Τι όμορφη που φαίνεσαι,τυλιγμένη στα λαμπρά σου ρούχα
μα πες μου,τι να κρύβεται κάτω από την αστραφτερή σου φορεσιά;
Τα μάτια σου ,άραγε,βρίσκουν τη νιότη τους μες στις βαφές θαμμένα;
Τα χρώματα και τα κεντήματα,καλύπτουν του χρόνου τα άσβηστα σημάδια;
Κι όμως του παγονιού τα πλουμιστά φτερά δεν κρύβουνε του γύπα τη τροφή
Γιατί είναι του θανάτου η μυρωδιά τα όρνια που τραβάει
Να την καλύψουν πως μπορούν, το χρυσάφι και τ'ασήμι;
Μη ψάχνεις τη νεότητα και τη ζωή σε άψυχα φτιασίδια
Μα ψάξε μέσα σου να βρεις τ'αθάνατο νερό που αναβλύζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου