Ηγέτες...

Ενδεδυμένος το ρούχο της σοφίας και της αυθεντίας
Ως παντογνώστης τριγυρνάς μοιράζοντας τη γνώση
Ξεστομίζοντας βαρύγδουπους λόγους και πολύπλοκους
Περισσότερα όμως λες από αυτά που πράγματι γνωρίζεις


Σε επανάσταση καλείς,"στα άρματα" φωνάζεις
Έτοιμος να τιμωρήσεις τους εχθρούς,κραδαίνοντας τη σπάθη
Μα πίσω σου δεν έρχεται κανείς,μήτε σε συνοδεύει
Ποιος θέλει αλήθεια,τον τύραννο με τύραννο ν'αλλάξει;

Του Θεού τον τρόπο το σωστό εσύ λες πως κατέχεις
Σε ύψη βαδίζεις νοητά,σε παραδείσιους τόπους
Μα πες μου αυτή η προσευχή,ποιον ουρανό αγγίζει;
Ποια ψυχή θα συγκινήσει,το κήρυγμα του φαντασμένου;

Κάτω κοιτάξτε όλοι σας,στην άκρη αυτή του κόσμου
Αφήστε τα όνειρα σας τα στεγνά ή αφήστε εμάς όλους
Ηγέτη  δε ζητήσαμε,αυτόκλητο και ψεύτικο σωτήρα
Μόνοι μας θα λυτρώσουμε,τους εαυτούς μας μόνοι

Εμείς ,με τον ιδρώτα μας,ποτίσαμε το χώμα
Κανένας δεν μας έδωσε μήτε κρασί ή λάδι
Μακριά μας ύαινες,μακριά,τα χέρια σας μαζέψτε!
Το τέλος μας θα γράψουμε,με τη δική μας πένα.