότυπο της θεϊκής τάξης στον κόσμο - μέσω της βασιλείας των Ρωμαίων. Για τον βυζαντινό άνθρωπο ο κόσμος άλλαξε δραματικά εν μία νυκτί. Οι γεωπολιτικές αλλαγές δεν ήταν πια «επεισόδια» τα οποία μπορούσε να (δια)χειρίζεται η Πόλη, όπως έκανε ανά τους αιώνες (σ.σ.: μια κλίμακα πολύ διαφορετική από τις δεκαετίες).

Το κολοσσιαίο γεγονός της Αλωσης, η αντίθεση με τους Λατίνους (αυτούς τους «αγροίκους Ρωμαίους της Δύσης») οδήγησε τη βυζαντινή ελίτ στην αναζήτηση διακριτικής ταυτότητας - στην αναζήτηση της ρίζας του λαού. Η ανάκτηση της Πόλης επέτεινε αυτήν τη διαδικασία - ο διμέτωπος αγώνας με τους Λατίνους και τους Σελτζούκους (στη συνέχεια Οθωμανούς) διαμόρφωσε τους νέους προσδιορισμούς για το Γένος, μέσα απ’ αυτό που η Δύση σήμερα ονομάζει «Πρώιμη Βυζαντινή Αναγέννηση» (13ος-15ος αιώνες). Και που η έναρξή της ιχνηλατείται ήδη από την εποχή των Κομνηνών (πάνω στο υπόβαθρο που δημιούργησε η χειμαρρώδης επιστροφή των ελληνικών γραμμάτων κατά την εποχή των Μακεδόνων).

Γιατί όμως οι Ελληνες, οι Γραικοί, οι Ρωμιοί (οι Βυζαντινοί, όπως τους ονομάζουμε σήμερα) δεν αποδέχθηκαν τα αποτελέσματα του 1204; Γιατί δεν προσαρμόσθηκαν στο νέο πολιτικό-οικονομικό-κοινωνικό περιβάλλον, όπως πολλοί άλλοι λαοί έκαναν τις ρευστές εκείνες εποχές; Γιατί δεν έκαναν το ίδιο το 1453; Διότι

οι Ελληνες αποστρέφονταν την τυραννία και αποζητούσαν την κατά το δυνατόν δίκαιη διακυβέρνηση, διακατέχονταν από ένα έντονο κοινό περί δικαίου αίσθημα, όπως και σήμερα (δείτε την ελληνική λογοτεχνία, δημοτική και λόγια, κατά τους Μέσους χρόνους).

Πώς συνέβη αυτό; Είχε να κάνει με τον αρχαίο τρόπο ζωής, τη δημοκρατία, τη φιλοσοφία και την ηθική; Μόνον εμμέσως, και μόνον στον βαθμό που κάποια τέτοια στοιχεία είχαν ενσωματωθεί στην (αρχική) διαμόρφωση της Ορθοδοξίας (4ος-6ος αιώνες). Αυτό που κυρίως καθόρισε τον χαρακτήρα των βυζαντινών, λαού και αρχόντων, ήταν το ίδιο τους το πολίτευμα, για χίλια χρόνια.

Οπως η σύγχρονη βυζαντινολογία παρατηρεί και αποδεικνύει, μέσα στο ίδιο το βυζαντινό πολίτευμα, τη «Βασιλείου Τάξη», όπως οι ίδιοι το αποκαλούσαν, ενδημούσε η έννοια της επανάστασης. Πότε; Οταν η διακυβέρνηση δεν ήταν δίκαιη.

Σήμερα κάτι τέτοιο, η αντίδραση εναντίον της αδικίας, μας φαίνεται αυτονόητο. Στον Μεσαίωνα όμως δεν ήταν. Για τους λαούς της Δύσης, η ελέω Θεού μοναρχία ήταν αδιαμφισβήτητη, ανεξαρτήτως αν ο μονάρχης ήταν δίκαιος ή άδικος, τρελός ή εξωγήινος. Στο Βυζάντιο δεν ήταν έτσι. Δεν υπήρχε Ελέω Θεού μοναρχία. Υπήρχε βασιλεία με τη χάρη του Θεού, υπέρ του λαού. Τούτο σήμαινε ότι ο μονάρχης (ως εκπρόσωπος του Θεού) όφειλε να είναι δίκαιος, αλλιώς θα ήταν τύραννος, και ο λαός είχε το δικαίωμα να τον ανατρέψει.

Μας φαίνεται παράξενο σήμερα, αλλά δεν είναι. Οι έννοιες του δικαίου, της τυραννίας, της φιλολαϊκής διοίκησης, της εκπαίδευσης, της χρηστής συμπεριφοράς διατρέχουν τη βυζαντινή γραμματεία. Το ίδιο όπως η προστασία των μικρών γεωργών, ο έλεγχος των Δυνατών, η πρόνοια για τους φτωχότερους, η αυταξία του εμπορίου και η απολογητική της εξουσίας διατρέχουν τη βυζαντινή διοίκηση.