Σήμερα ,η ευαγγελική περικοπή μας παρουσιάζει τον Ιησού να θεραπεύει ένα παράλυτο τον οποίον κουβάλησαν κάποιοι φίλοι του ξαπλωμένο σε ένα κρεβάτι. Και ο Κύριος το πρώτο πράγμα που λέει είναι «σου συγχωρούνται οι αμαρτίες». Και αφού διάβασε τις σκέψεις των Φαρισαίων ,οι οποίοι σκέφτονταν πόσο πρόσβαλλε το Θεό με αυτό που είπε, για να τους δείξει ότι πράγματι έχει τη δύναμη να συγχωρεί αμαρτίες, στο τέλος θεράπευσε και σωματικά τον παραλυτικό.
Μα γιατί οι Φαρισαίοι φανήκαν τόσο σκληρόκαρδοι και στενόμυαλοι; Πώς γίνεται οι άνθρωποι που αφιέρωσαν τη ζωή τους στο Θεό και το Νόμο Του, να μην αναγνωρίζουν του Υιό Του;
Τους λόγους λίγο πολύ όλοι τους ξέρουμε. Τα έχουμε ακούσει δεκάδες ίσως και εκατοντάδες φορές. Είναι θλιβερή η διαπίστωση ότι πολλές φορές αυτοί που αποκαλούμε «ανθρώπους του Θεού» αποδεικνύονται κατώτεροι των περιστάσεων. Μπορεί να μιλούν για το Θεό αλλά καμία επαφή δεν έχουν μαζί Του. Κάτι ανάλογο ήταν και οι Φαρισαίοι.
Ο παράλυτος όμως ,όπως και οι φίλοι του που δεν σκέφτηκαν τον κόπο και τον κουβάλησαν μαζί με το κρεβάτι του ήρθαν σε προσωπική επαφή με το Χριστό. Και ο Χριστός τους αγκάλιασε με γνήσια αγάπη και τους θεράπευσε. Αυτή την αγάπη δυστυχώς δύσκολα τη βρίσκουμε στη Εκκλησία σήμερα. Πρέπει να ψάξουμε πολύ.Ο λόγος είναι ότι δεν έχουμε γεύση ή ιδέα από πνευματική ζωή.Γι’αυτό και περιοριζόμαστε σε λόγους ηθικιστικούς και ζωή βολεμένη. Έτσι όμως δεν γίνεται να μεταφερθεί η διδασκαλία αυτού που δεν είχε που να κλίνει την κεφαλή Του.
Αυτά όμως δεν πρέπει να γίνουν δικαιολογίες για όσους πραγματικά αναζητούν τον Θεό. Οφείλουμε να αγνοήσουμε τον κόπο,να βοηθήσουμε τους πιο αδύναμους στη πίστη κουβαλώντας τους το κρεβάτι και ξεπερνώντας όλα τα εμπόδια να πέσουμε στα πόδια του Ιησού.Αυτός σίγουρα θα εκτιμήσει τον κόπο μας και θα μας πει «αφεωνταί σοι αι αμαρτίαι» και «άρον τον κράββατόν σου και περιπάτει».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου